"Grappig genoeg,"zegt Dominic Rossi, "was ik tot voor kort verre van optimistisch over Europese aandelen." Met verbijstering zag hij aan hoe de Europese Centrale Bank jarenlang op haar handen bleef zitten. "Almaar niks doen aan die idioot dure euro! Almaar die angst voor inflatie! De inflatieprognoses van de ECB kwamen nooit uit. Iedereen wist dat ze niet klopten, en toch hield de bank eraan vast. Ik trok mijn haren uit mijn hoofd." Gelukkig bleven er nog genoeg over – zie de foto.
Nog tot zeer onlangs zag de chief investment officer van Fidelity Worldwide Investment het helemaal misgaan. "Het leek Japan rond 2000 all over again. Ik dacht: dat wordt structurele deflatie." En toen … en toen … kwam alles ineens goed.
De ECB zette eindelijk de geldkraan open. Maar dat had onvoldoende geholpen, denkt Rossi, zonder de sterke dollar, en – vooral – de lage olieprijs. "Boy, were they lucky." Voor de zoveelste keer spert hij zijn toch al grote bruine ogen vervaarlijk ver open.
Rand van de afgrond
Het is maar half retorisch theater, waarin Rossi overigens een meester is – onder vier ogen, en voor een volle zaal. Want de Brit blijft verbijsterd, over hoe zo’n late ommezwaai de stemming zo snel ten goede kon doen keren. "Ongelooflijk," zegt hij tijdens een gesprek voorafgaand aan het recente Investment Forum van Fidelity, Schroders en Deutsche Asset & Wealth Management, in het Amsterdamse Concertgebouw. "We stonden echt aan de rand van de afgrond."
Gevaarlijk blijft het, verzekert hij. Maar dan spannend, niet langer uitzichtloos. Rossi heeft een opmerkelijk geopolitieke kijk op de financiële markten. De Saoedi’s zullen de olieprijs langdurig blijven drukken, voorspelt hij. "Niet om Amerikaanse schaliegasproducenten de nek om te draaien, zoals de meesten geloven. Maar om hun aartsvijand Iran dwars te zitten. Saoedi-Arabië wil tot elke prijs voorkomen dat Iran weer wordt toegelaten tot de internationale gemeenschap."
De Saoedi’s kunnen dat spel eindeloos volhouden. "Ze hebben miljarden aan beleggingen." Ze verdienen of op de beurs, of aan de olie. "Iran isn’t hedged." Wij in het Westen profiteren mee van die titanenstrijd. Net als van het wapengekletter van Vladimir Poetin. A blessing in disguise, denkt Rossi.
Griekenland redden
"De Europese Unie wordt weer ruw herinnerd aan zijn oorsprong: vrede en veiligheid." Daarom zal zij haar lelijke eendje redden. "Denk jij dat wij de oudste democratie op aarde de Europese Unie uit laten lopen, recht in de armen van de Russen? Greece is going to win. We’ll have to pay."
Niet dat ze het verdienen. "But hey, even the Romans never got paid by the Greeks. Why should we?"
Want sukkels blijven wij Europeanen, al hebben we momenteel onwaarschijnlijk geluk. Rossi blijft vooral geloven in de kracht van Amerikaanse aandelen, zoals hij al jaren doet. Wereldwijd zijn beleggers wanhopig op zoek naar inkomen.
Kapitaal levert bijna niets meer op door de lage rente. En arbeid evenmin, door de blijvend lage lonen. Maar de aandelen in de S&P 500 genereren dividenden die al jaren groeien met een procent of tien (zie grafiek).
Rossi denkt dat die groei zal aanhouden.
"In de VS zijn sinds de crisis negen miljoen nieuwe banen gecreëerd. Toch is het loonaandeel in het bbp verder gedaald. Dat komt de winstmarges van bedrijven ten goede." Dividenden op Europese aandelen zullen hooguit single digit-groei laten zien, verwacht hij. Maar één ding is zeker. "Things are looking a lot healthier now. Even in Europe."
Weer lichten die grote bruine irissen op.
Joost Ramaer is freelance journalist en schrijver van het boek De Geldpers – De teloorgang van het mediaconcern PCM (Prometheus, 2009). Over beleggen schreef hij eerder een wekelijkse column in NRC Handelsblad (2011-2013). De informatie in deze column is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen.