Monetair beleid rust op wankele fundamenten Het geloof van centrale banken in de voorspellende waarde van inflatieverwachtingen rust op uiterst dubieuze theoretische en empirische funderingen. Monetair beleid daarop baseren kan ernstige gevolgen hebben, aldus Edin Mujagic. 1 oktober 2021 14:00 • Door Edin Mujagic “We moeten de inflatieverwachtingen verankeren.” En; “Er is niets aan de hand zolang de inflatieverwachtingen verankerd zijn.” Zulke uitspraken doen centrale bankiers met grote regelmaat. Kijk maar eens een persconferentie van de Fed of de ECB terug. De achterliggende gedachte is de overtuiging dat inflatieverwachtingen van huishoudens en bedrijven de belangrijkste determinant zijn van toekomstige inflatie. Inderdaad, in dat geval moeten centrale banken ervoor zorgen dat de verwachtingen laag blijven, want dan zal de echte inflatie in de toekomst ook wel laag zijn. Ik overdrijf niet, maar dit is het fundament waar het moderne monetaire beleid op rust. Ernstige gevolgen Als dat fundament instabiel zou blijken te zijn, dan hebben de centrale banken een groot probleem. Een recente paper van een Fed-econoom stelt precies dat. Namelijk dat het geloof in de voorspellende waarde van inflatieverwachtingen op uiterst dubieuze theoretische en empirische funderingen stoelt. Monetair beleid daarop baseren kan ernstige gevolgen hebben. De centrale banken zoals de Fed en de ECB doen echter niet anders. Hoewel die funderingen dus bijzonder dubieus zijn, grenst het geloof aan de voorspellende waarde van inflatieverwachtingen onder centrale bankiers aan monetair fundamentalisme. Monetair fundamentalisme Naar de buitenwereld toe schept die aanpak ook een beeld van volledig in control zijn. Schijnzekerheid is het. Dat monetaire fundamentalisme is een onderdeel van de verafgoding van economische modellen, een proces dat enkele decennia geleden begonnen is en vanaf begin jaren 70 écht populair is geworden. Mede doordat rond die tijd het geloof in maakbaarheid van de samenleving en economie postvatte. Voor mij ook een belangrijke reden om "Keerpunt 1971: over staatsschulden, werkende armen en nieuwe economische groei" te schrijven. Rente-moeras Het was ook in dit belangrijke opzicht een keerpunt, omdat het monetaire beleid gericht op te veel geld drukken vanaf 1971 niet alleen mogelijk maakte, maar ook voorzag van een wetenschappelijk alibi. Voor ons is dat een uiterst ernstige zaak. De gevolgen van dit beleid zijn economische instabiliteit en vervolgens politieke en maatschappelijke instabiliteit, zeepbellen op de beurzen; net als de situatie waarin we nu zitten. We zitten in een negatief rentemoeras, waar niet uit te komen is zonder een groot risico op financiële chaos, maar met het beleid doorgaan heeft ook veel negatieve effecten. Vrije markt En dat heeft weer gevolgen voor andere maatstaven van toekomstige inflatie. Neem de zogeheten 5y-5y-forwards. Dat is eenvoudig gezegd het verschil tussen tienjarige rentes en de vijfjarige rentes. Centrale bankiers gebruiken die maatstaf ook veel om erop te wijzen dat het beleid dat ze al jarenlang voeren, niet tot hoge inflatie in de toekomst zal leiden. Het probleem is alleen dat de 5y-5y-forward-maatstaf alleen nuttig kan zijn als – dit is cruciaal – de markt waarop de rentes tot stand komen, volledig vrij is en de werking niet verstoord wordt. Inflatieverzekering Grootschalig opkopen van staatsobligaties en bedrijfsobligaties verstoort de markt natuurlijk enorm. Het komt erop neer dat centrale banken dit inflatiealarm saboteren en vervolgens zeggen "het inflatiealarm gaat niet af, ons beleid is niet gevaarlijk en we kunnen ermee doorgaan." Dus er is wat voor te zeggen dat beleggers met het oog op middellange termijn beter kunnen overwegen een inflatieverzekering af te sluiten binnen hun beleggingsmix. Niet voorkomen Overigens is er aan de paper van de Fed-econoom Jeremy Rudd een positief aspect, namelijk dat de Fed de publicatie ervan niet voorkwam. Ik vermoed dat publicatie bij de ECB lastiger was geweest. Ook als schrijft hij onder meer dat "de primaire rol van de mainstream, economische wetenschappen is een excuus te verschaffen voor crimineel onderdrukkende, onhoudbare en onrechtvaardige maatschappelijke orde." Als mijn boek, waarin ik min of meer hetzelfde concludeer, ooit een Engelstalige editie krijgt, dan weet ik wie ik zal vragen het voorwoord te schrijven. Edin Mujagic is hoofdeconoom van OHV Vermogensbeheer en is gespecialiseerd in (de gevolgen van) het beleid van de centrale banken. Hij heeft verschillende boeken op zijn naam staan, waaronder "Geldmoord: hoe de centrale banken ons geld vernietigen" en "Boeiend en geboeid: een monetaire geschiedenis van Nederland sinds 1814/1816". Hij studeerde monetaire economie aan de Universiteit van Tilburg. Hij schrijft op persoonlijke titel. De informatie in deze column is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Deel via:
Assetallocatie 28 mrt De succesvolle terugkeer van de 60/40-portefeuille Ewout van Schaick heeft samen met de rest van het multi-asset-oplossingen-team van Goldman Sachs AM grote verwachtingen van portefeuilles die bestaan uit 60% aandelen en 40% obligaties. Zowel voor aandelen als obligaties zijn de vooruitzichten zonnig. Mochten markten desondanks corrigeren, dan biedt de 60/40-portefeuille de spreidingsvoordelen om de klap te verzachten.
Assetallocatie 27 mrt Cash is meer king dan ooit In Europa kan een belegger dit jaar met een mix van cash en kortlopende leningen bruto tussen de 3% en 4% verdienen. Waarom dan nog risico's nemen met obligaties en aandelen, zo vraagt Alain Richier van Ostrum Asset Management zich af.
Assetallocatie 25 mrt Rabobank surft mee op recordgolf Rabobank heeft geen last van hoogtevrees. Aandelen blijven favoriet boven obligaties. De bank ziet zich gesteund door de hoge winstgroei en de historie: records komen immers zelden alleen.
Assetallocatie 21 mrt Geef uw portefeuille een boost! Yvo van der Pol, hoofd Benelux & Nordics bij PGIM Investments, is bijzonder gecharmeerd van de meer risicovolle obligaties, aandelen met sterke groeimogelijkheden en datacenters.
Assetallocatie 21 mrt U zoekt een sterk presterend mixfonds? Het is volgens Thomas de Fauw van Morningstar essentieel voor beleggers om de strategie, het proces en de beloften van fondsmanagers van mixfondsen te doorgronden.
Assetallocatie 20 mrt “Dit is een positief verhaal” Karen Ward, hoofd beleggingsstrategie EMEA bij JP Morgan AM, ziet dit jaar zonnig in, voor de Europese economie en voor Europese aandelen in het bijzonder. Ook China zou wel eens positief kunnen verrassen. Komen deze optimistische verwachtingen niet uit, dan houden obligaties en private beleggingen het portefeuillescheepje wel recht.