Hoera, de euro is jarig Ja, de nieuwe eenheidsmunt bleek niet zo sterk als de D-Mark, maar toch heeft de munt ons reeds behoed voor een grote crisis, aldus Edin Mujagic. "De ECB moet 20 jaar later nog veel leren." 14 januari 2022 10:05 • Door Edin Mujagic X12919597571. Nee, dit is geen random typen op mijn toetsenbord. X12919597571 is het serienummer van het eerste eurobankbiljet dat ik uit een geldautomaat haalde. Het was enkele minuten na middennacht op 1 januari 2002 dat ik, met familie en vrienden in München, het nieuwe geld pinde. “Schau, die neue Mark,” hoorde ik rechts van mij een Duitser tegen zijn vrienden roepen, een eurobankbiljet hoog boven zich houdend. In Duitsland ging de komst van de euro waarschijnlijk gepaard met de meeste en diepste emoties. Natuurlijk, onze gulden was veel ouder dan de D-mark, maar de D-mark was in Duitsland meer dan geld. Duitse trots De mark was het symbool van Duitsland, van het Duitse wirtschaftswunder en van Duitse economische suprematie in Europa. De munt had die eer omdat te uitbundig met de nationale vlag zwaaien of het volkslied hard zingen argwaan opwekte in de rest van Europa, om historische redenen. De D-mark had daarvan geen last. Aan de andere kant was de komst van de euro het symbool dat Duitsland écht in Europa verankerd is én dat de rest van Europa de Duitse monetaire en economische normen en waarden overneemt. De Europese Centrale Bank was een kloon van de Bundesbank, de Europese begrotingsregels waren van Duitse makelij en de euro zou daarmee een nieuwe versie van de D-mark worden. Niet de D-mark Die mix van emoties werd op prachtige wijze in beeld gebracht in in een TV-reclamespotje van de Hypovereinbank. Daarin horen we, tegen een achtergrond van oude foto’s en beelden van trouwerijen, vakanties et cetera, een nostalgische stem zeggen: “We hebben duizenden dromen uitgeprobeerd en daarbij veel geriskeerd. Alles met de D-mark. Al die grote en kleine dromen betaalden we met de D-mark. Auf Wiedersehen D-mark, willkommen die neue Träume.” Ik krijg er nog steeds kippenvel van als ik ernaar kijk. Nu is het moeilijk een andere conclusie te trekken dan dat de euro niet bepaald op de D-mark lijkt. De hoedster ervan, de ECB, is alles behalve inflatie-avers, een waardedaling van de munt wordt toegejuicht en de Europese begrotingsregels zijn net zo waardevast gebleken als een zandkasteel dat een kind vlak bij het water heeft gemaakt. Grotere problemen Maar laten we niet vergeten: de wereld en onze economieën zijn in die 20 jaar ook veranderd. Wellicht dat daar inderdaad een ander beleid bij nodig is, wie weet. De economische problemen die we sinds 2008 hebben, waren groter geweest als we allemaal nationale munten hadden gehad. En nee, de crisis is niet veroorzaakt door de euro, maar door iets wat zich in 1971 afgespeelde. In datzelfde jaar is overigens het idee voor een gemeenschappelijke munt in Europa ontstaan. Maar hoe de wereld(economie) ook veranderd is, dat heeft aan een aantal basiszaken met betrekking tot verstandig monetair beleid niets veranderd. Geen goed beleid Als officiële rente op 0% houden goed is voor onze economie en welvaart, waarom hebben de centrale banken hun rentes dan pre-2008 ook niet altijd op 0% gehouden? Als op grote schaal staats- en bedrijfsobligaties opkopen goed is voor onze economie en welvaart, waarom hebben de centrale banken dat dan pre-2008 ook niet continu gedaan? Omdat het géén goed beleid is. Hooguit op korte termijn, maar dan houdt het dan ook op. En we hebben monetair beleid bij centrale bankiers ondergebracht om ervoor te zorgen dat de (middel)lange termijn doorslaggevend wordt en niet - zoals bij politici - de korte termijn. Rentes omhoog Twintig jaar na de invoering van de euro hebben we een doorgewinterde politica als de topvrouw van de ECB. Die nieuwe dromen uit het TV-spotje kunnen zomaar nachtmerries worden met te lang een te hoge inflatie. Tegen een achtergrond van zeer hoge inflatie en grote kans dat de inflatie aanmerkelijk hoger zal blijven dan in de afgelopen jaren, doet de ECB nauwelijks iets. Omwille van de gemeenschappelijke Europese munt moet de ECB teruggefloten worden. Beleggers moeten er rekening mee houden dat de ECB het zeer ruime monetaire beleid nog jarenlang zal voortzetten, maar ook dat het steeds lastiger zal worden het beleid voor te zetten. Met als gevolg langzaam aan, per saldo stijgende langetermijnrentes. Als obligatiebelegger geef ik daarom de voorkeur aan een obligatiefonds met een korte duratie. Edin Mujagic is hoofdeconoom van OHV Vermogensbeheer en is gespecialiseerd in (de gevolgen van) het beleid van de centrale banken. Hij heeft verschillende boeken op zijn naam staan, waaronder "Geldmoord: hoe de centrale banken ons geld vernietigen" en "Boeiend en geboeid: een monetaire geschiedenis van Nederland sinds 1814/1816". Hij studeerde monetaire economie aan de Universiteit van Tilburg. Hij schrijft op persoonlijke titel. De informatie in deze column is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Deel via:
Assetallocatie 08:00 De succesvolle terugkeer van de 60/40-portefeuille Ewout van Schaick heeft samen met de rest van het multi-asset-oplossingen-team van Goldman Sachs AM grote verwachtingen van portefeuilles die bestaan uit 60% aandelen en 40% obligaties. Zowel voor aandelen als obligaties zijn de vooruitzichten zonnig. Mochten markten desondanks corrigeren, dan biedt de 60/40-portefeuille de spreidingsvoordelen om de klap te verzachten.
Assetallocatie 27 mrt Cash is meer king dan ooit In Europa kan een belegger dit jaar met een mix van cash en kortlopende leningen bruto tussen de 3% en 4% verdienen. Waarom dan nog risico's nemen met obligaties en aandelen, zo vraagt Alain Richier van Ostrum Asset Management zich af.
Assetallocatie 25 mrt Rabobank surft mee op recordgolf Rabobank heeft geen last van hoogtevrees. Aandelen blijven favoriet boven obligaties. De bank ziet zich gesteund door de hoge winstgroei en de historie: records komen immers zelden alleen.
Assetallocatie 21 mrt Geef uw portefeuille een boost! Yvo van der Pol, hoofd Benelux & Nordics bij PGIM Investments, is bijzonder gecharmeerd van de meer risicovolle obligaties, aandelen met sterke groeimogelijkheden en datacenters.
Assetallocatie 21 mrt U zoekt een sterk presterend mixfonds? Het is volgens Thomas de Fauw van Morningstar essentieel voor beleggers om de strategie, het proces en de beloften van fondsmanagers van mixfondsen te doorgronden.
Assetallocatie 20 mrt “Dit is een positief verhaal” Karen Ward, hoofd beleggingsstrategie EMEA bij JP Morgan AM, ziet dit jaar zonnig in, voor de Europese economie en voor Europese aandelen in het bijzonder. Ook China zou wel eens positief kunnen verrassen. Komen deze optimistische verwachtingen niet uit, dan houden obligaties en private beleggingen het portefeuillescheepje wel recht.