Gevaar Frankrijk is geweken, nu alle ogen op Italië De verkiezingen in Frankrijk zijn zoals verwacht verlopen, nu vormt Italië het grootste risico. Met Europa gaat het verder prima, aldus Henderson en Pictet. 9 mei 2017 12:00 • Door Joost Ramaer Europa doet het economisch veel beter dan de VS – en die trend is al maanden gaande, schijnbaar immuun voor de Brexit en voor verkiezingen. “De EU gaat als een speer.” Maar de opluchting over de overwinning van Emmanuel Macron moet niet leiden tot meer politieke integratie in de EU. “Het resultaat zou desastreus zijn: het Franse centralistische staatsmodel, maar dan tot de tiende macht.” De waarschuwing kwam van Adriaan Schout, Europa-expert bij Instituut Clingendael. Het hart onder de riem (zie de grafiek) van Luca Paolini, chef-strateeg van vermogensbeheerder Pictet. Zij waren de eerste en tweede spreker tijdens een seminar van Henderson Global Investors en Pictet, maandag in het Amsterdamse Conservatorium Hotel. De derde was Tim Stevenson, manager van het Henderson Horizon Pan European Equity Fund. De bijeenkomst was bedoeld als een eerste analyse van de uitslag van de Franse presidentsverkiezingen, maar dat bleek geen probleem te worden. “Italië is een veel groter probleem,” vindt Schout. Maar de sprekers grossierden wel in prikkelende contraire stellingen, onderbouwd met veel harde data. Zo onderstreepte Tim Stevenson van Henderson hoe goedkoop Europese aandelen eigenlijk zijn. Duitsers gaan water bij de wijn doen Europa-expert Schout kon er ook wat van als het gaat om verrassende en tegendraadse stellingen poneren. Zijn analyse van Macrons' overwinning: de Duitsers gaan eindelijk water bij de wijn doen. Na de Duitse verkiezingen, wel te verstaan. Maar toch. De Duitsers gaan volgens hem in eigen land een expansiever beleid voeren, met oplopende lonen, hogere publieke investeringen en hogere inflatie. En buiten hun eigen landsgrenzen zullen ze toegeeflijker worden jegens Frankrijk en andere EU-lidstaten op het vlak van overheidstekorten en staatsschulden. “De Duitsers zullen meer risico gaan delen met hun mede-Europeanen, in plaats van almaar te hameren op de noodzaak tot financiële discipline en schuldreductie,” aldus Schout. Dat doen Merkel en de haren vooral om Macron te steunen, om de verwarde en gedemoraliseerde Franse kiezers te laten zien dat Europa er wel degelijk ook voor hen is. Allemaal prima, zo waarschuwde Schout, zolang deze koerswending maar niet leidt tot verdere politisering van de Europese Unie, die de echte eurofielen al jaren uit alle macht proberen te realiseren, tegen de verdrukking van het oprukkende populisme in. Frankrijk moet veranderen Hij toonde een foto van een gang in een van de vele EU-zenuwcentra in Brussel. Daar omschrijft een triomfantelijke tekst op de muur de Europese Commissie als the executive of Europe. “Executive is een Amerikaanse term voor de uitvoerende macht,” merkte Schout op. “In de VS zijn uitvoerende, wetgevende en rechterlijke macht strikt gescheiden. In Europa in het geheel niet.” De onverwachte overwinningen op de populisten in Nederland, Frankrijk en straks ook Duitsland, waar de lokale Wilders-variant nu al aan het imploderen is, lijken te gaan leiden tot een herleving van de verdere integratie van de EU tot een politieke unie. Een grote vergissing, vreest Schout, die het roemruchte democratische tekort van Europa alleen maar nog veel groter zou maken. Iedereen verwacht, pardon, eist nu van Macron dat hij Frankrijk gaat veranderen. Schout liet zien dat Europa hetzelfde verlangde van de drie vorige Franse presidenten. “Die is het ook niet gelukt. Hét kenmerk van de EU-lidstaten, Frankrijk voorop, is nu juist dat ze niet kunnen veranderen.” Met tal van grafieken liet hij zien dat de lidstaten zonder uitzondering steeds slechter presteren in wereldwijde vergelijkingen op kenmerken als de kwaliteit van hun beleid en van hun instituties. Europa staat er goed voor “De lidstaten zijn het probleem. Daar moeten we de oplossingen zoeken. Niet in Brussel.” Schout ziet veel meer heil in decentralisering. “Macron geeft het goede voorbeeld. Hij wil macht weghalen uit Parijs en overhevelen naar andere Franse steden.” Schout – hij benadrukte het zelf – kijkt beroepshalve uitsluitend naar Europese overheden. De Europese bedrijven doen het beduidend beter, zo bleek uit de data die Pictet-strateeg Paolini op het beeldscherm toverde. “Het toenemende vertrouwen in de economische toekomst wijst erop dat de eurozone beweegt naar een groei van 3% per jaar en wel op korte termijn.” De winstverwachtingen voor Europese bedrijven nemen toe, voor Amerikaanse juist af. “De cyclus van de Amerikaanse economie loopt vier jaar vóór op die van de eurozone,” aldus Paolini. Alleen al daarom zal het hier de komende jaren proportioneel beter gaan dan daar. Daarom ook zijn Europese aandelen ondergewaardeerd vergeleken met Amerikaanse. Voeg daarbij typisch Europese problemen als vergrijzing en obesitas. Nette dividendbetalers “Die creëren ook nieuwe kansen, ”aldus Stevenson van Henderson. Bedrijven als Philips en Roche floreren bij al die zieke Europeanen. Verzekeraars als Allianz en Axa gaan een gouden toekomst tegemoet dankzij het wassende leger Europese pensionado’s. Maar het EU-voordeel gaat verder dan louter opportunisme. “Amerikaanse en Britse bedrijven spenderen hun overtollige cash aan de inkoop van eigen aandelen, om beleggers tevreden te houden,” merkt Stevenson op. “Europese bedrijven investeren veel meer in innovatie en outsourcing.” Het Duitse SAP staat er daardoor veel beter voor dan het Amerikaanse Oracle. Idem voor Amadeus versus VS-rivaal Sabre. “Tegelijkertijd zijn Europese bedrijven veel vriendelijker geworden voor hun aandeelhouders dan pakweg dertig jaar geleden. Nu zijn het allemaal nette en consistente dividendbetalers.” Joost Ramaer is freelance journalist en schrijver van het boek De Geldpers – De teloorgang van het mediaconcern PCM (Prometheus, 2009). Over beleggen schreef hij eerder een wekelijkse column in NRC Handelsblad (2011-2013). De informatie in deze column is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Deel via:
Assetallocatie 08:00 De succesvolle terugkeer van de 60/40-portefeuille Ewout van Schaick heeft samen met de rest van het multi-asset-oplossingen-team van Goldman Sachs AM grote verwachtingen van portefeuilles die bestaan uit 60% aandelen en 40% obligaties. Zowel voor aandelen als obligaties zijn de vooruitzichten zonnig. Mochten markten desondanks corrigeren, dan biedt de 60/40-portefeuille de spreidingsvoordelen om de klap te verzachten.
Assetallocatie 27 mrt Cash is meer king dan ooit In Europa kan een belegger dit jaar met een mix van cash en kortlopende leningen bruto tussen de 3% en 4% verdienen. Waarom dan nog risico's nemen met obligaties en aandelen, zo vraagt Alain Richier van Ostrum Asset Management zich af.
Assetallocatie 25 mrt Rabobank surft mee op recordgolf Rabobank heeft geen last van hoogtevrees. Aandelen blijven favoriet boven obligaties. De bank ziet zich gesteund door de hoge winstgroei en de historie: records komen immers zelden alleen.
Assetallocatie 21 mrt Geef uw portefeuille een boost! Yvo van der Pol, hoofd Benelux & Nordics bij PGIM Investments, is bijzonder gecharmeerd van de meer risicovolle obligaties, aandelen met sterke groeimogelijkheden en datacenters.
Assetallocatie 21 mrt U zoekt een sterk presterend mixfonds? Het is volgens Thomas de Fauw van Morningstar essentieel voor beleggers om de strategie, het proces en de beloften van fondsmanagers van mixfondsen te doorgronden.
Assetallocatie 20 mrt “Dit is een positief verhaal” Karen Ward, hoofd beleggingsstrategie EMEA bij JP Morgan AM, ziet dit jaar zonnig in, voor de Europese economie en voor Europese aandelen in het bijzonder. Ook China zou wel eens positief kunnen verrassen. Komen deze optimistische verwachtingen niet uit, dan houden obligaties en private beleggingen het portefeuillescheepje wel recht.