Tak vreest huwelijk indexreuzen Marcel Tak over de mogelijke fusie tussen de indexaanbieders S&P Global en MSCI. Prima, mits er harde eisen worden gesteld. 21 maart 2017 10:00 • Door Marcel Tak De scherpe stockpicker had de afgelopen week flink kunnen profiteren van de almaar toenemende populariteit van indexbeleggen. Vorige week woensdag ging namelijk het gerucht dat indexaanbieder S&P Global een bod zou hebben gedaan op concurrent MSCI, de bekende samensteller van onder andere de World Index. MSCI ontkende in alle toonaarden dat het een bod had ontvangen. Dat betekende dat de aanvankelijke koersstijging van 13% van het aandeel MSCI na een paar uur weer geheel ongedaan werd gemaakt. Je moest wel een handelaar van uitzonderlijke kwaliteit zijn om van deze hiccup in de koers te profiteren. Winstgevende indexaandelen Maar ook actieve beheerders met een langetermijn horizon hadden goed kunnen verdienen aan de grote vraag naar beleggingsfondsen die uitsluitend een index volgen. Het aandeel MSCI heeft over het afgelopen jaar ruimschoots de S&P500 index verslagen. Datzelfde geldt voor het aandeel van mogelijke jager S&P Global. Beide indexboeren hebben vanaf 1 januari 2016 een rendement van een dikke 30% (in dollars) behaald. De S&P500 index kwam ternauwernood tot de helft van deze score. Actieve fondsen hadden met deze aandelen een mooie outperformance kunnen behalen en daarmee passieve beleggers het nakijken gegeven… Indexbeleggers hebben overigens ook geprofiteerd. Het aandeel MSCI is opgenomen in de Total Stock Market Index, gevolgd door een groot Vanguard indexfonds. Het aandeel MSCI is zelfs opgenomen in de Midcap 400 index van concurrent S&P, te volgen via een iShares ETF. Hogere prijzen Het is opvallend dat in de discussie over regelgeving in de financiële wereld er betrekkelijk weinig discussie is over de positie van de indexaanbieders. Terwijl zij toch een behoorlijke machtspositie hebben. Dat komt alleen al door het beperkt aantal partijen dat in deze lucratieve markt opereert. Naast de grootmachten MSCI en S&P is alleen FTSE/Russell een belangrijke speler. Deze aanbieders zijn voornamelijk actief in de samenstelling van aandelenindices. IHS Markit en Bloomberg-Barclays zijn groot als het om obligatie-indices gaat. Indexaanbieders kunnen een significante invloed hebben op het koersverloop van aandelen. De vraag of een aandeel wel of niet in een index wordt opgenomen, kan op zijn minst op korte termijn de koers sterk beïnvloeden. Voor beleggers is het belangrijk dat de markt van indexaanbieders niet in een monopolie (één aanbieder) of oligopolie (enkele grote aanbieders) vervalt. Immers, voor het gebruik van indices moeten ETF-aanbieders licenties kopen. Bij gebrek aan concurrentie zouden de prijzen hoger dan noodzakelijk kunnen uitvallen, wat direct tot hogere ETF kosten leidt. Het lijkt uit dit oogpunt onwaarschijnlijk dat een eventuele fusie tussen de twee indexreuzen zomaar doorgang zou kunnen vinden. De Amerikaanse toezichthouder SEC kijkt hopelijk met een kritisch oog naar een dergelijke combinatie. Informatievoorziening Minstens zo belangrijk voor een goed functionerende markt is de toegankelijkheid van informatie over de aangeboden indices. Hoe meer concurrentie er is, hoe beter de indexaanbieder hun informatie zullen verzorgen. Maar ook hier hebben de toezichthouders natuurlijk een belangrijke stem, die in een aantal gevallen wel wat luider zou mogen klinken. Zowel MSCI als S&P Global hebben mooie sites waar erg veel informatie over de door hen samengestelde indices te vinden is. Beide aanbieders geven maandelijkse factsheets uit over de prestaties en samenstelling van hun indices. Daarnaast bieden ze veel aanvullende informatie en geven de mogelijkheid historische koersgegevens gemakkelijk te downloaden. Mijn enige kritiekpunt is dat niet van alle indices een bruto variant beschikbaar is. De bruto variant laat de prestatie van de index zien waarbij het volledige dividend wordt meegerekend, nog voordat de dividendbelasting daarop is verminderd. Nagenoeg alle beleggingsfondsen, actief en passief, vergelijken hun prestaties met de netto-index, waardoor ze “stiekem” het rendement van de benchmark tot wel 0,5% per jaar onderschatten. Dan wordt het een stukje gemakkelijker de prestatie van de index te benaderen of te verslaan! Eventuele dividendlekkage bij beleggingsfondsen wordt zo moeilijker zichtbaar. Als de indexaanbieders van alle indices ook de bruto variant laten zien, kan de individuele belegger zelf op zoek naar de juiste benchmarkinformatie. Overigens zouden de toezichthouders natuurlijk de fondsaanbieders moeten verplichten hun prestaties te vergelijken met de bruto index. Hardere eisen graag IHS Markit, de obligatie-indexaanbieder, biedt ook uitgebreide informatie over zijn indices. De belegger is wel verplicht om zich (gratis) in te schrijven bij IHS Markit. Historische overzichten zijn beschikbaar, maar het downloaden van de gegevens is alleen mogelijk met een betaald abonnement. Bloomberg-Barclays is het minst scheutig als het gaat om informatie over zijn obligatie-indices. Historische koersen zijn, anders dan in een grafiekoverzicht, niet beschikbaar. Ook fundamentele gegevens over de samenstelling van de index worden door de aanbieder niet vrijgegeven. Gelukkig laten de ETF aanbieders die Bloomberg-Barclays vastrentende indices volgen, zoals iShares, wel aanvullende indexinformatie zien. Maar het is beter als de belegger op eenvoudige wijze al deze informatie zelf bij de indexaanbieders terug kan vinden. Het zou daarom een goede zaak zijn als toezichthouders hardere eisen stellen inzake de informatievoorziening van indexaanbieders. De informatie is over het algemeen goed, maar kan, zoals aangegeven, in sommige opzichten nog beter. Een eventuele fusie tussen de twee indexgiganten stimuleert in dit opzicht niet een betere marktwerking. Marcel Tak is zelfstandig beleggingsadviseur en oprichter/beheerder van het Bufferfund. De informatie in deze column is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Deel via:
Assetallocatie 28 mrt De succesvolle terugkeer van de 60/40-portefeuille Ewout van Schaick heeft samen met de rest van het multi-asset-oplossingen-team van Goldman Sachs AM grote verwachtingen van portefeuilles die bestaan uit 60% aandelen en 40% obligaties. Zowel voor aandelen als obligaties zijn de vooruitzichten zonnig. Mochten markten desondanks corrigeren, dan biedt de 60/40-portefeuille de spreidingsvoordelen om de klap te verzachten.
Assetallocatie 27 mrt Cash is meer king dan ooit In Europa kan een belegger dit jaar met een mix van cash en kortlopende leningen bruto tussen de 3% en 4% verdienen. Waarom dan nog risico's nemen met obligaties en aandelen, zo vraagt Alain Richier van Ostrum Asset Management zich af.
Assetallocatie 25 mrt Rabobank surft mee op recordgolf Rabobank heeft geen last van hoogtevrees. Aandelen blijven favoriet boven obligaties. De bank ziet zich gesteund door de hoge winstgroei en de historie: records komen immers zelden alleen.
Assetallocatie 21 mrt Geef uw portefeuille een boost! Yvo van der Pol, hoofd Benelux & Nordics bij PGIM Investments, is bijzonder gecharmeerd van de meer risicovolle obligaties, aandelen met sterke groeimogelijkheden en datacenters.
Assetallocatie 21 mrt U zoekt een sterk presterend mixfonds? Het is volgens Thomas de Fauw van Morningstar essentieel voor beleggers om de strategie, het proces en de beloften van fondsmanagers van mixfondsen te doorgronden.
Assetallocatie 20 mrt “Dit is een positief verhaal” Karen Ward, hoofd beleggingsstrategie EMEA bij JP Morgan AM, ziet dit jaar zonnig in, voor de Europese economie en voor Europese aandelen in het bijzonder. Ook China zou wel eens positief kunnen verrassen. Komen deze optimistische verwachtingen niet uit, dan houden obligaties en private beleggingen het portefeuillescheepje wel recht.