Met Amundi beleggen in de hele voedselketen Het fonds Food for Generations van CPR Amundi belegt in de hele voedselketen. In 2050 zal de wereld 9 miljard mensen tellen tegen 7 miljard nu en deze mensen zullen ook rijker eten. Dat schept uitdagingen, en kansen. 5 maart 2018 10:50 • Door Joost Ramaer De ouderen onder ons herinneren zich misschien nog een van de meest uitgelachen fusies uit de geschiedenis van het Nederlandse bedrijfsleven. “Een blokje kaas bij een glas wijn” was het enige argument dat de architecten in 1993 konden bedenken. Bols – jenever en wijn –ging samen met Wessanen – vooral kaas, toen – en niemand wist waarom. Vier kwakkeljaren later werd het huwelijk weer ontbonden. Wessanen bleef nog lang zoekende, onder een topman die als “Mac Zonderplan” door het leven moest. Hij heette Zondervan. Dan kijk je er toch van op, wanneer het huidige Royal Wessanen een van de belangrijkste holdings blijkt te zijn – 2,7 procent van de portefeuille – van een gloednieuw Frans beleggingsfonds in de complete voedingsketen. Food for Generations is gelanceerd in september vorig jaar door CPR, de thematische boetiek van Amundi, de beursgenoteerde vermogensbeheerder van de Franse grootbank Crédit Agricole. “Wessanen produceert voedsel dat voor 80 procent biologisch is”, zo verklaart Stéphane Soussan (foto) deze keuze. Soussan is een van de tien Thematic Equities Managers bij CPR. Samen met Investment Specialist Tegwen Le Berthe is hij in Amsterdam om Food for Generations te promoten. Het fonds heeft inmiddels 53 miljoen euro onder beheer. “Voorlopig alleen van particulieren”, aldus Soussan. “Voor institutionele beleggers is ons track record nog te kort.” Maar de belangstelling is groot. “Wij beleggen op duurzame wijze in de gehele keten, van de boer tot aan de vork die de consument aan de eettafel vasthoudt.” Lange termijn Water behoort daar ook toe, want de landbouw slokt 70 procent op van al het schone water op aarde. “Voor zover ik weet zijn we daarin uniek. Parvest Smart Food is het enige fonds dat ik ken dat lijkt op het onze. Maar dat belegt niet in waterbedrijven.” Agri-fondsen zijn er genoeg. Deutsche Invest Global Agribusiness bijvoorbeeld – een van de oudste, uit 2006. En het RobecoSAM Sustainable Agribusiness Equities Fund uit 2008. Het laatste rendeerde sindsdien gemiddeld 4,63 procent per jaar, het eerste 3,83 procent. Heel netjes, maar verre van spectaculair. Net als bij al haar huisfondsen adviseert CPR beleggers in het actief beheerde Food for Generations om voor minimaal vijf jaar in dat fonds te blijven zitten. CPR’s beleggingsdoel voor die periode is beter te presteren dan de MSCI World Net Total Return-index, zonder herbelegging van dividenden. Beleggen in de voedselketen is namelijk not for the faint-hearted, zoals het Wessanen-verhaal al laat zien. De uitdagingen zijn gigantisch. Voedselproblematiek In 2050 zal de wereld negen miljard mensen huisvesten, tegen zeven miljard nu. En een veel groter deel van al die mensen zal een menu nuttigen dat nu nog hoofdzakelijk aan ons Westerlingen is voorbehouden. Met meer vers vlees, vooral. Die enorm veel grotere, en enorm veel hoogwaardiger voedselberg moet ook nog eens geproduceerd worden op een drastisch kleiner areaal landbouwgrond per hoofd van de wereldbevolking. De mens gebruikt zijn land steeds meer voor andere doeleinden, zoals stedenbouw. Juist vanwege die uitdagingen belegt Food for Generations in de gehele keten. “Wij willen alle kansen die er zijn, maximaal benutten”, zegt Soussan. “Maar de juiste trends leiden niet automatisch tot hogere rendementen.” Zie daar de eerste Gordiaanse knoop voor Soussan’s fonds. Kansrijke sectoren CPR ziet de kansen met name bij twee haltes in de keten (zie tabel). In Food Products ofwel bewerkt voedsel – in snacks, dierlijke eiwitten en health & wellness. En in Restaurants ofwel buitenshuis eten. “Amerikanen besteden de helft van hun budget voor voeding buiten de deur”, vertelt Soussan. “Europeanen 30 procent, maar op beide continenten groeit dit aandeel. Net als het online reserveren van tafels in restaurants. Dat neemt echt een grote vlucht.” Bij snacks denken wij Hollanders aan chips, borrelnootjes, bitterballen. Aan Febo en Cora van Mora. Lekker, maar niet goed voor ons. “Maar er komen juist steeds meer gezonde snacks op de markt”, weet Soussan. “Hetzij compleet nieuwe producten, hetzij oude, herkenbare vormen met nieuwe ingrediënten. Zoals groentechips, of repen met noten en gedroogde vruchten in plaats van chocola en caramel.” Klik op de afbeelding voor een grote versie Wereldwijde trend Dit soort ontwikkelingen blijft allang niet meer beperkt tot de hoogst ontwikkelde landen. “De grootste markt op aarde voor biologisch voedsel is de VS, gevolgd door Duitsland. Maar China staat nu al op de vierde plaats. En er zijn al driehonderd miljoen Chinezen die regelmatig take-out voedsel bestellen in plaats van zelf te koken.” Ook Afrika doet volop mee. “In Afrika en Azië bestaan sterke en snel groeiende restaurantketens.” Voor de grap noemt Soussan een voorbeeld. “Jubilant uit India heeft veel succes met pizzarestaurants. Ja, je hoort het goed! Indiërs zijn dol op pizza!” Dan trekt hij de aap uit de mouw: “Jubilant is licentiehouder van Domino’s Pizza.” Hij gunt de Indiërs hun succes van harte, maar nee – Food for Generations belegt niet in Jubilant. Net zo min als in McDonald’s. “Het probleem met McDonald’s is niet het voedsel, maar de arbeidsomstandigheden”, zegt Le Berthe. Duurzame uitdaging Zie daar puzzelnummer twee: de trends in de voedselketen die de belegger mogelijk een keer geld gaan opleveren, zijn niet per se milieu- of klimaatvriendelijk, en het fonds toetst zijn beleggingen daar wel op. Eten thuis laten bezorgen betekent: meer rondrijdende bezorgauto’s en meer verpakkingsmateriaal. Meer mensen die vers vlees willen eten betekent: meer klimaatbezwarend fokken van vleesvee en vleesvarkens. Klopt, zo erkennen Soussan en Le Berthe grif. “Maar er is zó-veel te verbeteren in de voedselketen”, zeggen zij haast in koor. Neem onze drinkwaterproductie. “Van al het Europese drinkwater gaat gemiddeld 18 tot 20 procent verloren door lekkages in het netwerk van leidingen”, onthult Le Berthe. “In Londen is dat 40 procent, omdat het waternet sterk verouderd is. In opkomende markten kan het verlies oplopen tot 90 procent.” Wat hij eigenlijk wil zeggen is: dan moeten de handen van de belegger toch gaan jeuken om daar wat aan te doen! Toch heeft Food for Generations ‘slechts’ 10 procent van zijn portefeuille in water belegd. Dat aandeel zou best omhoog kunnen: er is genoeg beursgenoteerd water te koop. “Het probleem is alleen dat beleggers waterbedrijven zien als een bond proxy”, legt Soussan uit. “Ze hebben doorgaans veel schuld omdat ze ook veel investeren. Daarom presteren ze minder goed nu de rente weer stijgt en iedereen meer groei verwacht.” Klik op de afbeelding voor een grote versie Beleggen in paradoxen Zie daar de derde Rubicube die dit fonds moet tackelen: risico, rendement, allocatie – kortom, de basics van beleggen. Vooruit dan, Soussan legt nog een vierde puzzel voor gevorderden op tafel: “De grootste vernieuwers zijn nog helemaal niet aan de beurs genoteerd. De ontwikkelaars van kunstmatig gekweekt vlees, of van voedsel op basis van insecten.” Ja, duurzaam beleggen in de voedselketen zit vol paradoxen. Vol hersenkrakers. Of liever: gewetenskrakers. Verse vis is goed voor ons. Maar als we allemaal verse vis gaan eten, bevorderen we daarmee dat er steeds meer zalmboerderijen komen, om in de groeiende vraag te voorzien. Die zijn niet goed voor de kweekzalm zelf, en evenmin voor de nog vrij rondzwemmende vissen in de omringende wereldzeeën. “Maar de goede kwekers doen daar wat aan”, aldus Soussan. “Die werken zonder antibiotica, en met puur dierlijk voedsel.” Dat is misschien wel de crux van Food for Generations. Je moet zin hebben in zo’n fonds. Zin om te investeren in de toekomst van ons allen, en vooral: van ons aller kinderen en kleinkinderen. Zin in gewetenskrakers. Dat rendement komt later wel. Joost Ramaer is freelance journalist en schrijver van het boek De Geldpers – De teloorgang van het mediaconcern PCM (Prometheus, 2009). Over beleggen schreef hij eerder een wekelijkse column in NRC Handelsblad (2011-2013). De informatie in deze column is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Deel via:
Assetallocatie 28 mrt De succesvolle terugkeer van de 60/40-portefeuille Ewout van Schaick heeft samen met de rest van het multi-asset-oplossingen-team van Goldman Sachs AM grote verwachtingen van portefeuilles die bestaan uit 60% aandelen en 40% obligaties. Zowel voor aandelen als obligaties zijn de vooruitzichten zonnig. Mochten markten desondanks corrigeren, dan biedt de 60/40-portefeuille de spreidingsvoordelen om de klap te verzachten.
Assetallocatie 27 mrt Cash is meer king dan ooit In Europa kan een belegger dit jaar met een mix van cash en kortlopende leningen bruto tussen de 3% en 4% verdienen. Waarom dan nog risico's nemen met obligaties en aandelen, zo vraagt Alain Richier van Ostrum Asset Management zich af.
Assetallocatie 25 mrt Rabobank surft mee op recordgolf Rabobank heeft geen last van hoogtevrees. Aandelen blijven favoriet boven obligaties. De bank ziet zich gesteund door de hoge winstgroei en de historie: records komen immers zelden alleen.
Assetallocatie 21 mrt Geef uw portefeuille een boost! Yvo van der Pol, hoofd Benelux & Nordics bij PGIM Investments, is bijzonder gecharmeerd van de meer risicovolle obligaties, aandelen met sterke groeimogelijkheden en datacenters.
Assetallocatie 21 mrt U zoekt een sterk presterend mixfonds? Het is volgens Thomas de Fauw van Morningstar essentieel voor beleggers om de strategie, het proces en de beloften van fondsmanagers van mixfondsen te doorgronden.
Assetallocatie 20 mrt “Dit is een positief verhaal” Karen Ward, hoofd beleggingsstrategie EMEA bij JP Morgan AM, ziet dit jaar zonnig in, voor de Europese economie en voor Europese aandelen in het bijzonder. Ook China zou wel eens positief kunnen verrassen. Komen deze optimistische verwachtingen niet uit, dan houden obligaties en private beleggingen het portefeuillescheepje wel recht.