Nee, een herhaling van 1973 dreigt niet T. Rowe Price heeft zeven geopolitieke en grondstoffenschokken geanalyseerd van het begin van de jaren zeventig tot nu. Uit de analyse blijkt dat deze schokken de aandelenmarkten doorgaans niet hebben geraakt, met uitzondering van de olie- en landbouwschok van 1973. 14 april 2022 14:00 • Door IEXProfs Redactie Zullen de invasie van Rusland in Oekraïne en de sterke stijging van de grondstoffenprijzen ertoe leiden dat de Amerikaanse aandelenmarkt minder presteert dan de obligatiemarkten? Om deze vraag in historisch perspectief te plaatsen analyseerde Sébastien Page, Head of Global Multi-Asset and Chief Investment Officer, bij T. Rowe Price, de rendementen van beleggingscategorieën en de macro-economische trends na zeven geopolitieke en grondstoffenschokken vanaf de vroege jaren zeventig tot nu. Uit zijn scenarioanalyse blijkt dat geopolitieke en grondstoffenschokken doorgaans niet tot underperformance van aandelen hebben geleid. Van de zeven scenario's is de dubbele schok van 1973 de enige zorgwekkende analogie. In de 12 maanden na de olieprijspiek van oktober 1973 presteerden aandelen 30% minder goed dan obligaties. Klik op de afbeelding voor een grote versie Schok op schok Net als nu omvat het scenario van 1973 zowel olie als landbouwgrondstoffen, een schok op een schok. In de eerste schok van 1973 schoten de voedselprijzen omhoog als gevolg van wereldwijde graanproductieproblemen. Toen stelde de OPEC het olie-embargo in dat de tweede schok veroorzaakte. De inflatie liep al hoog op, en de oliecrisis verergerde die nog. Er zijn veel verschillen tussen toen en nu, maar beide perioden wijzen erop dat olie- en grondstoffenschokken de inflatie opdrijven en de economische groei drukken. "Het verband tussen oliecrises en de daaropvolgende groei is minder direct dan voor inflatie, en het effect wordt altijd verward met andere variabelen." Volgens Page zijn er drie manieren waarop inflatie tot een recessie kan leiden: hogere benzineprijzen, die een belasting voor de consument zijn. Loonstijgingen, die de winstmarges van bedrijven aantasten. En natuurlijk kan inflatie de Fed dwingen de rente te agressief te verhogen. Wat is ditmaal het risico op een recessie? Stijgende rente hebben in de afgelopen 30 jaar niet tot ondermaatse aandelenprestaties geleid, omdat de Fed de rente verhoogde in tijden van expansie. Maar als de Fed echt de inflatie moet bestrijden, wat decennialang geen echt probleem is geweest, dan kan de Fed put - het monetaire beleid versoepelen wanneer aandelen aanzienlijk dalen - verdwijnen, of er kan een ernstigere inzinking nodig zijn opdat de Fed de markt te hulp schiet. "Dat is precies wat er in 1973 gebeurde. De Fed liep toen grotendeels achter de feiten aan. Ze verhoogde de rente van 5,5% in december 1972 tot 13% in juni 1974 en verlaagde het vervolgens tot 4,75% in maart 1976! Belangrijker nog, de Fed bleef tot ver in de recessie de rente verhogen, waardoor de groeivertraging nog ernstiger werd." Positieve economische krachten bieden steun Momenteel vertraagt de groei, maar we zitten niet zo laat in de economische cyclus en we worden niet geconfronteerd met zoveel verstoringen als in 1973. Bovendien gold in 1973: De VS was een netto-importeur van olie. Nu is de VS een netto-exporteur. De consumptie was 50% meer afhankelijk van aardolieproducten dan nu. De dollar werd toen gedevalueerd. Hij blijft nu sterk. Na de olieschok van 1973 daalde het reële bruto binnenlands product (BBP) in de volgende 12 maanden met iets meer dan 1,0%. En de recessie duurde twee jaar. Page denkt niet dat dit nu een realistisch scenario is, gezien de schone consumenten- en bedrijfsbalansen en de onontkoombare positieve economische krachten die door de heropening van de economie loskomen. "Bij bijna alle historische schokken bleef de inflatie in de volgende 12 maanden echter extreem hoog." Implicaties voor de portfolio Page is tactisch gepositioneerd voor een stijgende rente en is overwogen in kortlopende, door inflatie beschermde schatkistcertificaten (Treasury inflation-protected securities - TIPS), bankleningen en waardeaandelen, die het allemaal goed kunnen doen in een inflatoire omgeving. Hij blijft licht onderwogen in aandelen, gezien de hoge waarderingen en de onzekerheid over het geopolitieke en monetaire beleid. De Redactie van IEXProfs bestaat uit verschillende journalisten. De informatie in dit artikel is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies, of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. . Deel via:
Assetallocatie 28 mrt De succesvolle terugkeer van de 60/40-portefeuille Ewout van Schaick heeft samen met de rest van het multi-asset-oplossingen-team van Goldman Sachs AM grote verwachtingen van portefeuilles die bestaan uit 60% aandelen en 40% obligaties. Zowel voor aandelen als obligaties zijn de vooruitzichten zonnig. Mochten markten desondanks corrigeren, dan biedt de 60/40-portefeuille de spreidingsvoordelen om de klap te verzachten.
Assetallocatie 27 mrt Cash is meer king dan ooit In Europa kan een belegger dit jaar met een mix van cash en kortlopende leningen bruto tussen de 3% en 4% verdienen. Waarom dan nog risico's nemen met obligaties en aandelen, zo vraagt Alain Richier van Ostrum Asset Management zich af.
Assetallocatie 25 mrt Rabobank surft mee op recordgolf Rabobank heeft geen last van hoogtevrees. Aandelen blijven favoriet boven obligaties. De bank ziet zich gesteund door de hoge winstgroei en de historie: records komen immers zelden alleen.
Assetallocatie 21 mrt Geef uw portefeuille een boost! Yvo van der Pol, hoofd Benelux & Nordics bij PGIM Investments, is bijzonder gecharmeerd van de meer risicovolle obligaties, aandelen met sterke groeimogelijkheden en datacenters.
Assetallocatie 21 mrt U zoekt een sterk presterend mixfonds? Het is volgens Thomas de Fauw van Morningstar essentieel voor beleggers om de strategie, het proces en de beloften van fondsmanagers van mixfondsen te doorgronden.
Assetallocatie 20 mrt “Dit is een positief verhaal” Karen Ward, hoofd beleggingsstrategie EMEA bij JP Morgan AM, ziet dit jaar zonnig in, voor de Europese economie en voor Europese aandelen in het bijzonder. Ook China zou wel eens positief kunnen verrassen. Komen deze optimistische verwachtingen niet uit, dan houden obligaties en private beleggingen het portefeuillescheepje wel recht.