Wat definieert bull- en bearmarkten?

De termen bull- en bearmarkt kent iedereen. Maar over de definitie van wat het zijn verschillen de meningen. De meest gangbare definitie is dat het gaat om een stijging of daling van minimaal 20%.

Ben Carlson van Ritholtz Wealth Management heeft daar echter bezwaar tegen, zegt hij in zijn blog A Wealth of Common Sense. Het probleem met deze definitie is dat ook alle technische correcties worden meegenomen.

1987

Om een voorbeeld te geven. In 1987 was er een korte crash waarbij de S&P 500 in ruim 3 maanden 33,5% verloor. Maar was dit nou echt een bearmarkt? In de jaarcijfers viel deze dip niet eens op. De S&P 500 eindigde in 1987 gewoon in de plus en ook de jaren ervoor en erna waren positief.

Hetzelfde gebeurde in het coronajaar 2020 toen er ook in een paar maanden tientallen procenten verloren gingen, maar de tweede helft van het jaar werd dat meer dan goedgemaakt.

Carlson vindt daarom 2020 en 2022 - toen er ook kort 20% af ging - geen echte bearmarkten. Hij noemt dit cyclische bearmarkten. Veel belangrijker voor beleggers zijn echter de zogenoemde seculiere bull- en bearmarkten.

Een ander voorbeeld omhoog was te vinden gedurende de Grote Depressie in de VS tussen 1929 en begin jaren 30, toen er na de grote beurscrash van 29 ook een korte periode was waarin de koersen opveerden met ongeveer 50%. Maar was dat een bullmarkt? Het herstel was van korte duur. Het dieptepunt werd pas in 1932 bereikt op een veel lager niveau.

6 bulls en bears

Carlson kijkt liever naar langere tijdsperiodes en komt dan tot 3 seculiere bullmarkets en 3 seculiere bearmarkets. Dat waren 1928-1941 (bear), 1942-1965 (bull), 1966-1981 (bear), 1982-1999 (bull), 2000-2008 (bear) en 2009-2024 (bull).

Binnen die periodes waren er meerdere technische correcties van meer dan 20%. Zo waren er binnen de seculiere bullmarkt van 1942-1965 ook 4 cyclische bearmarkten.

• 1946: -26.6%
• 1948-1949: -20.6%
• 1957: -20.7%
• 1961-1962: -28.0%

Zijwaartse periodes

Tenslotte moeten beleggers beseffen dat er ook zijwaartse periodes zijn. De jaren 30 en 70 van de vorige eeuw waren goede voorbeelden. Tussen 1932 en 1942 bewogen de koersen bijvoorbeeld slechts marginaal omhoog. De echte bullmarkt begon pas daarna. Jaren 70 hetzelfde. 1974 werd het dieptepunt bereikt, maar een feest voor beleggers was het daarna niet. Dat begon pas in 1982.

Er is wel een groot verschil tussen bull- en bearmarkten nu en in het verleden, zegt Carlson. Het grote verschil zit hem in het begrotings- en monetaire beleid. Tijdens de jaren 30 waren er geen overheden of Federal Reserve die een bodem legden onder de markt. Integendeel, zij reageerden destijds op de situatie met bezuinigingen en een krap monetair beleid, wat de situatie alleen maar erger maakte.

“Doordat we begonnen zijn met monetaire en begrotingsstimuleringsmaatregelen tijdens diepe recessies zullen correcties waarschijnlijk sneller komen dan in het verleden.”