Een lesje inflatiebeleid Hallo! Weten de bestuursleden van de Fed en de ECB wel hoe het inflatieproces werkt? En waarom zeggen ze niks over negatieve bijeffecten van hun ruime beleid, vraagt Edin Mujagic zich af. 13 december 2019 10:30 • Door Edin Mujagic Deze week hebben zowel het rentecomité van de Fed als het bestuur van de ECB voor de laatste keer in 2019 vergaderd. Aan beide kanten van de oceaan bleef het beleid ongewijzigd. In de eurozone lijkt de ECB-rente nog jaren op 0% te blijven; ECB-economen ramen dat de inflatie in 2022 1,6% zal bedragen, waarbij de prijzen aan het einde van dat jaar met 1,7% zullen stijgen. "Dat is een beweging in de goede richting, maar het is te laag voor ons", zei Christine Lagarde tijdens haar eerste persconferentie als president. Een zeer opmerkelijke uitspraak. Prachtig voorbeeld De ECB streeft naar een jaarlijkse inflatie van onder, maar dicht bij 2%. Afhankelijk van hoe je dichtbij definieert, betekent dat dat 1,9% geldontwaarding prima zou zijn, 1,8% waarschijnlijk ook, maar 1,7% dus niet!? We hebben het over afrondingsverschillen en gezien het feit dat de ECB 1,7% onvoldoende hoog noemt, omdat het streven 1,8 of 1,9% is, impliceert dit dat de centrale bank controle heeft over de inflatieontwikkeling. Dat vind ik een prachtig voorbeeld van hoogmoed en dedain van Lagarde en de ECB. Uit onderzoek van de bank blijkt dat inflatie in de eurozone voornamelijk door externe factoren wordt bepaald. Dat ze dan met droge ogen kunnen zeggen dat 1,7% te weinig is, terwijl ze 1,8 of 1,9% mikken, is gewoon een teken dat ze liegen of dat ze werkelijk geen idee hebben hoe het inflatieproces werkt en wat een centrale bank wel en niet kan doen om dat te beïnvloeden. Lekker hypocriet En dan heb ik het er nog niet over dat Lagarde maar voor het gemak aanneemt dat de ECB-economen inflatie zo goed kunnen voorspellen. Als afgelopen jaren ons iets hebben geleerd, is dat ze al blij mogen zijn als ze het cijfer vóór de komma goed hebben. Dedain en hoogmoed dropen er ook vanaf toen Lagarde een vraag kreeg over de steeds duidelijkere negatieve bijeffecten van het ECB-beleid. “Wij zijn ons ervan bewust,” zei ze, “wij zouden onze taak niet goed doen als we die negatieve bijeffecten niet in de gaten zouden houden en niet extreem alert zouden zijn.” Mooie woorden, maar ook hypocriet. Als het waar is wat Lagarde zegt, waarom kwam de zorg over negatieve bijeffecten dan niet terug in de openingsverklaring? Fijn salaris Sterker nog, naar verluidt wilden sommige bestuursleden een passage over de bijeffecten opnemen, maar Lagarde en andere leden blokkeerden dat. Waarom? Omdat ze er niet om geven, is mijn indruk. Dat ze er niet om geven kan ook met de royale inkomens van het dagelijks bestuur te maken hebben. De leden ervan vallen met hun salarissen in de groep van burgers die immuun is voor negatieve bijwerkingen. Aan de andere kant van de oceaan, beraadslaagden de leden van het rentecomité van de Fed ook. Om aan renteverhogingen te denken, zou de inflatie in de VS volgens de bank structureel en significant moeten stijgen. Dit betekent in de praktijk dat áls de geldontwaarding toeneemt, dat niet voldoende zal zijn voor de Fed renteverhogingen te overwegen. Inflatie van 3% De bank zou eerst moeten zien dat de inflatie significant stijgt om vervolgens vast te stellen dat die significante stijging structureel is. Om met dat laatste te beginnen: De Fed zou een tijdlang moeten zien dat de prijzen sneller stijgen dan voorheen. Een tijdlang is voor een centrale bank al gauw een jaar, zo niet langer. En wat de significante stijging voorwaarde betreft: Fed-voorzitter Jerome Powell noemde meermaals dat de bank een symmetrische inflatiedoelstelling van 2 á 2,5% heeft. Wat betekent dat? Dat de bank een tijdelijke inflatie van meer dan die 2 á 2,5% door de vingers zal zien. Concreet: als de inflatie in de VS in het eerste kwartaal van 2020 richting 3% zou klimmen – wat zeer, zeer onwaarschijnlijk is – dan nog zou de Fed in het meest gunstige geval pas eind 2020, zo niet begin 2021 overwegen de rente te verhogen. Fake nieuws Ofwel: De Fed gaat de rente verhogen zodra Pasen en Pinksteren op een dag vallen. Het ziet er sterk naar uit dat een renteverhoging door de Fed pas ergens ver in de eerste helft van het volgende decennium te verwachten is. Een student die afgelopen september is begonnen met een studie economie en daar een jaar langer over doet dan vier jaar, zal waarschijnlijk zijn of haar diploma krijgen zonder een renteverhoging van de Fed te hebben meegemaakt! Ik meen Powell ook op het verspreiden van fake news te hebben betrapt. Net als de ECB, streeft de Fed ook naar een zeker inflatiepercentage per jaar. Van crisis tot standaard In de VS is dat 2 á 2,5%. Powell zei dat de geldontwaarding sinds hij in 2012 bij de Fed kwam, maar niet naar 2% wil stijgen. Ik vond dat een opmerkelijke bewering, aangezien de Amerikaanse inflatie, volgens zowel de gangbare, CPI-maatstaf, als de PCE-index, die de voorkeur van de Fed heeft, sinds Powells komst bij de bank zeer regelmatig op of bóven de 2% lag. Al met al lijkt het er sterk op dat zowel de Fed als de ECB gewoonweg de rentes niet willen verhogen. Zij zijn bang voor de gevolgen op beurs en economie. Dat is een situatie waarin ze zichzelf gemanoeuvreerd hebben door tijdelijke crisismaatregelen te promoveren tot standaard, dagelijks beleid. Straks zullen alle beleggers elke centrale bankier voor een duif of een havik aanzien. Haviken zijn diegenen die maar wat graag de rente willen verhogen en verlagen alleen als het echt niet anders kan en dan ook het liefst zo min mogelijk. Nieuwe vogelsoort: De uil Duiven zijn hun collega’s die altijd wel een reden kunnen verzinnen om de rente te kortwieken en zo laag mogelijk te houden. Lagarde zei gisteren geen duif en geen havik te zijn. “Ik ben een uil, een vogel die vaak geassocieerd wordt met wijsheid,” zei ze. Dat klopt. Maar een uil is ook een vogel die onopgemerkt jaagt en zijn prooi pakt als die het het minst verwacht. Zoals een centrale bankier die stiekem erop uit is een (te) hoge inflatie te bewerkstelligen, terwijl de maatschappij dat niet verwacht. Met alle gevolgen van dien. Hoewel de persconferentie met Lagarde in ieder geval linguïstisch veel aantrekkelijker was dan die van Draghi, zie ik liever een saai taalgebruik en een met prudent beleid op middellange en lange termijn, dan frivool taalgebruik in combinatie met beleid dat alleen op korte termijn iets positiefs kan brengen, als dat al gebeurt. Zeg, heb jij al gestemd op mijn woord 'nulrentoceen' in de verkiezing van het Woord van het Jaar van Van Dale? Nee? je bent niet te laat, het virtuele stembureau is open tot en met maandag 17:00. Dank je wel. https://t.co/10Gipw9ih7 pic.twitter.com/3AfRPpFjgk — edin mujagic (@edinmujagic) December 13, 2019 Edin Mujagic is hoofdeconoom van OHV Vermogensbeheer en is gespecialiseerd in (de gevolgen van) het beleid van de centrale banken. Hij heeft verschillende boeken op zijn naam staan, waaronder "Geldmoord: hoe de centrale banken ons geld vernietigen" en "Boeiend en geboeid: een monetaire geschiedenis van Nederland sinds 1814/1816". Hij studeerde monetaire economie aan de Universiteit van Tilburg. Hij schrijft op persoonlijke titel. De informatie in deze column is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Deel via:
Asset Allocatie 18 mrt Liquidatie van ETF's is een kostbaar beleggingsrisico Elk jaar komen er honderden nieuwe ETF's en beleggingsfondsen bij, waarvan vele na verloop van tijd weer zijn verdwenen. De liquidatie van een ETF kan volgens Detlef Glow van LSEG Lipper voor beleggers flink in de papieren lopen.
Asset Allocatie 12 mrt Tip 1: Vergeet het nieuws Adam Grossman legt uit hoe de zogenoemde recency bias, misschien wel het grootste gevaar van elke belegger, het meest effectief kan worden bestreden.
Alternatives 12 mrt Risicovol goud op recordniveau Ben Carlson neemt de goudprijs onder de loep die de afgelopen eeuw diepe dalen en hoge pieken kende. De toekomst is uiterst onzeker, wat het tot een buitengewoon riskante asset maakt.
Asset Allocatie 11 mrt Populaire doemdenkers voorspellen markt exact verkeerd Het enige positieve aan doemdenkende beursgoeroes is dat ze als lichtpunt kunnen dienen. Hoe somberder ze worden, des te beter zijn de vooruitzichten. Een andere conclusie kan Michael Cembalest van JP Morgan AM toch echt niet trekken.
Asset Allocatie 11 mrt Pictet blijft positief over techaandelen Pictet Asset Management blijft overwogen in aandelen en neutraal over obligaties. Japanse aandelen en de techsector zijn favoriet.
Asset Allocatie 07 mrt Europese beleggers hebben er zin in Philippe Roset van State Street SPDR ETF’s neemt nog even de Europese ETF-handel van februari met u door. Amerikaanse aandelen en de Health Sector waren gevraagd, Europese aandelen en goud juist niet. Mochten de hoge omzetten aanhouden, dan gaat de ETF-markt naar een nieuw recordjaar.