Vol in obligaties na trendbreuk rente?

De beleggingsgoeroe en oprichter van Oaktree Capital Management, Howard Marks, vindt dat de gestegen rente de omstandigheden op de financiële markten drastisch hebben veranderd. Beleggers zouden daarop moeten reageren met een grote portefeuilleverandering, weg van aandelen en vol in obligaties.

Adam M. Grossman is het met de redenering van Marks gedeeltelijk eens, maar van een compleet andere modelportefeuille wil hij niks weten, zegt hij in zijn column Sea Change?

De ommekeer waar Marks op doelt, heeft te maken met de rente die sinds begin jaren 80 bijna onafgebroken is gedaald tot dichtbij 0% in 2020. Maar sinds de uitbraak van het coronavirus is die trend gebroken.

Zo is in de VS de tienjarige rente opgelopen tot bijna 5% en veel analisten verwachten dat de lage rentetarieven niet meer terugkomen.

Sparen

Voor spaarders is de hoge rente een zegen. Maar voor bedrijven en de aandelenkoersen is het slecht om een drietal redenen.

1. Hoge rentetarieven maken het duurder voor bedrijven om te lenen. Dat verlaagt hun winsten en vertaalt zich - ceteris paribus - in lagere aandelenkoersen.
   
   
2. Sommige beleggers schuiven hun vermogen van aandelen naar obligaties vanwege de aantrekkelijke rente-inkomsten. Dit zorgt voor een neerwaartse druk op aandelenkoersen.
   
   
3. Hoge rentetarieven leiden in theorie tot lagere aandelenkoersen, omdat de waarde van een bedrijf de huidige waarde weerspiegelt van toekomstige winsten.

Rentevoordeel 

Op basis van deze argumenten voorspelt Marks dat aandelen de komende jaren minder rendement opleveren omdat ze niet langer de wind in de rug hebben van de dalende rente.

Obligaties zijn daarentegen relatief aantrekkelijk, zegt Marks die wijst op de hoge rente op high yield-bedrijfsobligaties die met ongeveer 8% niet ver verwijderd is van het historische jaarrendement op aandelen van 10%.

Daar staat tegenover dat als de rente hoog blijft, obligatiebeleggers niet mogen rekenen op koerswinsten. Beleggers zullen het moeten doen met de hen geboden couponrente.

Geen koerswinst

Hier is waar Grossman afwijkt van Marks. Een hoge rente is vervelend voor bedrijven, maar in theorie blijft het zo dat hun aandelen een onbeperkt potentieel hebben voor waardestijging. Tussen 1926 en 1979 – toen de rente niet daalde – maakten ze dat ook waar. Het gemiddelde rendement op Amerikaanse aandelen was 9%.

Ander onderzoek wijst uit dat een dollar belegd in de S&P 500 in 1926 in 2022 een waarde zou hebben opgeleverd van 11.527 dollar. Dezelfde belegging in langlopende obligaties had slechts 131 dollar opgeleverd. 

Jeremy Siegel gaat in zijn boek Stocks for the Long Run nog verder terug in de tijd. Tussen 1802 en 2012 leverden aandelen een reëel rendement op (bovenop de inflatie) van 6,6% per jaar. Obligaties leverden daarentegen slechts 3,6% op. 

Tenslotte kleeft er aan high yield-bedrijfsobligaties een nadeel dat volgens Grossman door Marks wordt onderschat. Dat is dat bedrijfsobligaties mee ademen met de aandelenmarkt. Ze zijn net zo volatiel en bieden weinig bescherming tegen aandelendalingen. Een beter vergelijk en een betere hedge zouden staatsobligaties zijn, maar die leveren geen 8% op.