Monetair gidsland Nieuw-Zeeland Wat de centrale bankiers in Nieuw-Zeeland doen, vindt vaak navolging in de VS en in Europa. De ECB en de Fed mogen hun focus op inflatie net als bankiers in Wellington, best ook laten varen, aldus Edin Mujagic. 10 mei 2019 09:00 • Door Edin Mujagic Nieuw-Zeeland is een gidsland. In 1840 sloten de Europese kolonisten een akkoord met de inheemse bevolking. Op dat moment hadden inheemse volkeren in veel andere Europese koloniën nog nauwelijks rechten. En in 1893 gaf Nieuw-Zeeland, als allereerste land, vrouwen stemrecht. Nieuw-Zeeland is ook een gidsland als het gaat over centrale banken. Bijna alle centrale banken zijn al ruim twee decennia inflation targeters: ze mikken allemaal op een zekere inflatie(range) op middellange termijn. Er is één uitzondering: de centrale bank van Nieuw-Zeeland doet dit een jaar of tien langer. In februari 1970 nam de Nieuw-Zeelandse overheid een wet aan die de centrale bank verplichtte zich te richten op inflatie. In de jaren erna volgde de anderen. Minder focus op inflatie De kans is groot dat monetaire geschiedschrijvers Nieuw-Zeeland voor de tweede keer als monetair gidsland zullen aanwijzen. De regering in Wellington wijzigde onlangs namelijk de wet. Behalve een bepaald inflatiepercentage na te streven, moet de centrale bank nu ook pogen maximale werkgelegenheid te bewerkstelligen. Hiermee stappen ze af van het traditionele inflation targeting-regime. Als onder meer de Fed en de Canadese centrale bank maar straks, hopelijk, ook de ECB, hun monetaire strategie tegen het licht houden, kan dit ertoe leiden dat ook zij hun focus op inflatie versoepelen. Rente omlaag Als dat gebeurt dan zal Nieuw-Zeeland toch weer mooi de aftrap hebben verzorgd. Iets dichter bij is er een ander gebied waarop het me niet zou verbazen als de Nieuw-Zeelandse centrale bank óók de weg wijst voor de Fed, de ECB en anderen. Eerder deze week maakte het rentecomité in Wellington bekend de officiële rente te verlagen naar 1,5% én zette het de bank de deur open voor nieuwe verlagingen in de komende maanden. Het zou mij niet verbazen als de Fed en de ECB hun Nieuw-Zeelandse collega’s binnen enkele kwartalen volgen. De economische groei veerde de laatste tijd op na een dip in de laatste maanden van vorig jaar. Geen nieuwe fiscale maatrgelen Ik zal ook niet verbaasd zijn als de groei voorlopig positief blijft verrassen. Maar vanaf het einde van 2019 en in 2020 houd ik rekening met een nieuwe groeivertraging. In de VS omdat tegen die tijd de eerdere renteverhogingen van de Fed de economische activiteit beginnen af te remmen. Het duurt altijd een tijdlang voordat rentewijzgingen effect sorteren. Tegelijkertijd valt de groei-impuls uit die fiscale hoek tegen die tijd weg. De kans op een nieuw impuls uit die hoek acht ik klein. Enerzijds omdat het begrotingstekort al zeer hoog ís en anderzijds omdat voor een nieuw impuls Democraten en Republikeinen samen moeten werken. Maar tien jaar groei Aangezien de Amerikanen in 2020 een nieuwe president kiezen, zie ik twee partijen die elkaar nu al niets gunnen, het volgend jaar niets eens worden over belastingverlagingen. Dat zou de kans op herverkiezing van Trump uiteraard vergroten. Om op het zuidelijk halfrond te blijven: ik hoop dat Europa en de VS in economisch opzicht het Nieuw-Zeelandse buurland Australië zullen volgen. De Australische economie groeit sinds 1991 onafgebroken, de langste periode van economische expansie sinds economische groei wordt gemeten. De kans dat we Australië zullen volgen, is echter gelijk aan deze stand van de ECB-rente of hooguit van de Fed-rente, vrees ik. In de VS zal de economische expansie volgende maand tien jaar duren. Erg onwaarschijnlijk Het is waarschijnlijker dat mijn favoriete club FC Emmen het succes van Ajax van dit jaar zal overtreffen en het dus via Nederlands kampioenschap naar de finale van de Champions League zal schoppen én die zal winnen. Om enkele weken erna de Elfstedentocht te rijden. Die kans is groter dan dat de economische groei in de VS (en de eurozone) tot en met 2036 positief zal blijven. Edin Mujagic is econoom en fondsbeheerder bij beleggingsfonds Hoofbosch. Hij heeft verschillende boeken op zijn naam staan, waaronder "Geldmoord: hoe de centrale banken ons geld vernietigen" en "Boeiend en geboeid: een monetaire geschiedenis van Nederland sinds 1814/1816". Hij studeerde monetaire economie aan de Universiteit van Tilburg. Hij schrijft op persoonlijke titel. De informatie in deze column is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Deel via:
Assetallocatie 25 jul De ene opkomende markt is duidelijk de andere niet Hoe verstandig is het om nu een positie te nemen in aandelen en obligaties in de opkomende markten? Schroders is tamelijk positief maar wijst ook op de enorme verschillen tussen de landen onderling. Vooral de valutacomponent is iets om scherp in de gaten te houden.
Assetallocatie 25 jul De kunst van het herbalanceren Herbalancering vermindert veelal de risico's, maar helpt het rendement meestal niet vooruit. Dus?
aandelen 24 jul Dapper JP Morgan AM zet zijn geld op Europese value-aandelen Herstel van de Europese economie, een lagere rente en een groot percentage value-bedrijven maken Europese aandelen voor JP Morgan AM favoriet. Dat geldt vooral voor de banken.
Assetallocatie 22 jul Grondstoffen horen desondanks in de portefeuille thuis Grondstoffen hebben de laatste 15 jaar een dramatisch trackrecord. Toch horen ze in de portefeuille thuis, want in tijden van hoge inflatie boeken ze uitstekende rendementen.
Assetallocatie 11 jul Wind in de zeilen voor opkomende markten Na een aantal jaren in de schaduw te hebben gestaan van de ontwikkelde markten staan de sterren nu weer gunstig voor de opkomende markten, iets dat bij beleggers niet onopgemerkt is gebleven, schrijft Yvo van der Pol van PGIM Investments.
Assetallocatie 08 jul No risk, no fun voor Fidelity Er is geen sprake van hoogtevrees bij Fidelity International. Integendeel, de wereldeconomie ontwikkelt zich zo goed dat de vermogensbeheerder adviseert meer risico te nemen in aandelen.