Door Tim van Duren, Head of Institutional Business, Benelux & Denmark bij UBS AM.
Of het nu gaat om het klimaatakkoord van Parijs, de ambities van de expertengroep van de EU voor duurzame financiering of de VN-doelstellingen voor duurzame ontwikkeling (SDG's), één ding is zeker: de kapitaalinbreng van institutionele beleggers is onmisbaar om deze doelen te bereiken.
Het goede nieuws is dat veel pensioenfondsen en andere institutionele beleggers al beloofd hebben om duurzaam te beleggen.
Inmiddels hebben 443 institutionele beleggers, waaronder UBS, de Principles for Responsible Investment (PRI) van de VN getekend.
Studie bij 613 institutionele beleggers
Uit een gezamenlijke studie van Responsible Investor en UBS naar het onderwerp blijkt dat 63% van de respondenten de PRI niet had ondertekend.
Toch viel 78% van de respondenten onder het label 'doeners' (82% van de Europese beleggers), die ESG-factoren reeds in hun beleggingen integreren.
Zo'n 17% was geïnteresseerd in het onderwerp (15% in Europa) en overwoog rekening te houden met ESG-factoren. Slechts 5% van de respondenten was niet geïnteresseerd in het onderwerp (3% in Europa).
Redenen voor ESG-integratie
Wereldwijd waren dit de drie belangrijkste redenen voor ESG-integratie: als ze geen rekening houden met ESG-factoren, lopen de beleggers extra financiële risico’s; de integratie van ESG-factoren is consistent met de fiduciaire plichten; en omdat ESG-integratie positieve gevolgen heeft voor de financiële prestaties.
Een belangrijke ondersteunende factor voor ESG-integratie binnen de organisatie, blijkt een interne buy-in en ondersteuning op het hoogste niveau. Ook lieten vooral Europese beleggers weten dat de druk om duurzaam te beleggen is toegenomen.
Zo antwoordde een Nederlands bedrijfspensioenfonds: "We stelden onze deelnemers twee vragen: Moeten we rekening houden met ESG-factoren en moeten we dit ook doen als dat minder rendement oplevert? De antwoorden waren duidelijk: 70% antwoordde ja op de eerste vraag en 60% van de deelnemers antwoordde ook ja op nummer twee.”
Belemmeringen voor ESG
Wat belemmerde de respondenten die nog geen ESG-criteria integreren in hun beleggingen? “Veel beleggers zien alleen het nadeel van verantwoord beleggen: ze moeten tijd, geld en moeite investeren om het uit te proberen en het proces op te zetten. Als het geen resultaten oplevert, zit je met een probleem”, volgens een Brits bedrijfspensioenfonds.
Het ontbreken van een speciaal ESG-team, of de middelen om ESG als beleggingsthema te verkennen, kan inderdaad een cruciale drempel zijn. Dat is zeker zo bij kleinere pensioenfondsen die nog de benodigde kennis of mankracht hiervoor niet in huis hebben.
De derde meest genoemde barrière was de vrees dat ESG-factoren de financiële prestaties zouden schaden, zelfs al toont wetenschappelijke onderzoek aan dat ESG het rendement helemaal niet negatief beïnvloedt, in tegendeel zelfs. Zo was bijvoorbeeld bijna de helft van de respondenten al overtuigd van de positieve invloed van ESG-integratie op de financiële prestaties.
Risico’s en assetallocatie
Als belangrijke ESG-factor voor hun beleggingen wezen Europese asset owners vooral systemische milieufactoren aan, zoals klimaatverandering en het verlies aan biodiversiteit, op de voet gevolgd door meer traditionele financiële en sociale factoren, zoals diversiteit en inkomensongelijkheid.
Ten slotte geven de respondenten aan vooral kapitaal te willen alloceren naar actieve duurzame aandelenstrategieën, evenals in duurzame alternatieve beleggingen en in impact beleggen via aandelen.
Aangezien alleen al de totale beurswaarde wereldwijd goed is voor meer dan 69.000 miljard dollar, zijn institutionele beleggers in staat via de integratie van ESG-factoren om een groot deel van het kapitaal in te zetten dat nodig is om de VN-doelstellingen voor duurzame ontwikkeling te realiseren.