Meer voors dan tegens bij SPAC-tsunami Er zijn in de VS inmiddels meer SPAC-beursgangen dan gewone IPO's. De Britse vermogensbeheerder Schroders juicht de ontwikkeling toe. 14 april 2021 08:30 • Door IEXProfs Redactie Special Purpose Acquisition Companies, kortweg SPAC’s, zijn de hit van met name de Amerikaanse beurs. Het regent letterlijk SPAC’s in de VS. En daar zijn een aantal goede redenen voor, stelt de Britse vermogensbeheerder Schroders in een artikel over deze speciale IPO's Een SPAC geeft allereerst jonge bedrijven een kans een betere prijs te krijgen voor hun aandelen. Dat komt doordat er bij een klassieke IPO hoofdzakelijk naar resultaten uit het verleden wordt gekeken. Bij een SPAC ligt de nadruk meer op de toekomst, wat voor jonge groeibedrijven veel gunstiger is. Voor institutionele beleggers is het ondertussen een relatief veilige manier om te profiteren van deze jonge bedrijven, omdat hun inleg is gegarandeerd tot de SPAC een bedrijf overneemt. Lege huls Dan kom je gelijk bij een volgend positief punt. Omdat een SPAC feitelijk een lege huls is, zijn de kosten voor een IPO - denk aan het opstellen van een prospectus en de controle daarvan - veel lager dan wanneer een bedrijf met "echte" activiteiten naar de beurs gaat. Minder gunstig, zo wijst de praktijk uit, is de SPAC-tsunami voor de kleine particulier, die pas in een later stadium aandelen aandelen kan kopen. Er zijn uitzonderingen, maar gemiddeld blijken SPAC’s na hun IPO minder goed te scoren dan de rest van de markt. Enorme markt In Europa staan SPAC’s nog in de kinderschoenen, maar in de VS is het een booming-markt. Sterker, uit data van de laatste jaren blijkt dat de ouderwetse IPO langzaam maar zeker wordt weggedrukt. Op zich gaat het fantastisch met de IPO-markt. De eerste drie maanden van dit jaar zijn er alleen al 378 IPO’s geweest in de VS. Daarmee werd 139 miljard dollar opgehaald, waarmee het bedrag van 179 miljard dollar over héél 2020 al aardig wordt benaderd. Voor de IPO-markt die al jaren kampt met dalende cijfers is dat een welkome verrassing. Maar het waren zoals gezegd wel voor een groot deel de lege SPAC-hulzen. Van de 378 IPO’s in het eerste kwartaal was 79% een SPAC. Qua beurswaarde vertegenwoordigden de SPAC’s maar liefst 69% van alle IPO’s. Hoe werkt een SPAC? Om meer te kunnen zeggen over de voors en tegens van de SPAC-revolutie is het belangrijk te begrijpen hoe het met een SPAC precies werkt. Elke SPAC begint met een zogenoemde sponsor die het voornemen heeft een “echt” bedrijf over te nemen. De naam van dat bedrijf mag nog niet bekend zijn, wel eventueel de sector waarop gemikt wordt. De SPAC zelf heeft geen operationele activiteit en de sponsor(s) zijn meestal bekende ondernemers, celebraties of personen uit de financiële sector. Na de beursgang krijgt de SPAC over het algemeen 2 jaar de tijd om zijn voornemen waar te maken en een bedrijf te kopen. Het opgehaalde geld wordt in de tussentijd belegd in staatsobligaties. Als het de sponsoren niet lukt een bedrijf te kopen, betaalt de SPAC het geld terug aan de aandeelhouders. Extra warrant De uitgifteprijs van de SPAC-aandelen bedraagt bijna altijd 10 dollar per stuk. Maar beleggers van het eerste uur krijgen nog iets extra’s in de vorm van een warrant. Dat is een soort calloptie om op een later moment tegen een bepaalde prijs aandelen te mogen bijkopen. Die optie kan meestal pas worden uitgeoefend nadat een bedrijf is overgenomen, maar de warrants zijn voor die tijd wel verhandelbaar. Tenslotte moet een belegger er rekening mee houden dat er geen enkele garantie bestaat over het soort bedrijf dat wordt overgenomen. Een sponsor kan bijvoorbeeld zeggen dat hij zoekt naar een overname in de biotechnologiesector, maar uitkomen bij een vastgoedbedrijf. Alles is mogelijk. Sterker, dat is een van de voorwaarden die de toezichthouder stelt aan een SPAC. Wat heeft de sponsor eraan? De sponsor of sponsoren doen het natuurlijk niet voor niets. Zij krijgen voor hun zoektocht meestal een aandeel van 20% in de SPAC in ruil voor een relatief laag bedrag. Zodra de aandelen echt gaan lopen, zitten zij in een zetel. De kosten van de SPAC kunnen meestal worden gedekt door de uitgifte van extra warrants aan het publiek. Op die manier is de inleg van 10 dollar per aandeel relatief veilig. Uitstaprecht Een voordeel voor beleggers is dat ze mee mogen beslissen op het moment dat er een overnametarget in beeld komt. Als een meerderheid van de aandeelhouders instemt, kan deze doorgaan. Maar ontevreden beleggers kunnen op dit moment - als ze dat wensen - alsnog hun inleg terugvorderen. Wat ook regelmatig voorkomt, is dat het bedrijf dat de SPAC wil overnemen te groot is en dat er extra aandelen moeten worden uitgegeven. Na de fusie of overname krijgt de SPAC een andere naam. Succes niet gegarandeerd De SPAC-markt bestaat nog niet zo heel lang. Dus het is lastig een definitief oordeel te geven over hun rendement. Maar wat tot nu toe bekend is, is dat de SPAC’s na de overname van een bedrijf slechter presteren dan het beursgemiddelde. Er zijn wel uitzonderingen. Een van de meest succesvolle SPAC’s is bijvoorbeeld DraftKings. Dit gok- en fantasy sportbedrijf fuseerde in april 2020 met de SPAC Diamond Eagle Acuisition, die werd opgericht in 2019 voor tien dollar. DraftKings noteert nu ruim boven de 60 dollar per aandeel. Voordelen op een rij Alles bij elkaar zitten er volgens Schroders meer voordelen dan nadelen aan de SPAC-hausse. Nog even op een rij, voor bedrijven die naar de beurs willen: Jonge groeibedrijven krijgen van een SPAC vaak een betere prijs voor hun aandelen dan wanneer ze kiezen voor een directe beursgang. Als het een beetje meezit, komen de sponsors uit dezelfde branche als het bedrijf dat wordt overgenomen. Het bedrijf kan dan profiteren van de kennis van de sponsor. De verkoopprijs aan de SPAC is bijna altijd gegarandeerd, terwijl je bij een IPO nog maar moet afwachten of de doelstelling voor de emissieprijs wordt gehaald. Een SPAC-beursgang duurt gemiddeld 5 tot 6 maanden. Bij een klassieke IPO ligt dat tussen de 12 en 24 maanden. Een klassieke IPO kost een particulier bedrijf veel zweet en tranen. Bij een beursgang via een SPAC kunnen veel kosten en moeite worden gespaard. Voor de IPO-beleggers zijn er ook voordelen: De inleg is min of meer gegarandeerd. Als het overgenomen bedrijf niet naar de zin is van een belegger, kan hij op het moment van overname uitstappen. Het is een veilige manier om te beleggen in aanstormend bedrijventalent. De sponsoren, tenslotte, kunnen grof geld verdienen als het een succes wordt. Als het niks wordt, dan is de schade beperkt. Nadelen De kleine particulier komt er vaak bekaaid vanaf. Meedoen aan de IPO zit er voor hen meestal niet in. Zij kunnen dus pas later instappen, vaak tegen een hogere prijs met minder rechten. Het komt ook regelmatig voor dat partculieren de verklokking niet kunen weerstaan van een bekend gezicht van bijvoorbeeld een basketballer of een filmster. De SEC, de toezichthouder in de VS, waarschuwt hiervoor. It is never a good idea to invest in a SPAC just because someone famous sponsors or invests in it or says it is a good investment Kosten Tenslotte zijn de IPO-kosten van een SPAC minder laag dan je zou denken. Zo krijgen de zakenbanken die de IPO begeleiden een premie bij de beursgang, en nog een keer bij een bedrijfsovername. Vaak zijn de deelnemers aan een IPO die besluiten hun geld terug te trekken bij de overname, afgedekt tegen deze kosten. Die kosten komen dus uiteindelijk op het bordje van de overgebleven aandeelhouders. Ook dat zijn vaak weer particulieren. Per saldo positief Ondanks de paar nadelen die er ongetwijfeld kleven aan SPAC's, is Schroders toch positief over de trend. Dat komt niet in de laatste plaats doordat de SPAC's weer leven hebben gebracht in een behoorlijk dooie IPO-markt. Dat is een trend die we ook in Nederland hebben gezien. De laatste decennia waren er jaren bij dat er meer beursfondsen verdwenen dan dat erbij kwamen. Dat is niet in het algemeen belang van beleggers. Schroders ziet SPAC’s verder als een relatief efficiënte manier om jonge bedrijven naar de beurs te brengen. Voor beleggers geldt dat ze op moeten passen dat er genoeg aandacht is besteed aan due-diligence. “Maar ondanks alle vraagtekens die je kunt zetten bij SPAC’s zijn wij een groot fan van wat ze kunnen bewerkstelligen: een meer florerende aandelenmarkt.” Lees ook: Pas op met SPAC's De Redactie van IEXProfs bestaat uit verschillende journalisten. De informatie in dit artikel is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies, of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. . Deel via:
Opinie 18 apr Yes! Wereldwijde groei versnelt In 2023 presteerde de Amerikaanse economie beter dan de meeste andere regio's in de wereld. Ook in 2024 gaat het de VS voor de wind, waarbij Grace Peters van J.P. Morgan Private Bank verwacht dat de economische groei in de rest van de wereld nu ook in een hogere versnelling gaat.
Assetallocatie 18 apr Van Lanschot Kempen koopt niet langer Japanse aandelen Van Lanschot Kempen is afgestapt van zijn overwogen-positie in Japanse aandelen. De bedrijfswinsten ontwikkelen zich nog steeds goed, maar de waarderingen beginnen flink op te lopen.
Assetallocatie 17 apr Cashberg langs de lijn gaat nergens naartoe Gerben Lagerwaard van State Street Global Advisors gelooft er niets van dat de gigantische hoeveelheid geld die nu in geldmarktfondsen is geparkeerd binnen afzienbare tijd naar de aandelenmarkt wordt gealloceerd.
Assetallocatie 16 apr "Impact aanval van Iran op financiële markten is beperkt" "De directe actie van Iran tegen Israël dit weekend heeft geleid tot de vrees voor verdere escalatie, maar bij afwezigheid van een volledige crisis in de regio - wat niet ons basisscenario is - denken we dat de impact op de financiële markten beperkt zal blijven." Dat schrijft Greg Hirt van Allianz Global Investors.
Assetallocatie 16 apr Amundi positiever over komende 10 jaar, negatiever over 25 jaar Amundi AM is sceptischer geworden over snelle maatregelen tegen het opwarmen van de aarde. De eerste 10 jaar is dat nog gunstig voor beleggers. Daarna wordt de rekening betaald.
Assetallocatie 11 apr Schroders kijkt met 3D-bril naar de toekomst De drie D's, decarbonisatie (weg van fossiele energie), demografie (vergrijzing) en deglobalisering spelen volgens Schroders de komende dertig jaar een sleutelrol in de beleggingsresultaten.