Column

Grafiek van Daalder: Chinese bevolkingskrimp voedt inflatie

In de Grafiek van Daalder behandelt beleggingsstrateeg Lukas Daalder van BlackRock elke week een grafiek die wat hem betreft wat meer aandacht mag krijgen. Deze week: de belangrijke ontwikkeling van de Chinese bevolking.

Bron: BlackRock Investment Institute met data van de United Nations Population Division, februari 2023

Een grafiek die wellicht een beetje als een ver-van-mijn-bed-show klinkt, maar waarschijnlijk ook voor ons gevolgen krijgt. We kijken naar de ontwikkeling van het aantal kinderen (per vrouw) in China.

In de jaren vijftig en de jaren zeventig kregen vrouwen gemiddeld zes kinderen, waarbij de tijdelijke dip eind jaren vijftig begin jaren zestig te danken was aan de desastreuze gevolgen van het beleid van Mao, beter bekend als de Great Leap Forward. In 1979 werd in China het éénkindbeleid ingevoerd, om te voorkomen dat het land onder het gewicht van haar eigen bevolkingsgroei zou bezwijken.

Uit de grafiek kun je aflezen dat dit beleid eigenlijk pas in de jaren negentig enig succes had. Pas toen dook het geboortecijfer onder de 2,1, beter bekend als de replacement rate, het niveau waarbij de bevolking op de langere termijn min of meer stabiliseert.

Hoewel China in die periode nog zonder twijfel een opkomende economie was, met een heel laag inkomen per hoofd van de bevolking, zag je dat het aantal kinderen per vrouw vervolgens zelfs onder dat van het rijke Westen kwam te liggen. Interessant is verder die hele kleine opleving na 2015, toen het éénkindbeleid officieel werd vervangen door een tweekindbeleid.

Zoals het er nu naar uitziet, was dat ook gelijk de laatste stuiptrekking qua geboortes, want sinds covid is het geboortegetal alleen maar verder onder druk komen te staan. Inmiddels ligt het getal behoorlijk onder dat van het Westen, wat er inmiddels toe heeft geleid dat de omvang van de Chinese bevolking in absolute omvang aan het krimpen is. Volgens de cijfers van de VN hadden Chinese vrouwen in 2021 gemiddeld maar 1,16 kinderen.

"Volgens de cijfers van de VN hadden Chinese vrouwen in 2021 gemiddeld maar 1,16 kinderen"

Minder Chinese arbeiders, dus meer inflatie

Hoewel dit wellicht als een binnenlandse aangelegenheid kan worden gezien, vermoed ik dat we er in de rest van de wereld ook wel degelijk mee te maken gaan krijgen. Dat we in de periode 2000-2020 te maken hadden met een zeer lage inflatie, is deels te danken aan het leger aan (spot)goedkope Chinese arbeiders, die vanuit het platteland naar de industriële centra trokken. Van die overvloed gaan we de komende jaren waarschijnlijk naar een tekort, wat waarschijnlijk betekent dat de lonen zullen oplopen.

Of landen als India en Nigeria vervolgens in staat zijn om de rol van goedkoop productiecentrum over te nemen, valt te bezien. Waar China een van bovenaf geleide aanpak doorvoerde, kun je je sterk afvragen of dat in andere landen haalbaar zal zijn. De trend van disinflatie komt daarmee te vervallen, waardoor we in de toekomst dus met een hogere inflatie moeten gaan rekenen.

Assetallocatie