Verloren decennium dreigt, aldus de Wereldbank Want de coronacrisis zorgt voor langdurige groeiverstoringen. Ehh, de Wereldbank en het IMF hebben daar zelf voor gezorgd, aldus Edin Mujagic. En zo slecht zal het ook niet worden. 15 januari 2021 11:40 • Door Edin Mujagic Als u dit jaar wilt beginnen met het lezen van een rapport over economische vooruitzichten voor dit decennium, dan moet u met een wijde boog om de website van de Wereldbank heen clicken! Daarop staat namelijk een economische beschouwing die er in het kort op neer komt dat door de coronapandemie een verloren decennium dreigt. De wereldeconomie zal dit jaar stevig herstellen van de coronarecessie, maar de pandemie heeft voor blijvende economische schade gezorgd aan de drijfveren van de groei op middellange en lange termijn, aldus de Wereldbank. Zondebok Daarbij valt te denken aan minder investeringen en langzamere verbetering op het gebied van het onderwijs. Het is die schade die voor een verloren decennium kan zorgen. Ik vind dat de Wereldbank hier een punt heeft, maar ook een denkfout maakt. De bank wijt de economische schade aan de coronapandemie en gebruikt die als zondebok om misstanden, veroorzaakt door decennialang onverantwoord beleid van de lidstaten - aangemoedigd door diezelfde Wereldbank - daaraan toe te schrijven. Waar heb ik het over? Alles op inflatie Ik heb onlangs mijn boek "1971: Het jaar waarin de wereld voorgoed veranderde," waarin ik de gevolgen van een besluit genomen in 1971 tot nu beschrijf, afgerond. Sinds 1971 hebben de westerse landen de economische groei aangejaagd door onder meer steeds meer schuld opbouwen te stimuleren, mogelijk gemaakt door één besluit uit de zomer van dat jaar. Om een op schulden gedreven groei mogelijk te maken, is alles op alles gezet om voor structurele inflatie te zorgen, waar globalisering en enorme technologische vooruitgang juist voor lagere prijzen zorgen. Rekening krijgen Lange tijd was die strategie een feest, macro-economisch gezien, maar de keerzijde is dat op termijn de schuldenlast zo hoog wordt, dat die een rem wordt op de groei. Het groeivermogen van de economie wordt dus aangetast, ook doordat blijvende inflatie zand in de belangrijkste motor van de groei strooide. Populair gezegd: It’s payback time. De rekening wordt toevallig dit decennium gepresenteerd en heeft heel, heel weinig met de coronapandemie te maken. Overgangsperiode Omdat instellingen zoals de Wereldbank en het IMF aanjagers van die aanpak sinds 1971 zijn geweest, komt de coronapandemie als zondebok prima uit. Zo hoeven zij hun rol in de gevolgen van het decennialang gevoerde beleid niet onder ogen te zien. In de economische geschiedenis op lange termijn zou een periode van lage groei volkomen logisch zijn, bijvoorbeeld als kenmerk van de overgangsperioden tussen twee economische tijdperken. Nieuwe fase Dan slaat Wereldbank de plank ook behoorlijk mis. Economische geschiedenis leert namelijk dat zulke periodes zeer turbulent zijn - economisch en politiek - en behoorlijk lang kunnen duren. Ruwweg tussen 10 en 20 jaar. Gezien de economische en politieke ontwikkelingen sinds de crisis van 2007, lijken we al dertien jaar in een overgangsfase te zitten. Die fase zou dus best binnenkort eens over kunnen zijn, waarna een nieuwe fase aanbreekt. Economische geschiedenis leert dat de welvaart in zo’n nieuwe opgaande fase die van voor de overgangsperiode overtreft. Misschien een beetje overdreven Het zou mij niet verbazen als de komende jaren economisch en politiek turbulent blijven en koersprestaties matig blijken. In de tweede helft van het decennium zal het aanmerkelijk beter zijn. Een verloren decennium zou dan wel eens overdreven kunnen zijn. Binnenkort stuur ik abonnees van mijn gratis maandelijkse nieuwsbief sneak preview van mijn boek. Mocht u die preview ook willen ontvangen, stuur dan een mailtje naar: edin(apenstaartje)monetairegeschiedenis.nl of kijk op www.1971.nu Edin Mujagic is hoofdeconoom van OHV Vermogensbeheer en is gespecialiseerd in (de gevolgen van) het beleid van de centrale banken. Hij heeft verschillende boeken op zijn naam staan, waaronder "Geldmoord: hoe de centrale banken ons geld vernietigen" en "Boeiend en geboeid: een monetaire geschiedenis van Nederland sinds 1814/1816". Hij studeerde monetaire economie aan de Universiteit van Tilburg. Hij schrijft op persoonlijke titel. De informatie in deze column is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Deel via:
J. Safra Sarasin Sustainable Asset Management 18 apr "Reshoring biedt mooie kansen voor groene beleggers" Volgens fondsmanager Daniel Lurch van het JSS Sustainable Equity Green Planet fonds van J. Safra Sarasin profiteren met name de duurzaamste bedrijven van de huidige herschikking van de wereldwijde productieketen. Welke dat zijn?
Impactbeleggen 11 apr “Het is fijn om goed te doen” Ook buiten Nederland is impactbeleggen ontdekt. Het Schotse Baillie Gifford bijvoorbeeld lanceerde in 2017 het Positive Change Fund. Vlak voor Pasen was Rosie Rankin, medeverantwoordelijk voor dit fonds, over in Amsterdam voor de tweedaagse Impact Europe Summit in de Beurs van Berlage. Rob Stallinga sprak met haar.
Impactbeleggen 03 apr "Impactbeleggers staan aan de goede kant van de geschiedenis" Hadewych Kuiper, directeur beleggingen bij Triodos IM, is niet onder de indruk van alle berichten dat duurzaam beleggen het beste heeft gehad. "Zo ziet tegenwerking van vooruitgang eruit."
Impactbeleggen 30 jan JSS Green Planet Fund: Kansrijk beleggen in een groene toekomst Beleggen in de toekomst is volgens S. Safra Sarasin beleggen in de groene transitie. Lees meer over het JSS Sustainable Equity Green Planet Fund, dat in de laatste drie jaar niet alleen hard is gegroeid maar ook sterk heeft gepresteerd.
ESG 17 jan ESG is dood, lang leve ESG 2.0! Matt Christensen, hoofd duurzaam en impact beleggen bij Allianz Global Investors, schetst de vijf belangrijkste duurzaamheidsthema's van 2024. Politieke verdeeldheid dreigt het grootste struikelblok te worden.
ESG 01 nov Biodiversiteitsverlies, het megarisico dat slechts enkelen zien Het verlies van biodiversiteit is volgens De Nederlandsche Bank (DNB) een groot risico voor de financiële stabiliteit. Cardano heeft een methode ontwikkeld om dit verlies te meten en zo de beleggingsrisico’s in kaart te brengen. IEXProfs sprak met Dennis van der Putten, Chief Sustainability Officer bij Cardano.