Column

Lobbyisten dicteren Europese duurzaamheidsagenda

De Europese Commissie wilde met een actieplan fondsbeheerders stimuleren duurzamer te beleggen. Helaas heeft de Commissie zich volgens Detlef Glow teveel laten leiden door lobbyisten, waardoor er van het actieplan weinig is overgebleven.

De Europese Commissie heeft in 2018 een actieplan opgezet om de financiering van duurzame groei te stimuleren. De kern van dit plan is om enerzijds een sterke economie te realiseren, terwijl anderzijds wordt voldaan aan de milieu- en sociale doelstellingen, zoals die zijn afgesproken in het Klimaatverdrag van Parijs voor 2030.

Om die doelstellingen te bereiken, is er heel veel geld nodig. Vooral de overgang van fossiele brandstoffen naar groene energie vereist enorme investeringen. Het gaat om een bedrag van ongeveer 180 miljard euro per jaar.

Het is duidelijk dat de Europese Commissie de financiële sector daarvoor hard nodig heeft. Helaas rammelt het EU-actieplan nog aan alle kanten.

Een duurzaam classificatiesysteem

De eerste paragraaf van het hoofdstuk over de heroriëntering van kapitaalstromen naar een duurzamere economie heeft als titel: Het opstellen van een duidelijk en gedetailleerd EU-classificatiesysteem voor duurzame activiteiten.

Dit moet worden bereikt door met elkaar af te spreken wat duurzame activiteiten zijn en wat niet. Het classificatiesysteem dat daaruit volgt – ook wel EU-taxonomie genoemd - wordt gezien als een krachtig instrument om te bepalen hoe groot het percentage duurzame activiteiten is binnen de beleggingsportefeuille(s) van een fondsbeheerder.

Voor fondsbeheerders hangt er veel vanaf. Het classificatiesysteem moet een duidelijk beeld schetsen van het duurzaamheidsgehalte van beleggingen. Als het systeem goed werkt, dan kan het tevens worden ingezet om een onderscheid te maken tussen volledig duurzame vermogensbeheerders en vermogensbeheerders die het duurzaamheidsevangelie vooral in woorden belijden. Het zou gebruikt kunnen worden om greenwashing te ontdekken en aan de kaak te stellen.

Lobbyisten 

Het is duidelijk dat de vermogensbeheerders zo groen mogelijk uit de bus willen komen en daarom lobbyen om delen van hun activa buiten de nieuwe richtlijn te houden.

Daarnaast is de EU-classificatie het doelwit van bedrijven die er ook belang bij hebben zo groen mogelijk voor de dag te komen. Dat maakt hen immers aantrekkelijker voor beleggers. Hun lobby is erop gericht om zoveel mogelijk activiteiten als duurzaam te bestempelen.

Het heeft uiteindelijk tot een EU-voorstel geleid dat menig belegger de wenkbrauwen heeft doen fronsen. Zol zou het bijvoorbeeld mogelijk zijn om een gasgestookte elektriciteitscentrales als duurzame belegging in de portefeuille op te nemen.

EU gooit goede naam te grabbel

Ik denk dat je met een dergelijke stellingname niet alleen twijfels opoept over de classificatie, maar over de hele EU-inspanning om bijvoorbeeld te komen tot een markt van echte groene obligaties. Geen enkele investeerder zal begrijpen waarom fossiele activiteiten in sommige gevallen wel als duurzaam worden gekenmerkt, terwijl auto's met verbrandingsmotoren vanwege hun onduurzaamheid zwaar worden belast.

Toen de EU met zijn actieplan voor duurzame financiering kwam, werd het daarvoor geroemd vanwege de leidende rol die het neemt bij het bestrijden van de opwarming van de aarde. Maar door alle discussies over een bredere interpretatie van wat duurzaam is en wat niet, verliest het actieplan stukje bij beetje zijn reputatie als krachtig instrument.

Met andere woorden, als het voorstel dat nu op tafel ligt doorgaat, dan wordt het een tandeloze tijger zonder echte impact, waarbij het vertrouwen van beleggers in het werk van de Commissie ernstig is geschaad.


Detlef Glow is hoofd research EMEA bij Lipper, een onafhankelijk fondsbeoordelaar. Glow heeft een MBA Financial Services van de University of Wales/Cardiff en een BA in Business Administration. De informatie in deze column is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen.

Assetallocatie