Nog geen eind aan monetair geweld Centrale banken doen denken aan een groep monetaire machthebbers die zijn wil oplegt aan de rest van de wereld. 29 oktober 2015 14:50 • Door Sandor Steverink De belangrijke centrale banken doen de afgelopen jaren steeds meer denken aan een kleine groep monetaire machthebbers die zijn wil oplegt aan de rest van de wereld. Daarvoor gebruiken ze wapens als ongekende regulering, het op grote schaal opkopen van staatsobligaties (QE) en renteverlagingen. Wanneer zetten ze hun instrumenten in, en op welke schaal? Afgezien van de bankiers zelf is er niemand meer die het weet, en dat maakt de markten voorzichtig. In alle beleggingscategorieën zijn de centrale banken de dominante spelers geworden, die bepalen of het risk-on dan wel risk-off is. Bovendien zijn de markten door de overvloedige regulering van de centrale banken een stuk minder liquide geworden, met hogere transactiekosten als gevolg. Ook wij zijn door het minder goed voorspelbare gedrag van de centrale banken voorzichtiger geworden. Geen grote risico's Zo hebben we het risico in onze vastrentende portefeuilles teruggebracht door ons belang in opkomende markten en de hoeveelheid kredietrisico in zijn algemeenheid af te bouwen. Ook wat betreft onze positionering in de rentecurve hebben we de risico’s afgebouwd. Hadden we eerder nog relatief grote belangen tussen het 5- en 15-jarige deel van de curve, nu hebben we onze belangen meer verspreid over alle looptijden. Dat klinkt niet spannend, en dat is het ook niet. Maar in onzekere tijden nemen wij liever geen grote risico’s. Waar de Fed zijn grote arsenaal aan monetaire instrumenten weer heeft opgeborgen, is de ECB daar nog lang niet aan toe. De ECB is een stuk later dan de Fed begonnen met monetaire verruiming en wordt bovendien weer geconfronteerd met een dalende inflatie. In september was zelfs sprake van deflatie, waardoor al snel de roep klonk dat de ECB zijn opkoopprogramma voor staatsobligaties moest uitbreiden. Over het feit dat het opkopen van obligaties van bepaalde landen eigenlijk in strijd is met de grondbeginselen van de Europese Unie hoor je politici al lang niet meer. Het einde van het monetaire geweld is nog niet in zicht. Sandor Steverink is hoofd van het renteteam bij Deltalloyd Asset Management. De informatie in deze column is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Deel via:
Opinie 18 apr Yes! Wereldwijde groei versnelt In 2023 presteerde de Amerikaanse economie beter dan de meeste andere regio's in de wereld. Ook in 2024 gaat het de VS voor de wind, waarbij Grace Peters van J.P. Morgan Private Bank verwacht dat de economische groei in de rest van de wereld nu ook in een hogere versnelling gaat.
Assetallocatie 18 apr Van Lanschot Kempen koopt niet langer Japanse aandelen Van Lanschot Kempen is afgestapt van zijn overwogen-positie in Japanse aandelen. De bedrijfswinsten ontwikkelen zich nog steeds goed, maar de waarderingen beginnen flink op te lopen.
Assetallocatie 17 apr Cashberg langs de lijn gaat nergens naartoe Gerben Lagerwaard van State Street Global Advisors gelooft er niets van dat de gigantische hoeveelheid geld die nu in geldmarktfondsen is geparkeerd binnen afzienbare tijd naar de aandelenmarkt wordt gealloceerd.
Assetallocatie 16 apr "Impact aanval van Iran op financiële markten is beperkt" "De directe actie van Iran tegen Israël dit weekend heeft geleid tot de vrees voor verdere escalatie, maar bij afwezigheid van een volledige crisis in de regio - wat niet ons basisscenario is - denken we dat de impact op de financiële markten beperkt zal blijven." Dat schrijft Greg Hirt van Allianz Global Investors.
Assetallocatie 16 apr Amundi positiever over komende 10 jaar, negatiever over 25 jaar Amundi AM is sceptischer geworden over snelle maatregelen tegen het opwarmen van de aarde. De eerste 10 jaar is dat nog gunstig voor beleggers. Daarna wordt de rekening betaald.
Assetallocatie 11 apr Schroders kijkt met 3D-bril naar de toekomst De drie D's, decarbonisatie (weg van fossiele energie), demografie (vergrijzing) en deglobalisering spelen volgens Schroders de komende dertig jaar een sleutelrol in de beleggingsresultaten.