Jerome Powell lijkt echt niet op Paul Volcker Om te kunnen spreken van een Volckeriaans, dus daadkrachtig, beleid gericht op het bestrijden van inflatie, zou de Fed-rente aanmerkelijk hoger moeten worden dan wat er nu verwacht wordt, aldus Edin Mujagic. 22 april 2022 09:45 • Door Edin Mujagic Zoals elk jaar heeft IMF ook dit voorjaar de ramingen voor economische groei en inflatie bijgewerkt. De groei zal lager en inflatie hoger zijn dan eerder werd verwacht. Als belangrijkste reden gaf het Fonds de oorlog in Oekraïne aan. Het vooruitzicht op een lagere groei en hogere inflatie, is een van de bitterste cocktails die een centrale bankier zich kan voorstellen. De enige andere mix die nog giftiger is, is een combi van stagnerende groei en stijgende inflatie, ook wel stagflatie genoemd. Daar zullen we dit jaar waarschijnlijk niet mee te maken krijgen. Een compromis Ik vind het lastig te spreken van stagflatie met historisch lage werkloosheid in de eurozone en verwachte economische groei van toch bijna 3%, ook na het drukkende effect van de oorlog in Oekraïne. Toch zitten centrale banken in een lastig parket. Een krapper beleid is nodig om de inflatie onder controle te houden op middellange termijn, terwijl dat beleid juist ongewenst is omdat de economische groei er verder door wordt vertraagd. De centrale banken moeten echter kiezen en de keuze komt uit op een soort compromis. Dat is niet alleen zo bij de ECB, die van plan is in de herfst te stoppen met opkopen van obligaties maar er nog niet over peinst de rente te verhogen, maar ook bij de Fed. Geen stevige keuze Hoewel de Fed al gestopt is met opkopen van obligaties, de rente al verhoogd heeft en daarmee door wil gaan én de balans wil verkleinen vanaf mei dit jaar, is dat niet echt een stevige keuze voor inflatiebestrijding. Gezien de plannen van de Fed (officiële rente tijdens elke vergadering dit jaar opkrikken en dat nog een paar keer herhalen in 2023) wordt al snel een vergelijking gemaakt tussen Jerome Powell, voorzitter van de Fed, en Paul Volcker, de topman van de bank tussen 1979 en 1987. Powell liet weten Volcker en zijn aanpak te bewonderen. Die vergelijking is te veel eer voor Powell. Grote verschillen Ik heb het voorrecht gehad Paul Volcker gekend te hebben en mede op basis van onze vele gesprekken, kan ik zeggen dat hij en Powell op enkele cruciale terreinen wezenlijk van elkaar verschillen. Volcker’s standpunt was dat te hoge inflatie gedogen ongewenst is onder meer omdat de economische groei op termijn daaronder lijdt. In het verlengde daarvan wist hij dat de Fed de beleidsrente behoorlijk moet verhogen, zodanig dat op korte termijn de economie daaronder lijdt. Volckeriaans beleid Powell denkt dat het wel mee zal vallen met de inflatieschade op middellange termijn en is niet bereid de rente voldoende op te trekken om ervoor te zorgen dat de inflatie op middellange termijn niet aanmerkelijk hoger uitkomt. Nee, om te kunnen spreken van een Volckeriaans, dus daadkrachtig, beleid gericht op het bestrijden van inflatie, zou de Fed-rente aanmerkelijk hoger moeten worden dan wat er nu verwacht wordt (minstens 6% versus verwachting voor circa 3% Fed-rente einde 2023). De uitkomst zal zijn dat de inflatie in zowel de eurozone als de VS de komende jaren elk jaar tussen 2 en 4% zal bedragen. Wel schade Dat is aanmerkelijk meer dan we gewend zijn, maar geen percentages waar niet mee te leven valt. Wat overigens ook niet wil zeggen dat er geen schade zal zijn. Die verwacht ik wel degelijk. Bij deze inflatiepercentages zie ik het consumentenvertrouwen niet bepaald floreren, omdat consumenten er op achteruit zal gaan. Dat zet een rem op de toename van de consumptie. Aangezien de centrale banken zich terugtrekken van de kapitaalmarkten, komt de prijs van geld op die markt weer op een meer normale wijze tot stand. Dat zijn de drijfveren de inflatie(verwachtingen) en verwachtingen ten aanzien van de economische groei zullen zijn. Voelbaar hoger Beiden wijzen eerder erop dat de rentes de reeds ingezette stijging per saldo zullen doorzetten. Dat op zijn beurt kan enkele belangrijke gevolgen hebben. Denk bijvoorbeeld aan de stijgende rentelasten bij de overheden. Niet alleen doordat de schulden er hoger zijn dan in het verleden, maar ook doordat stijgende rentes de economische groei afknijpen en daardoor voor minder inkomsten bij diezelfde overheden zorgen. Het zou mij dan ook niet verbazen als de belastingen en heffingen de komende jaren voor zowel huishoudens als bedrijven hoger worden. Beleggers doen er goed aan hun beleggingsaanpak tegen het licht te houden en zich af te vragen of dat bestand is voor een wereld waarin inflatie langduriger en voelbaar hoger zal zijn dan vroeger. Edin Mujagic is hoofdeconoom van OHV Vermogensbeheer en is gespecialiseerd in (de gevolgen van) het beleid van de centrale banken. Hij heeft verschillende boeken op zijn naam staan, waaronder "Geldmoord: hoe de centrale banken ons geld vernietigen" en "Boeiend en geboeid: een monetaire geschiedenis van Nederland sinds 1814/1816". Hij studeerde monetaire economie aan de Universiteit van Tilburg. Hij schrijft op persoonlijke titel. De informatie in deze column is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Deel via:
Assetallocatie 08:00 De succesvolle terugkeer van de 60/40-portefeuille Ewout van Schaick van het multi-asset-team van Goldman Sachs AM heeft grote verwachtingen van portefeuilles die bestaan uit 60% aandelen en 40% obligaties. Zowel voor aandelen als obligaties zijn de vooruitzichten zonnig. Mochten markten desondanks corrigeren, dan biedt de 60/40-portefeuille de spreidingsvoordelen om de klap te verzachten.
Assetallocatie 27 mrt Cash is meer king dan ooit In Europa kan een belegger dit jaar met een mix van cash en kortlopende leningen bruto tussen de 3% en 4% verdienen. Waarom dan nog risico's nemen met obligaties en aandelen, zo vraagt Alain Richier van Ostrum Asset Management zich af.
Assetallocatie 25 mrt Rabobank surft mee op recordgolf Rabobank heeft geen last van hoogtevrees. Aandelen blijven favoriet boven obligaties. De bank ziet zich gesteund door de hoge winstgroei en de historie: records komen immers zelden alleen.
Assetallocatie 21 mrt Geef uw portefeuille een boost! Yvo van der Pol, hoofd Benelux & Nordics bij PGIM Investments, is bijzonder gecharmeerd van de meer risicovolle obligaties, aandelen met sterke groeimogelijkheden en datacenters.
Assetallocatie 21 mrt U zoekt een sterk presterend mixfonds? Het is volgens Thomas de Fauw van Morningstar essentieel voor beleggers om de strategie, het proces en de beloften van fondsmanagers van mixfondsen te doorgronden.
Assetallocatie 20 mrt “Dit is een positief verhaal” Karen Ward, hoofd beleggingsstrategie EMEA bij JP Morgan AM, ziet dit jaar zonnig in, voor de Europese economie en voor Europese aandelen in het bijzonder. Ook China zou wel eens positief kunnen verrassen. Komen deze optimistische verwachtingen niet uit, dan houden obligaties en private beleggingen het portefeuillescheepje wel recht.