Aan het meeste financiële nieuws heb je niks

“De stortvloed aan informatie die we dagelijks over ons heen krijgen, is een tweesnijdend zwaard. Het is mooi, al dat nieuws, de analyses, grafieken en opinies. Maar het kan ook overdonderend zijn als het niet wordt gefilterd. Hier een paar tips die mij helpen om alle ruis weg te halen.

De aandelenmarkt weergeven in goud (of andere variabelen die nergens op slaan). Het levert het soort van grafiek op dat wordt gebruikt door opiniemakers die geen andere argumenten meer hebben om beleggers angst aan te jagen. Een goed voorbeeld is de website Zero Hedge. 

De altijd pessimistische website werd opgericht in januari 2009, drie maanden voordat een van de grootste bullmarkten in de geschiedenis zou beginnen. Het is een site waar waarschijnlijk meer mensen geld door hebben verloren dan Michael Lewis sinds de kredietcrisis (toen hij het angstaanjagende boek The Big Short schreef).

Alleen het koersrendement weergeven in plaats van het totaalrendement. Het gebeurt regelmatig en maakt op de lange termijn een enorm verschil.

Om een voorbeeld te geven. Sinds 1950 is de S&P 500 alleen op basis van de prijsontwikkeling met gemiddeld circa 8% per jaar gestegen. Dat komt overeen met een rendement van ruim 33.000% over de hele periode.

Als de dividenden worden meegerekend, stijgt het jaarlijkse rendement naar gemiddeld 11,6% per jaar. Dat klinkt misschien als weinig, maar cumulatief is het verschil gigantisch. Het totale rendement inclusief dividenden komt uit op meer dan 350.000%.

Nog suggestiever wordt het als analisten bijvoorbeeld grondstoffen zonder cashflow vergelijken met de aandelenmarkt die dat wel heeft. Dat is appels met peren vergelijken.

Er zijn mensen die alles politiseren. Natuurlijk zijn er conservatieve en meer liberale economen. Maar persoonlijk geef ik de voorkeur aan economen die in staat zijn hun mening te geven over het economisch beleid onafhankelijk van hun politieke kleur. Een econoom dus die objectief is.

Als iemand alles door een partijpolitieke bril bekijkt, staat van tevoren vast welke onderwerpen hij belangrijk vindt en wat hij erover gaat zeggen. Als beleggers zich hierdoor laten beïnvloeden en hun portefeuille erop aanpassen, kan dat gif zijn voor het rendement.

De analoge grafiek. Op sociale media komen ze regelmatig voorbij: grafieken die opvallend veel op elkaar lijken en volledig onterecht de suggestie wekken dat we zo goed als zeker aan de vooravond staan van een grote crash. Vaak worden daarvoor grafieken misbruikt die iets met het jaar 1929 te maken hebben.

Doemdenkers vinden goed gehoor in de media. Sommige mensen zullen zeggen dat daar niks mis mee is. Het kan geen kwaad om contraire meningen aan te horen. Wie weet hebben ze een keer gelijk.

Maar zoals ik het zie, gaat het bijna altijd om gekken die denken dat we één stap verwijderd zijn van Armageddon. Ze vormen een gevaar voor iedere belegger die daar gevoelig voor is. 

Er zijn tal van analisten die constant verwijzen naar vorige crises: de hyperinflatie van de jaren 70, de crash van 1987, het uiteenspatten van de internetzeepbel., de grote kredietcrisis van 2007-2008 en natuurlijk de crash van 1929.

Het is belangrijk om de beursgeschiedenis te analyseren en te proberen er iets van te leren, van booms tot busts en alles daartussenin. Maar het is contraproductief om bij elke marktcorrectie gelijk te denken dat dit het volgende Lehman-moment zal zijn of de voorbode van erger.

Dan zijn er de Fed-haters die wijzen op de waardevermindering van de dollar sinds de oprichting in 1913. Het zou een teken zijn van een falend systeem. En ja, inderdaad, wie destijds cashgeld in de achtertuin had begraven zou nu weinig meer over hebben.

Maar, so what. Wat moet ik met die informatie. Het enige wat het zegt, is dat je moet investeren in effecten die tenminste de inflatie verslaan. Met T-Bills (staatsleningen met een hele korte looptijd, bijna cash dus) zou dat bijvoorbeeld al makkelijk zijn gelukt.

Kort samengevat, negeer ik in ieder geval alle analisten, opiniemakers en sites die proberen beleggers bang te maken met grafieken zonder context of duiding.