Nee, een herhaling van 1973 dreigt niet T. Rowe Price heeft zeven geopolitieke en grondstoffenschokken geanalyseerd van het begin van de jaren zeventig tot nu. Uit de analyse blijkt dat deze schokken de aandelenmarkten doorgaans niet hebben geraakt, met uitzondering van de olie- en landbouwschok van 1973. 14 april 2022 14:00 • Door IEXProfs Redactie Zullen de invasie van Rusland in Oekraïne en de sterke stijging van de grondstoffenprijzen ertoe leiden dat de Amerikaanse aandelenmarkt minder presteert dan de obligatiemarkten? Om deze vraag in historisch perspectief te plaatsen analyseerde Sébastien Page, Head of Global Multi-Asset and Chief Investment Officer, bij T. Rowe Price, de rendementen van beleggingscategorieën en de macro-economische trends na zeven geopolitieke en grondstoffenschokken vanaf de vroege jaren zeventig tot nu. Uit zijn scenarioanalyse blijkt dat geopolitieke en grondstoffenschokken doorgaans niet tot underperformance van aandelen hebben geleid. Van de zeven scenario's is de dubbele schok van 1973 de enige zorgwekkende analogie. In de 12 maanden na de olieprijspiek van oktober 1973 presteerden aandelen 30% minder goed dan obligaties. Klik op de afbeelding voor een grote versie Schok op schok Net als nu omvat het scenario van 1973 zowel olie als landbouwgrondstoffen, een schok op een schok. In de eerste schok van 1973 schoten de voedselprijzen omhoog als gevolg van wereldwijde graanproductieproblemen. Toen stelde de OPEC het olie-embargo in dat de tweede schok veroorzaakte. De inflatie liep al hoog op, en de oliecrisis verergerde die nog. Er zijn veel verschillen tussen toen en nu, maar beide perioden wijzen erop dat olie- en grondstoffenschokken de inflatie opdrijven en de economische groei drukken. "Het verband tussen oliecrises en de daaropvolgende groei is minder direct dan voor inflatie, en het effect wordt altijd verward met andere variabelen." Volgens Page zijn er drie manieren waarop inflatie tot een recessie kan leiden: hogere benzineprijzen, die een belasting voor de consument zijn. Loonstijgingen, die de winstmarges van bedrijven aantasten. En natuurlijk kan inflatie de Fed dwingen de rente te agressief te verhogen. Wat is ditmaal het risico op een recessie? Stijgende rente hebben in de afgelopen 30 jaar niet tot ondermaatse aandelenprestaties geleid, omdat de Fed de rente verhoogde in tijden van expansie. Maar als de Fed echt de inflatie moet bestrijden, wat decennialang geen echt probleem is geweest, dan kan de Fed put - het monetaire beleid versoepelen wanneer aandelen aanzienlijk dalen - verdwijnen, of er kan een ernstigere inzinking nodig zijn opdat de Fed de markt te hulp schiet. "Dat is precies wat er in 1973 gebeurde. De Fed liep toen grotendeels achter de feiten aan. Ze verhoogde de rente van 5,5% in december 1972 tot 13% in juni 1974 en verlaagde het vervolgens tot 4,75% in maart 1976! Belangrijker nog, de Fed bleef tot ver in de recessie de rente verhogen, waardoor de groeivertraging nog ernstiger werd." Positieve economische krachten bieden steun Momenteel vertraagt de groei, maar we zitten niet zo laat in de economische cyclus en we worden niet geconfronteerd met zoveel verstoringen als in 1973. Bovendien gold in 1973: De VS was een netto-importeur van olie. Nu is de VS een netto-exporteur. De consumptie was 50% meer afhankelijk van aardolieproducten dan nu. De dollar werd toen gedevalueerd. Hij blijft nu sterk. Na de olieschok van 1973 daalde het reële bruto binnenlands product (BBP) in de volgende 12 maanden met iets meer dan 1,0%. En de recessie duurde twee jaar. Page denkt niet dat dit nu een realistisch scenario is, gezien de schone consumenten- en bedrijfsbalansen en de onontkoombare positieve economische krachten die door de heropening van de economie loskomen. "Bij bijna alle historische schokken bleef de inflatie in de volgende 12 maanden echter extreem hoog." Implicaties voor de portfolio Page is tactisch gepositioneerd voor een stijgende rente en is overwogen in kortlopende, door inflatie beschermde schatkistcertificaten (Treasury inflation-protected securities - TIPS), bankleningen en waardeaandelen, die het allemaal goed kunnen doen in een inflatoire omgeving. Hij blijft licht onderwogen in aandelen, gezien de hoge waarderingen en de onzekerheid over het geopolitieke en monetaire beleid. De Redactie van IEXProfs bestaat uit verschillende journalisten. De informatie in dit artikel is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies, of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. . Deel via:
J. Safra Sarasin Sustainable Asset Management 18 apr "Reshoring biedt mooie kansen voor groene beleggers" Volgens fondsmanager Daniel Lurch van het JSS Sustainable Equity Green Planet fonds van J. Safra Sarasin profiteren met name de duurzaamste bedrijven van de huidige herschikking van de wereldwijde productieketen. Welke dat zijn?
Impactbeleggen 11 apr “Het is fijn om goed te doen” Ook buiten Nederland is impactbeleggen ontdekt. Het Schotse Baillie Gifford bijvoorbeeld lanceerde in 2017 het Positive Change Fund. Vlak voor Pasen was Rosie Rankin, medeverantwoordelijk voor dit fonds, over in Amsterdam voor de tweedaagse Impact Europe Summit in de Beurs van Berlage. Rob Stallinga sprak met haar.
Impactbeleggen 03 apr "Impactbeleggers staan aan de goede kant van de geschiedenis" Hadewych Kuiper, directeur beleggingen bij Triodos IM, is niet onder de indruk van alle berichten dat duurzaam beleggen het beste heeft gehad. "Zo ziet tegenwerking van vooruitgang eruit."
Impactbeleggen 30 jan JSS Green Planet Fund: Kansrijk beleggen in een groene toekomst Beleggen in de toekomst is volgens S. Safra Sarasin beleggen in de groene transitie. Lees meer over het JSS Sustainable Equity Green Planet Fund, dat in de laatste drie jaar niet alleen hard is gegroeid maar ook sterk heeft gepresteerd.
ESG 17 jan ESG is dood, lang leve ESG 2.0! Matt Christensen, hoofd duurzaam en impact beleggen bij Allianz Global Investors, schetst de vijf belangrijkste duurzaamheidsthema's van 2024. Politieke verdeeldheid dreigt het grootste struikelblok te worden.
ESG 01 nov Biodiversiteitsverlies, het megarisico dat slechts enkelen zien Het verlies van biodiversiteit is volgens De Nederlandsche Bank (DNB) een groot risico voor de financiële stabiliteit. Cardano heeft een methode ontwikkeld om dit verlies te meten en zo de beleggingsrisico’s in kaart te brengen. IEXProfs sprak met Dennis van der Putten, Chief Sustainability Officer bij Cardano.