Wall of worry wel erg hoog Zijn beleggers gek geworden nu aandelenkoersen doorstijgen ondanks een mogelijke tweede coronagolf, Trump, China en India en Hongkong? Nee, vindt Edin Mujagic. Markten krijgen zoveel steun en beleggers hebben geen alternatieven. 19 juni 2020 11:15 • Door Edin Mujagic Markten beklimmen de wall of worry. Dat betekent dat aandelenkoersen stijgen, ondanks allerlei factoren die voor onzekerheid, zorgen of zelfs angst zouden moeten zorgen. Die beurswijsheid is de laatste weken wel erg van toepassing. Normaliter zijn analisten- en economen verbaasd als koersen stijgen terwijl de macro-economische wind tegen stevig lijkt te zijn of te worden. Nu klimmen aandelenkoersen terwijl de legers van China en India op elkaar schieten, China de autonomie van Hongkong lijkt aan te tasten - wat de relatie met de rest van de wereld dreigt te verslechteren -, er sprake lijkt van een beginnende proces van de-globalisering, de zorgen over een tweede coronagolf toenemen en president Trump alle banden met China dreigt te verbreken. Geen irrationeel gedrag Oja, er is onzekerheid over de Amerikaanse verkiezingen later dit jaar. Ik heb het dan niet over de uitslag, maar over de reële kans dat als de zittende president verliest, hij deze uitslag niet zal accepteren. En dat staatsschulden overal blijven oplopen en mogelijk onhoudbaar worden, komt daar nog bij. Als ik zie wat de aandelenkoersen de laatste weken hebben gedaan en hoe laag de langetermijnrentes zijn, dan kan ik me goed voorstellen dat beleggers een beetje gek zijn geworden. Toch denk ik dat ze dat niet zijn. Ik durf zelfs te zeggen dat het gedrag op markten niet eens irrationeel is. Waarom? Om te beginnen wordt er, terwijl uit de hele wereld steeds nieuwe coronabesmettingen worden gemeld, hard gewerkt aan een vaccin. Prijzen omhoog Die pogingen lijken ook succesvol, dus het is een kwestie van tijd voordat er een vaccin op de markt komt. Daarnaast is de kans groot dat het ergste deel van de coronacrisis, economisch gezien, achter ons ligt. Maar veruit het belangrijkste is dat markten overspoeld worden met geld én centrale banken van plan zijn markten nog jarenlang te blijven steunen. Dat stuwt de prijzen van nagenoeg alle activa omhoog. Beleggers kopen staatsobligaties van landen die hun schulden nooit terug kunnen betalen toch haast tegen pari. Niet omdat ze die landen vertrouwen, maar omdat ze weten dat er een koper klaarstaat om die schuldbewijzen van ze over te nemen tegen een hogere prijs. Acuut hoogtevrees Centrale banken hebben de ratioknop bij beleggers uitgezet en de marktwerking behoorlijk verstoord. De lage spaarrente en het vooruitzicht dat die nog jarenlang laag zal blijven, een voorbeeld van die marktverstoring, maakt aandelen ook aantrekkelijker. Nee, beleggers zijn dus niet gek of irrationeel. Ze zijn wel high van monetaire drugs. En dat baart me wel zorgen. Het bedwelmende effect hoeft niet eens weg te ebben voor een stevige correctie. Wat al voldoende kan zijn is het besef dat de nieuwe dosis niet krachtiger zal of kan worden dan de vorige. Of dat beleggers, eenmaal die muur van zorgen beklommen, zien hoe hoog die muur is en acuut hoogtevrees krijgen. Pas op voor correcties Rüdiger Dornbusch, een Duitse econoom, zei ooit dat het in de economie langer kan duren dan je had gedacht voordat zich een gebeurtenis die je verwachtte voordoet, maar als die zich dan voordoet, dat veel sneller gaat dan je voor mogelijk had gehouden. Hoe verder beleggers naar voren kijken, des te beter het beeld wordt, overigens. Een verstoring als gevolg van een virus is per definitie tijdelijk, economische opleving na een crisis is doorgaans fors en de kans is groot dat rentes nog een lage tijd historisch laag blijven. Dat is een omgeving waarin aandelenkoersen prima gedijen. Pas alleen op voor correcties tussendoor. Die kunnen, met de factoren die ik eerder noemde, van tijd tot tijd fors zijn. Edin Mujagic is hoofdeconoom van OHV Vermogensbeheer en is gespecialiseerd in (de gevolgen van) het beleid van de centrale banken. Hij heeft verschillende boeken op zijn naam staan, waaronder "Geldmoord: hoe de centrale banken ons geld vernietigen" en "Boeiend en geboeid: een monetaire geschiedenis van Nederland sinds 1814/1816". Hij studeerde monetaire economie aan de Universiteit van Tilburg. Hij schrijft op persoonlijke titel. De informatie in deze column is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Deel via:
Opinie 18 apr Yes! Wereldwijde groei versnelt In 2023 presteerde de Amerikaanse economie beter dan de meeste andere regio's in de wereld. Ook in 2024 gaat het de VS voor de wind, waarbij Grace Peters van J.P. Morgan Private Bank verwacht dat de economische groei in de rest van de wereld nu ook in een hogere versnelling gaat.
Assetallocatie 18 apr Van Lanschot Kempen koopt niet langer Japanse aandelen Van Lanschot Kempen is afgestapt van zijn overwogen-positie in Japanse aandelen. De bedrijfswinsten ontwikkelen zich nog steeds goed, maar de waarderingen beginnen flink op te lopen.
Assetallocatie 17 apr Cashberg langs de lijn gaat nergens naartoe Gerben Lagerwaard van State Street Global Advisors gelooft er niets van dat de gigantische hoeveelheid geld die nu in geldmarktfondsen is geparkeerd binnen afzienbare tijd naar de aandelenmarkt wordt gealloceerd.
Assetallocatie 16 apr "Impact aanval van Iran op financiële markten is beperkt" "De directe actie van Iran tegen Israël dit weekend heeft geleid tot de vrees voor verdere escalatie, maar bij afwezigheid van een volledige crisis in de regio - wat niet ons basisscenario is - denken we dat de impact op de financiële markten beperkt zal blijven." Dat schrijft Greg Hirt van Allianz Global Investors.
Assetallocatie 16 apr Amundi positiever over komende 10 jaar, negatiever over 25 jaar Amundi AM is sceptischer geworden over snelle maatregelen tegen het opwarmen van de aarde. De eerste 10 jaar is dat nog gunstig voor beleggers. Daarna wordt de rekening betaald.
Assetallocatie 11 apr Schroders kijkt met 3D-bril naar de toekomst De drie D's, decarbonisatie (weg van fossiele energie), demografie (vergrijzing) en deglobalisering spelen volgens Schroders de komende dertig jaar een sleutelrol in de beleggingsresultaten.