Negatieve rentes doen meer kwaad dan goed Vooral vanwege de negatieve impact op banken, verzekeraars, pensioenfondsen maar ook op het consumentengedrag van particulieren richten negatieve beleidsrentes steeds meer schade aan, zo laat onderzoek van Pimco zien. 9 december 2019 13:35 • Door Rob Stallinga Nicola Mai en Peder Beck-Friis, portfoliomanagers bij obligatiehuis Pimco, onderzochten de effecten van de negatieve beleidsrentes in Denemarken, de eurozone, Zwitserland, Japan en Zweden. De uitkomsten vielen niet mee, zo bewijst de publicatie Negative rates: negative view. Denemarken beet de spits af met het invoeren van een negatieve rente in 2012. Daarna volgden de eurozone (juni 2014), Zwitserland (december 2014), Zweden (2015) en Japan (2016). Het verlagen van het nominale beleidstarief naar negatief terrein zou dezelfde expansieve effecten moeten hebben als het verlagen van het beleidstarief bij een positieve rente. Een lagere reële rente zet individuen en bedrijven aan om minder te sparen en meer uit te geven dan wel te investeren. Daarnaast moet het leiden tot een zwakkere munt, hetgeen inflatie stimuleert en het concurrentievermogen verbetert. De nadelen van negatieve rentes Tot zo ver de mogelijke positieve effecten van negatieve rentes. De werkelijkheid blijkt weerbarstig. Rentetarieven onder nul blijken ook grote nadelen te hebben. 1. De winstgevendheid van banken daaltNaarmate de beleidsrente negatiever wordt, maken banken minder winst met uitlenen, terwijl de rente die zij aan rekeninghouders betalen doorgaans boven nul blijft. Doordat de winst daalt, hebben banken de neiging minder leningen te verstrekken of kiezen zij ervoor om leenrentes te verhogen. Lagere aandelenkoersen van banken verergeren de situatie. 2. Verzekeraars en pensioenfondsen krijgen te maken met verplichtingsproblemenNegatieve rentes creëren aanzienlijke uitdagingen voor andere takken binnen het financiële systeem, zoals de pensioen- en verzekeringssectoren, die steeds moeilijker aan hun verplichtingen kunnen voldoen naarmate de rentetarieven langer negatief zijn. 3. Er wordt niet minder maar méér gespaardNegatieve rentes leiden er ook toe dat mensen en bedrijven juist meer sparen en niet minder, zoals de bedoeling is. Hebben we hier te maken met een typisch voorbeeld van irrationeel gedrag? Niet echt. Als een financieel doel niet dichterbij komt, doordat het spaarrendement nul is, wordt er logischerwijs meer geld opzij gezet om alsnog het financiële einddoel te halen. Voor veel spaarders is beleggen vanwege de risico's een brug te ver. Klik op de afbeelding voor een grote versie We hebben hier te maken met een vicieuze cirkel. Hoe meer mensen sparen hoe meer de rente naar beneden beweegt, zo laten de grafiekmeesters van DWS, de vermogensbeheertak van Deutsche Bank, zien. 4. Geld wordt niet veel goedkoper De bedoeling van centrale banken om hun inflatiedoelstelling te halen middels negatieve rentes is ook niet gelukt. Vergrijzing, globalisering en technologische innovatie staan stevig stijgende prijzen in de weg. 5. Extra kredietverlening komt niet van de grondBehalve in de EU hebben hebben lage rentes bedrijven en particulieren niet aangezet om meer te lenen. Dat kan er ook mee te maken hebben dat de uitleendrempels door financiële instellingen sinds de crisis (vrijwillig en opgelegd door toezichthouders) zijn verhoogd. 6. Extra munitie handelsoorlogTen slotte kan de uitbreiding van een negatief rentebeleid op mondiaal niveau de politieke beschuldigingen van valutamanipulatie verergeren. "Dat is geen welkome stap in tijden van aanhoudende handelsspanningen," merken de onderzoekers op, die ongetwijfeld ook de tweets van de Amerikaanse president lezen. Daarnaast, en dat wordt door de onderzoekers Nicola Mai en Peder Beck-Friis niet genoemd, heeft het laag-rentebeleid van centrale banken nog een ander groot nadeel. Volgens steeds meer economen hebben negatieve rentes tot extra vermogensongelijkheid geleid en zo het populistische vuur aangestoken. Wie sinds de crisis niet in staat was te beleggen of in een koopwoning te wonen, had financieel pech. Rob Stallinga is financieel journalist. De informatie in zijn artikelen is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Deel via:
Assetallocatie 28 mrt De succesvolle terugkeer van de 60/40-portefeuille Ewout van Schaick heeft samen met de rest van het multi-asset-oplossingen-team van Goldman Sachs AM grote verwachtingen van portefeuilles die bestaan uit 60% aandelen en 40% obligaties. Zowel voor aandelen als obligaties zijn de vooruitzichten zonnig. Mochten markten desondanks corrigeren, dan biedt de 60/40-portefeuille de spreidingsvoordelen om de klap te verzachten.
Assetallocatie 27 mrt Cash is meer king dan ooit In Europa kan een belegger dit jaar met een mix van cash en kortlopende leningen bruto tussen de 3% en 4% verdienen. Waarom dan nog risico's nemen met obligaties en aandelen, zo vraagt Alain Richier van Ostrum Asset Management zich af.
Assetallocatie 25 mrt Rabobank surft mee op recordgolf Rabobank heeft geen last van hoogtevrees. Aandelen blijven favoriet boven obligaties. De bank ziet zich gesteund door de hoge winstgroei en de historie: records komen immers zelden alleen.
Assetallocatie 21 mrt Geef uw portefeuille een boost! Yvo van der Pol, hoofd Benelux & Nordics bij PGIM Investments, is bijzonder gecharmeerd van de meer risicovolle obligaties, aandelen met sterke groeimogelijkheden en datacenters.
Assetallocatie 21 mrt U zoekt een sterk presterend mixfonds? Het is volgens Thomas de Fauw van Morningstar essentieel voor beleggers om de strategie, het proces en de beloften van fondsmanagers van mixfondsen te doorgronden.
Assetallocatie 20 mrt “Dit is een positief verhaal” Karen Ward, hoofd beleggingsstrategie EMEA bij JP Morgan AM, ziet dit jaar zonnig in, voor de Europese economie en voor Europese aandelen in het bijzonder. Ook China zou wel eens positief kunnen verrassen. Komen deze optimistische verwachtingen niet uit, dan houden obligaties en private beleggingen het portefeuillescheepje wel recht.