Beleggers op zoek naar zekerheid en diversificatie ten opzichte van aandelen komen als eerste uit bij obligaties met een hoge kredietwaardering. Die hebben de afgelopen decennia hun waarde in tijden van dalende aandelenkoersen zeker ook bewezen.
Maar Satya Chakravarty van BNP Paribas Asset Management vreest dat dit de komende jaren minder het geval zal zijn en dat obligaties hun waarde als stabiele inkomstenbron deels hebben verloren. Dat heeft beleggingsimplicaties.
Return-free risk
Sterker, hij omschrijft obligaties als return-free risk. Met andere woorden, het nemen van risico wordt niet langer beloond met een positief rendement. Dat heeft natuurlijk alles te maken met het beleid van centrale banken die proberen de reële rente zo dicht mogelijk bij nul te houden om zo bedrijven en overheden te sterken in de coronacrisis. Dat is misschien een goed beleid voor de economie, maar slecht voor obligatiehouders.
Chakravartry denkt daarom dat het voor beleggers, die op zoek zijn naar een vaste en veilige bron van inkomsten, tijd wordt om voor een alternatieve absolute return fixed income”-strategie te gaan.
“Het doel van deze strategie is om de portefeuille te beschermen tegen eigenlijk goed voorspelbare ontwikkelingen”, aldus Chakravartry in het lijvige rapport Absolute return is an absolute must.
Stabiliteit is key
Absolute Return-strategieën, zo legt hij uit, maken gebruik van een long-short benadering. Bij positieve kansen wordt er gekozen voor een longpositie. Is het sentiment neutraal dan neem je geen positie in, maar pas echt interessant wordt het als een fondsmanager negatief is over een bepaalde sector, obligatie of aandeel. In dat geval kan hij short gaan.
Short duration
Om terug te gaan naar de Amerikaans markt voor staatsobligaties: Mocht het zo zijn dat inflatieverwachtingen zorgen voor een opwaartse druk op de rente, dan kan een absolute return-belegger verder gaan dan slechts het verkopen van obligaties met een lange looptijd om zo de duratie te verkorten. Short gaan in langlopende Treasuries is ook een mogelijkheid. Zo kan een goede fondsmanager ook in tijden van oplopende inflatie een prima 'obligatierendement' genereren.
Hetzelfde geldt voor bedrijfsobligaties. De spread ten opzichte van staatsobligaties is momenteel in de meeste sectoren klein. Toch zijn er tal van risico’s. Denk bijvoorbeeld aan de mogelijkheid van zombieleningen. Dat schept kansen voor een short-strategie.
Long hypotheken
Bij het long-short-verhaal horen natuurlijk ook long-posities. Chakravartry is momenteel vooral positief over de Amerikaanse huishoudens die goed door de crisis zijn gekomen, waarbij amper nieuwe schulden zijn gemaakt. Sterker, ook de gemiddelde Amerikaanse burger heeft, mede door de enorme fiscale steun van de overheid, zijn huishoudboekje verbeterd.
Dat maakt de Amerikaanse hypotheekmarkt volgens Chakravartry tot een aantrekkelijke investering. Maar ook andere vormen van consumentenkrediet, zoals autoleningen, bieden perspectief voor long-posities. Mocht de Amerikaanse consument er echt zin in krijgen en het geld weer als vanouds laat rollen in winkels en op reis, dan worden ook obligaties in commercieel vastgoed en in de reisbranche aantrekkelijk.
Diversificatie
Chakravartry vindt het tenslotte belangrijk om in de portefeuille veel aandacht te schenken aan diversificatie. Dat haakt aan bij de behoefte van beleggers, maar past volgens hem ook bij de huidige realiteit op de obligatiemarkt.
De coronacrisis had een verschillende impact op landen en sectoren. Het probleem van de een, bleek een kans voor de ander. Vooral bedrijven met een gediversifieerde keten van toeleveranciers zijn de crisis prima doorgekomen. Voor fondsmanagers, die op zoek zijn naar een goede balans in de portefeuille, is dat soort informatie volgens Chakravartry goud waard.
