Brengt de hoge inflatie Donald Trump terug? De hoge inflatie - die ook niet zo maar naar beneden komt - kan in de VS ook politieke gevolgen hebben. Biden kan de schuld krijgen en wie weet keert Trump dan wel terug, aldus Edin Mujagic. 24 juni 2022 09:00 • Door Edin Mujagic Jerome Powell, voorzitter van de Fed, sprak in het Amerikaanse parlement over het beleid van de bank. De rode draad was dat de bank vastberaden is de inflatie aan te pakken en daarbij een afkoeling van de economie (en een hogere werkloosheid) accepteert. Kan ook niet anders natuurlijk, dat is nodig om inflatie te verlagen en het is dé reden waarom inflatie al in een vroeg stadium moet worden aangepakt. Er was deze week echter een ander lid van het rentecomité dat een belangrijkere boodschap had voor beleggers. Zowel met het oog op dit jaar als op de jaren die voor ons liggen. Belangrijke uitspraken Loreta Mester, de topvrouw van de Fed in Cleveland, zei in een interview geen recessie te verwachten (ik denk dat ze bedoelde geen langdurige of diepe recessie), maar wel te verwachten dat het een aantal jaren zal duren voordat de inflatie terug zal zijn op 2%. Die twee uitspraken zijn nauw verbonden met elkaar. De gemeenschappelijke noemer is de Fed-rente. Mester verwacht geen langdurige recessie omdat de renteverhogingen van de Fed niet hoog genoeg zullen zijn om een recessie te veroorzaken. Te hoge prijs De bank verwacht de officiële rente eind 2023 tussen 3,75 en 4% te moeten brengen. Natuurlijk, een aanmerkelijk hoger dan het niveau nu, maar nauwelijks een economiekiller te noemen. Ofwel, de Fed-rente zal te weinig zijn om de inflatie op een redelijk korte termijn terug in het gareel te krijgen. Natuurlijk weet de Fed dat de bank de inflatiereis van ruim 8% naar 2% per jaar heel kort kan maken…met forse renteverhogingen. Maar de prijs zou te hoog zijn. Dat zegt de bank ook. Welke rente is nodig In het Monetary Policy Report, het document dat de Amerikaanse parlementariërs krijgen aan de vooravond van het bezoek van Powell aan het parlement, wijdt de bank een heel groot stuk aan beleidsregels. Er zijn enkele beleidsregels die monetaire economen in loop der tijd ontwikkeld hebben om uit te vogelen welke rente er nodig is om voor prijsstabiliteit te zorgen. Het zijn de regels voor een goed monetair beleid, of, in moderne termen, voor een duurzaam monetair beleid. Die modellen zeggen dat de Fed-rente ergens tussen 4 en 7% moet uitkomen, binnen afzienbare tijd. Duurt jaren En dat zit er dus niet in, zoals blijkt uit de verwachtingen van de leden van het rentecomité. De prijs voor het relatief recessievrij houden van de Amerikaanse economie de komende jaren, zal dus zijn dat de inflatie er jaren over zal doen om te zakken naar 2%. Ga er vanuit dat de jaarlijkse inflatie de komende jaren elk jaar tussen 3 en 5% zal zijn. En dát zou zomaar niet alleen economische maar ook politieke gevolgen kunnen hebben. Als de inflatie te hoog is, geven de kiezers de schuld doorgaans aan de zittende regering en, in de VS, aan de president. Democraten verliezen Die kan dagelijks wijzen op allerlei andere factoren, de politiek werkt heel simpel: als de prijzen te hard stijgen en als de Amerikaan bijna zes dollar per gallon brandstof moet aftikken, krijgt de bewoner van het Witte Huis de schuld. Dat betekent dat de kans heel groot is dat bij de parlementsverkiezingen in november, de Democraten hun meerderheid in beide Kamers zullen verliezen. Dat zal het land politiek nog meer lam leggen. Maar de gevolgen zouden zomaar verder kunnen reiken dan 2022! De verklaring Als de inflatie ook in 2023 en 2024 aan de voelbaar hoge kant blijft, dan zou het zomaar kunnen gebeuren dat Donald Trump in 2024 weer meedoet met de presidentsverkiezing én die wint. Als dat gebeurt, dan zal de ontevredenheid onder de Amerikanen met de aanhoudend hoge inflatie dé verklaring zijn. Edin Mujagic is hoofdeconoom van OHV Vermogensbeheer en is gespecialiseerd in (de gevolgen van) het beleid van de centrale banken. Hij heeft verschillende boeken op zijn naam staan, waaronder "Geldmoord: hoe de centrale banken ons geld vernietigen" en "Boeiend en geboeid: een monetaire geschiedenis van Nederland sinds 1814/1816". Hij studeerde monetaire economie aan de Universiteit van Tilburg. Hij schrijft op persoonlijke titel. De informatie in deze column is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Deel via:
Assetallocatie 28 mrt De succesvolle terugkeer van de 60/40-portefeuille Ewout van Schaick heeft samen met de rest van het multi-asset-oplossingen-team van Goldman Sachs AM grote verwachtingen van portefeuilles die bestaan uit 60% aandelen en 40% obligaties. Zowel voor aandelen als obligaties zijn de vooruitzichten zonnig. Mochten markten desondanks corrigeren, dan biedt de 60/40-portefeuille de spreidingsvoordelen om de klap te verzachten.
Assetallocatie 27 mrt Cash is meer king dan ooit In Europa kan een belegger dit jaar met een mix van cash en kortlopende leningen bruto tussen de 3% en 4% verdienen. Waarom dan nog risico's nemen met obligaties en aandelen, zo vraagt Alain Richier van Ostrum Asset Management zich af.
Assetallocatie 25 mrt Rabobank surft mee op recordgolf Rabobank heeft geen last van hoogtevrees. Aandelen blijven favoriet boven obligaties. De bank ziet zich gesteund door de hoge winstgroei en de historie: records komen immers zelden alleen.
Assetallocatie 21 mrt Geef uw portefeuille een boost! Yvo van der Pol, hoofd Benelux & Nordics bij PGIM Investments, is bijzonder gecharmeerd van de meer risicovolle obligaties, aandelen met sterke groeimogelijkheden en datacenters.
Assetallocatie 21 mrt U zoekt een sterk presterend mixfonds? Het is volgens Thomas de Fauw van Morningstar essentieel voor beleggers om de strategie, het proces en de beloften van fondsmanagers van mixfondsen te doorgronden.
Assetallocatie 20 mrt “Dit is een positief verhaal” Karen Ward, hoofd beleggingsstrategie EMEA bij JP Morgan AM, ziet dit jaar zonnig in, voor de Europese economie en voor Europese aandelen in het bijzonder. Ook China zou wel eens positief kunnen verrassen. Komen deze optimistische verwachtingen niet uit, dan houden obligaties en private beleggingen het portefeuillescheepje wel recht.