De hardnekkige populariteit van hedgefondsen Ondanks tien jaar underperformance blijven beleggers op hedgefondsen vertrouwen. Waarom is dat? 26 februari 2019 10:30 • Door Rob Stallinga Een interessant verhaal van columnist Nir Kaissar op Bloomberg. Hij begrijp niet goed waarom beleggers nog altijd geld steken in hedgefondsen. Deze zijn immers niet alleen erg duur, maar presteren de afgelopen tien jaar ook nog eens ondermaats. Desondanks was de hedgefondsmarkt vorig jaar aan het einde van het derde kwartaal maar liefst 955 miljard dollar groot. Hoe anders was de situatie tot twaalf jaar geleden. Tussen 1991 en 2005 steeg de hedgefondsindex, na aftrek van kosten, met 16,6% per jaar en deed het 5,2% per jaar beter dan de S&P 500. Rendementen werden relatief gemakkelijk behaald, want de hedgefondsmarkt was nog niet al te groot, en beurzen hadden de neiging om vooral omhoog te gaan. Alles werd anders in 2008. De hedgefondsindustrie, inmiddels 685 miljard dollar groot, kreeg te maken met het uitbreken van de kredietcrisis. Helaas bleken ook de meeste hedgefondsmanagers de heftigheid van de beurscorrectie niet te hebben verwacht, want het gros van de hedgefondsen ging even hard omlaag als doorsnee aandelenfondsen. Nieuwe valse doelstelling Volgens Kaissar gingen hedgefondsen zich na 2008 meteen anders verkopen. Het werden absolute return-fondsen. Niet het rendement telt, maar vermogensbehoud. De nieuwe belofte: wie in een hedgefonds belegt, verdient in alle marktomstandigheden geld, al zal dat wat minder zijn dan met aandelen tijdens een bullmarkt. Zeker in tijden dat er met obligaties weinig tot niets kon worden verdiend, klonk de nieuwe belofte aantrekkelijk. Maar helaas, de nieuwe doelstelling is volgens Kaissar geenszins waargemaakt. Volgens hem was de hedgefondsindex in de afgelopen tien jaar veel volatieler dan de obligatiemarkt, zonder dat er veel meer werd verdiend. Reden van deze volatiliteit is de steeds grotere correlatie met aandelen. Tot 2007 was de correlatie van de hedgefondsindex met de S&P 500 0,68 om vervolgens te stijgen tot 0,88 nu. Dat maakt het des te merkwaardiger waarom de hedgefondsindex de stijging van aandelen niet heeft kunnen bijbenen. Vorig jaar verloor de S&P 500 4,4%, terwijl de hedgefondsindex 7% inleverde. Huh? Gokje wagen Zijn hedgefondsbeleggers gek geworden? Niet helemaal. Kaissar komt met twee vermoedens die de hardnekkige populariteit van hedgefondsen kunnen verklaren. In de eerste mogelijke verklaring wijst hij naar het beleggingsproces van pensioenfondsen, die het meeste geld in hedgefondsen steken. Dat proces is volgens Kaissar niet alleen bijzonder traag maar blinkt uit in risico-aversheid. Omdat hedgefondsfondsen zeggen juist dat risicomanagement zo goed onder controle te hebben, lopen pensioenfondsen met hen weg. De tweede verklaring is een hele andere. Daarin wordt de hedgefondsindustrie geholpen door superrijke particulieren, die niet vies zijn van een goede financiële gok. Want hoewel de hedgefondsindustrie als geheel matig presteert, zijn er hedgefondsen die fantastische rendementen boeken. De 25% best renderende hedgefondsen tussen 2008 en 2018 boekte een gemiddeld rendement van 17% per jaar, bijna 8% meer dan de S&P 500 in die periode. Wie wil niet meeliften? Nou ja, dat moet je wel weten welke de winnaars en verliezers zijn. Een verkeerde keuze kan flink in de papieren lopen. De 25% slechtst presterende hedgefondsen verloor tussen 2008 en 2018 gemiddeld 3,4% per jaar. Volgens Kaissar moet dat voldoende reden zijn om de hedgefondsinsutrie links te laten liggen. "Er is namelijk geen reden om te geloven dat beleggers eerder de winnaars dan de verliezers zullen kiezen." Rendementen van hedgefondsen vallen niet mee Klik op de afbeelding voor een grote versie ondanks de steeds grotere risico's die hedgefondsmanagers nemen Klik op de afbeelding voor een grote versie maar beleggers blijven hedgefondsen toch kopen, Klik op de afbeelding voor een grote versie in de hoop juist dat succesvolle hedgefonds te hebben gekozen. Klik op de afbeelding voor een grote versie Rob Stallinga is financieel journalist. De informatie in zijn artikelen is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Deel via:
Assetallocatie 28 mrt De succesvolle terugkeer van de 60/40-portefeuille Ewout van Schaick heeft samen met de rest van het multi-asset-oplossingen-team van Goldman Sachs AM grote verwachtingen van portefeuilles die bestaan uit 60% aandelen en 40% obligaties. Zowel voor aandelen als obligaties zijn de vooruitzichten zonnig. Mochten markten desondanks corrigeren, dan biedt de 60/40-portefeuille de spreidingsvoordelen om de klap te verzachten.
Assetallocatie 27 mrt Cash is meer king dan ooit In Europa kan een belegger dit jaar met een mix van cash en kortlopende leningen bruto tussen de 3% en 4% verdienen. Waarom dan nog risico's nemen met obligaties en aandelen, zo vraagt Alain Richier van Ostrum Asset Management zich af.
Assetallocatie 25 mrt Rabobank surft mee op recordgolf Rabobank heeft geen last van hoogtevrees. Aandelen blijven favoriet boven obligaties. De bank ziet zich gesteund door de hoge winstgroei en de historie: records komen immers zelden alleen.
Assetallocatie 21 mrt Geef uw portefeuille een boost! Yvo van der Pol, hoofd Benelux & Nordics bij PGIM Investments, is bijzonder gecharmeerd van de meer risicovolle obligaties, aandelen met sterke groeimogelijkheden en datacenters.
Assetallocatie 21 mrt U zoekt een sterk presterend mixfonds? Het is volgens Thomas de Fauw van Morningstar essentieel voor beleggers om de strategie, het proces en de beloften van fondsmanagers van mixfondsen te doorgronden.
Assetallocatie 20 mrt “Dit is een positief verhaal” Karen Ward, hoofd beleggingsstrategie EMEA bij JP Morgan AM, ziet dit jaar zonnig in, voor de Europese economie en voor Europese aandelen in het bijzonder. Ook China zou wel eens positief kunnen verrassen. Komen deze optimistische verwachtingen niet uit, dan houden obligaties en private beleggingen het portefeuillescheepje wel recht.