Worst case-scenario voor obligaties

Een langzaam stijgende rente is niet noodzakelijk slecht voor een obligatieportefeuille. Dat schrijft Cullen Roche op Pragmatic Capitalism. Om dit te bewijzen gebruikt hij een scenario waarbij de rente gedurende meer dan tien jaar ieder jaar met 1%-punt stijgt.

In al die jaren wordt een portefeuille van obligaties aangehouden met een gemiddelde looptijd van zeven jaar. In het voorbeeld dat Roche gebruikt daalt de waarde van de portefeuille in de eerste jaren.

Na verloop van enkele jaren begint het rendement echter te stijgen. Waarna het vanaf jaar vijf positief wordt. De opgelopen achterstand wordt daarna snel ingehaald. De meest belangrijke voorwaarde voor het succes van een obligatieportefeuille is dat de looptijd van een portefeuille niet te lang is.

Geen 30 jaar

Roche denkt dat hij slapeloze nachten zou hebben als hij een obligatieportefeuille met een looptijd van 30 jaar zou hebben. Het geheim van een portefeuille met een looptijd van zeven jaar is echter dat in de loop der jaren geprofiteerd wordt van de hogere rentes van nieuwe obligatie-uitgiftes.

Daarnaast worden de gevolgen van de renteverhoging in de loop der jaren allengs minder. Een rentestijging van 2% naar 3% heeft nu eenmaal grotere gevolgen voor een portefeuille dan een rentestijging van 11% naar 12%. Het voorbeeld is volgens Roche extreem.

De kans dat de rente de komende jaren tot vergelijkbare niveaus als begin jaren tachtig zal stijgen is in zijn ogen zeer klein. Maar met de nodige flexibiliteit is het ook in een dergelijk scenario mogelijk om een positief rendement te behalen.

Zelfde strategie

Daar gaan echter wel enkele jaren met negatieve rendementen aan vooraf. Roche kiest in zijn beleggingsstrategie voor een 60/40 benadering. Daarbij wordt 60% van het vermogen in aandelen belegd en 40% in obligaties.

Deze strategie was in het verleden vaak succesvol. De toekomst van deze strategie zal er volgens Roche niet veel anders uitzien.