Column

Grafiek van Daalder: Liever kortlopend papier

In de Grafiek van Daalder behandelt beleggingsstrateeg Lukas van BlackRock elke week een grafiek die wat hem betreft wat meer aandacht mag krijgen. Deze week: Sterk gestegen obligatierentes.

2022 was een slecht jaar voor de financiële markten, maar dan voornamelijk vanwege de opmerkelijke verliezen die er in de ‘veilige’ obligatiemarkt werden geleden. Wie op 1 januari 2022 al zijn geld in de goed gespreid mandje Duitse staatobligaties stopte, werd aan het einde van het jaar geconfronteerd met een verlies van bijna 18%. In de VS bedroeg de strop 17%, en beleggers in het VK zagen maar liefst een kwart van de waarde van hun beleggingsportefeuille verdampen.

Doorgewinterde aandelenbeleggers schrikken niet van dit soort uitschieters, maar voor obligatiebeleggers is het een ander verhaal. Zelden verloren obligatiebeleggers 10% in een jaar, een record dat nu makkelijk verpulverd werd. De oorzaak van deze verliezen is geen geheim: stijgende (kapitaalmarkt)rentes als gevolg van de wereldwijd sterk opgelopen inflatieniveaus.

"Zelden verloren obligatiebeleggers 10% in een jaar, een record dat nu makkelijk verpulverd werd"

De keerzijde van de pijnlijke correctie zie je in de grafiek van deze week. Deze laat het verloop van de kortlopende Duitse staatobligaties zien (tweejaars in geel), langlopende Duitse staatobligaties (tienjaars in groen) en de rente op Europese bedrijfsobligaties (rood). Hier zie je dat de kortlopende rente in 2014 onder de nul procent duikt, dat de kapitaalmarktrente vanaf 2019 eveneens in de min stonden en dat bedrijfsobligaties op sommige momenten vrijwel geen rentevergoeding opleverden.

Prima instapmoment

In 2022 vond de grootste correctie plaats, waardoor het beeld voor obligaties inmiddels een heel stuk interessanter is. Interessant genoeg om weer volop in de markt te stappen? Zeker, maar ik denk dat je wel in het vizier moet houden over welk deel van de obligatiemarkt je het hebt.

In historisch perspectief springen de bedrijfsobligaties met een hoge kredietwaardigheid er in positieve zin uit. Zelfs als de recessie uitbreekt, word je voldoende gecompenseerd voor de risico’s. De rentevergoedingen op langlopende obligaties zijn echter niet om over naar huis te schrijven: de tienjarige rentevergoeding (2,3%) ligt momenteel zelfs onder het tweejarige tarief (2,65%).

"De rentevergoedingen op langlopende obligaties zijn echter niet om over naar huis te schrijven"

Meer rente tegen minder risico

Waarom zou je genoegen nemen met een lagere rente wanneer de onzekerheid op de langere termijn juist groter is? Niet alleen ligt het risico van hoge inflatie op de loer, ook de toon van centrale banken doet vermoeden dat ze zullen volharden in hun verkrappende beleid. Daarnaast zijn er nog buitenlandse risico’s, zoals het schuldplafond in de VS, of het einde van het ruime monetaire beleid in Japan. Een hoger rendement tegen een lagere volatiliteit lijkt wat dat betreft een beetje op een no brainer.

Assetallocatie