Correcties zijn doodnormaal

Kranten, televisie en sociale media stonden de laatste dagen bol van de paniekerige verhalen over een beurscrash. De val van de Japanse Nikkei 225 afgelopen maandag met meer dan 12% zou wel eens de opmaat kunnen worden voor een ellendig tweede halfjaar, zo was de algemene teneur.

En 2025 wordt misschien nog wel erger als de Amerikaanse economie in een recessie belandt en aandelen niet meer kunnen vertrouwen op de ondersteuning van de zogenoemde yen-carry-trade, waarbij goedkope leningen in Japan worden gebruikt om elders in bijvoorbeeld de VS of de eurozone aandelen en/of obligaties te kopen.

Daar komen de hoge waarderingen in de VS bij. Een voorwaartse K/W-verhouding voor de Nasdaq 100 van ruim 27 is gewoon hoog en 22 voor de S&P 500 is ook niet gering.

De Nasdaq heeft sinds het hoogtepunt in juli al 13% verloren. Bij de S&P 500 is het 10%. Ondanks het lichte herstel dinsdag vragen veel mensen zich af hoe diep de Amerikaanse megacaps nog kunnen vallen en wie ze meesleuren in hun val.

Geen paniek

De Amerikaanse vermogensbeheerder Ben Carlson weigert mee te doen aan dit doemdenken. Voor hem horen correcties erbij zoals bladeren aan de boom of vissen in de zee. In zijn blog A Wealth of Common Sense kijkt hij terug op bijna 100 jaar Amerikaanse beursgeschiedenis. 

Sinds 1928 zijn er heel veel correcties van de S&P geweest. In 94% van de jaren (dat is dus bijna altijd) was er altijd wel een correctie van meer dan 5%, in 64% van de jaren een correctie van 10% of meer, in 40% van de gevallen daalde de S&P tussentijds meer dan 15% en een correctie van 20% of meer kwam in een op de vier jaar voor. 

De gemiddelde daling tussen 1928 en 2023 bedroeg -16,4%. Sinds 1950 was dat iets minder met -13,7% en deze eeuw (2000-2023) liep dat weer op naar -16,2%. Een daling zoals we deze maand hebben gezien, is dus helemaal niet gek.

Volatiliteit is weer terug

Het enige wat volgens Carlson abnormaal is op de beurs, is dat het zo lang rustig is geweest. Sinds de uitbraak van corona in 2020 was alleen 2022 een beetje onrustig. De rest van de tijd lag de Amerikaanse VIX-index op een laag niveau. In 2024 was het tot de laatste dagen zelfs extreem rustig.

Tenslotte mag niet vergeten worden dat aandelenbeurzen ondanks de verliezen van de laatste dagen nog altijd op winst staan. De S&P staat net als de AEX bijvoorbeeld op een winst van meer dan 10% year-to-date. De Eurostoxx 600 doet het met een plus van ruim 2% iets rustiger aan.

Hoge winsten en hoge verliezen

Dat zijn normale stijgingen. Van 1928 tot 2023 steeg de S&P in 70 van de 96 jaren (73% van de tijd). In 35 van die 70 jaren liepen de rendementen op tot in de dubbele cijfers (meer dan 10%).

Nog opmerkelijker is dat veel jaren met een hoog rendement ook grote correcties kenden. Zo is de S&P in 56 van de 96 jaren sinds 1928 (bijna 60% van de tijd) met dubbele cijfers gestegen. In 24 van die 56 jaren was er op enig moment sprake van een tussentijdse correctie met dubbele cijfers. Dat betekent dat bijna 45% van de tijd als de aandelenmarkt met 10% of meer steeg er ook een correctie was van 10% of meer op weg naar die winst.

Wat het dit jaar wordt, weet Carlson ook niet. Maar een ding is zeker. Volatiliteit hoort erbij.