Beleggers zijn de baas bij overnames Als het om overnames gaat zijn bedrijven en politici opeens van Holland First. Ja, doei, de aandeelhouders zijn de baas. 28 maart 2017 08:15 • Door Marcel Tak Oranje is nagenoeg kansloos voor kwalificatie voor de WK in 2018. Al enkele jaren presteert ons nationale voetbalelftal ondermaats. Het wachten is op een overnamebod vanuit het buitenland op de KNVB en het voormalige sterrenteam. Misschien krijgt de Belgische of de Duitse voetbalbond de spelers weer aan het voetballen. Een bod op de Nederlandse voetbalbond laat nog wel even op zich wachten, maar twee Nederlandse sterren zijn wel in het vizier van buitenlandse partijen gekomen. De directie van Kraft-Heinz zag wel wat in Unilever terwijl PPG zich met verve op Akzo stortte. In beide gevallen werden de avances door de belaagde ondernemingen niet gewaardeerd. Beschermen tegen aasgieren Unilever hoefde alleen maar te grommen en de tomatenketchupfabrikant droop af. Akzo heeft meer problemen om de door de wol geverfde belager, het bedrijf deed in het recente verleden meerdere overnames, zich van het lijf te houden. De overnamestrijd gaat niet onopgemerkt aan de samenleving voorbij. In het heetst van de verkiezingsstrijd meende Jeroen Dijsselbloem, op dat moment waarschijnlijk meer PvdA-campagneman dan minister van Financiën, dat Unilever zich zou moeten beschermen tegen aasgieren en hyena’s. Deze op kortetermijnwinst gerichte overnemers staan klaar je bedrijf kapot te maken, aldus de inmiddels demissionaire bewindsman. Dijsselbloem krijgt steun uit onverwachte hoek. Wetten tegen uitverkoop Jeroen van der Veer, de oud-baas van het olieconcern Royal Dutch Shell. RDS is ontstaan uit een fusie tussen het Britse Shell en het Nederlandse Koninklijke Olie en het concern verraste nog in 2015 met de mega-acquisitie van British Gas. Van der Veer is tegen vijandige overnames. De overheid zou wetten en regels moeten maken tegen uitverkoop van Nederlandse bedrijven. “Tien jaar geleden vonden we complexe beschermingsconstructies niet wenselijk, maar de hele politieke situatie in de wereld en de globalisering heeft mijn denken doen kantelen,” aldus van der Veer. Eumedion, de belangenvereniging van institutionele beleggers, laat begrijpelijkerwijs een ander geluid horen. Volgens deze club moet de overheid zich niet met het overnamespel bemoeien, tenzij er nationale belangen in het geding zijn. Holland First Het bedrijfsleven heeft bovendien genoeg instrumenten beschikbaar om jagers de deur te wijzen. Ik ben het meer met Eumedion eens dan met de hijgerige (politieke) verontwaardiging tegen de recente overnameperikelen. Neem bijvoorbeeld het argument dat wordt gehanteerd over het (vermeende) Nederlandse karakter van de betreffende bedrijven. Dit argument is vaak hypocriet, omdat diezelfde politici vaak vooraan staan om de America First-golf van nieuwbakken VS president Donald Trump te veroordelen. Uitsluitend ageren tegen een overname omdat het Nederlandse karakter van Unilever en Akzo verloren zou gaan, voor zover daar overigens al sprake van is, is een irrationele vorm van Holland First-politiek. Verschillende belangen Daarnaast is het Nederlandse bedrijfsleven zelf jager op buitenlandse ondernemingen. Daartegen wordt aanmerkelijk minder tegen geageerd. Een tweede scepsis mijnerzijds tegen de weerstand ten aanzien van (vijandige) overnames is de gedachte dat de jagende partij altijd slecht is. Korte termijnbelangen nastreeft, alleen oog heeft voor aandeelhouderswaarde, de belangen van andere stakeholders links laat liggen en de overnemende partij vol stopt met schulden. Ik vraag mij af waar dat op gebaseerd is. Wat is het verschil tussen een kortetermijnbelang en een langetermijnbelang? Als de overnemende partij van plan is de onderneming snel weer door te verkopen tegen een hogere prijs, hoe komt die hogere prijs dan tot stand? Uit een winterslaap Toch alleen maar als de onderneming waarde behoud dan wel heeft vermeerderd. Het kan en zal nooit de bedoeling zijn om waarde van de onderneming te vernietigen. Natuurlijk zijn er voorbeelden van bedrijven die na te zijn overgenomen, ten onder zijn gegaan. Maar er zijn natuurlijk ook veel bedrijven die ten onder gaan zonder te zijn overgenomen. Is er onderzoek dat aantoont dat overgenomen bedrijven vaker ter ziele gaan dan niet overgenomen bedrijven? Overnemende partijen lijken in ieder geval positieve invloed te hebben, getuige de reactie van Unilever. Het lijkt er op dat het bedrijf uit een winterslaap is ontwaakt en het bestuur het bedrijf alsnog efficiënter zal gaan leiden. Tegen vijandige overnames Dat blijkt niet alleen uit de maatregelen die aangekondigd zijn, maar ook uit de veel hogere beurskoers van het aandeel van de voeding- en zeepgigant na het falen van de overnamepoging. Jeroen van der Veer ageert met name tegen vijandige overnames. Het lijkt alsof hij met vriendelijke overnames minder problemen heeft. De achterliggende gedachte is dat de directie van de aangevallen onderneming kennelijk wél met alle belangen rekening houdt, in tegenstelling tot de aanvallende partij. Dat is een nogal idealistisch beeld. CEO’s van bedrijven zijn doorgaans enorm goed betaalde, niet zelden overbetaalde, managers van bedrijven die zelf weinig risico lopen. Hen worden maatschappelijke taken toegedicht die zij niet hebben en vaak ook niet (kunnen) waarmaken. Aandeelhouders zijn de baas Zo denk ik dat het duurzaamheidbeleid van Unilever, en veel andere bedrijven, meer marketing gedreven is dan vanuit idealisme ingegeven. Daar is overigens niets mis mee. Maar op basis daarvan andere (overnemende) bedrijven te diskwalificeren als slecht en alleen gericht op de korte termijn, slaat de plank mis. Ik denk niet dat Unilever als onderdeel van Kraft-Heinz als bedrijf slechter af is, dan Unilever als zelfstandig bedrijf. Misschien is het ouderwets, maat het besluit om te worden overgenomen kan het best in handen van de eigenaren van het bedrijf liggen: de aandeelhouders. Er is geen enkele reden hen de beschikkingsmacht over hun eigendom te ontzeggen, uitgezonderd de omstandigheid dat met een overname werkelijk nationale belangen in het geding zijn. Die zijn er nu zelfs niet meer als het om het Nederlands elftal gaat. Dus kom maar op, buitenlandse aasgieren en hyena’s en redt ons met een mooi bod op Oranje. Marcel Tak is zelfstandig beleggingsadviseur en oprichter/beheerder van het Bufferfund. De informatie in deze column is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Deel via:
J. Safra Sarasin Sustainable Asset Management 18 apr "Reshoring biedt mooie kansen voor groene beleggers" Volgens fondsmanager Daniel Lurch van het JSS Sustainable Equity Green Planet fonds van J. Safra Sarasin profiteren met name de duurzaamste bedrijven van de huidige herschikking van de wereldwijde productieketen. Welke dat zijn?
Impactbeleggen 11 apr “Het is fijn om goed te doen” Ook buiten Nederland is impactbeleggen ontdekt. Het Schotse Baillie Gifford bijvoorbeeld lanceerde in 2017 het Positive Change Fund. Vlak voor Pasen was Rosie Rankin, medeverantwoordelijk voor dit fonds, over in Amsterdam voor de tweedaagse Impact Europe Summit in de Beurs van Berlage. Rob Stallinga sprak met haar.
Impactbeleggen 03 apr "Impactbeleggers staan aan de goede kant van de geschiedenis" Hadewych Kuiper, directeur beleggingen bij Triodos IM, is niet onder de indruk van alle berichten dat duurzaam beleggen het beste heeft gehad. "Zo ziet tegenwerking van vooruitgang eruit."
Impactbeleggen 30 jan JSS Green Planet Fund: Kansrijk beleggen in een groene toekomst Beleggen in de toekomst is volgens S. Safra Sarasin beleggen in de groene transitie. Lees meer over het JSS Sustainable Equity Green Planet Fund, dat in de laatste drie jaar niet alleen hard is gegroeid maar ook sterk heeft gepresteerd.
ESG 17 jan ESG is dood, lang leve ESG 2.0! Matt Christensen, hoofd duurzaam en impact beleggen bij Allianz Global Investors, schetst de vijf belangrijkste duurzaamheidsthema's van 2024. Politieke verdeeldheid dreigt het grootste struikelblok te worden.
ESG 01 nov Biodiversiteitsverlies, het megarisico dat slechts enkelen zien Het verlies van biodiversiteit is volgens De Nederlandsche Bank (DNB) een groot risico voor de financiële stabiliteit. Cardano heeft een methode ontwikkeld om dit verlies te meten en zo de beleggingsrisico’s in kaart te brengen. IEXProfs sprak met Dennis van der Putten, Chief Sustainability Officer bij Cardano.