Powell houdt de markt scherp in de gaten De Fed zal de balans weer laten groeien, zei Jerome Powell deze week in Denver. Het mag geen QE heten, maar kom op, het is het wel, aldus Edin Mujagic. 11 oktober 2019 11:15 • Door Edin Mujagic Jerome Powell heeft een scherm. Econoom A: "Welles." Econoom B: "Nietes." Econoom A: "Welles." Econoom B: "Nietes." Zo ongeveer verloopt elk gesprek tussen twee economen over de vraag is of er sprake is van een Powellput. Ik denk dat zo’n gesprek na deze week niet meer mogelijk is. Econoom B moet zijn ongelijk toegeven. Jerome Powell, voorzitter van de Fed, sprak eerder deze week tijdens een bijeenkomst in de Amerikaanse stad Denver. De toespraak zelf baarde geen opzien. De Q&A-sessie na afloop deed dat wél. Balans zal groeien Waarom? Omdat hij bijvoorbeeld zei dat de Fed de balans binnenkort weer zal laten groeien, dus Amerikaans schuldpapier zal opkopen. De bank zal beginnen met permanente steun om ervoor te zorgen dat het financiële stelsel voldoende reserves heeft en de volatiliteit getemperd wordt. Die permanente steun mogen we van Powell echter geen nieuwe ronde quantitative easing noemen. Waarom niet? Omdat QE ten doel had de economie te stimuleren, terwijl de nieuwe operatie erop gericht is het financiële stelsel overeind te houden. Eendentest Permanente steun. Opkopen van obligaties. Powell kan zeggen wat hij wil, de bekende eendentest – als iets eruitziet als een eend, zwemt als een eend en kwaakt als een eend, dan is het waarschijnlijk een eend – wijst er sterk op dat dit een nieuwe ronde van quantitative easing ís. Dat deze actie erop gericht is het financiële stelsel aan de gang te houden en niet bedoeld is om economische groei aan te jagen, is monetaire spijkers op laag water zoeken. Een financieel stelsel dat niet werkt, zou de doodsteek voor economische groei zijn. Wie iets doet om het financiële stelsel te steunen, steunt daarmee automatisch de economie. Noem het zoals u wilt, maar het heeft wel erg veel QE-DNA. Scherm op bureau Maar het was niet het bovenstaande wat de discussie tussen economen A en B eens en voor altijd beslechtte. Ik vond het volgende de meest belangrijke opmerking van Powell. In een van zijn antwoorden zei hij elke dag naar de markt te kijken. “Ik heb een scherm op mijn bureau,” aldus de Fed-baas. Ik zie hem al voor me, zittend op zijn kantoor, turend naar zijn scherm waarop cijfers constant verspringen en de permanente financiële regenboog, bestaande uit rode en groene cijfers, te zien is. Toch wel vreemd Is het vreemd dat een Fed-voorzitter naar de situatie op de markten kijkt? Nee, natuurlijk niet. Waarom vond ik het dan zo opzienbarend? Omdat Powell en de Fed een opdracht hebben. De Amerikaanse wet schrijft voor dat de Fed moet streven naar maximale werkgelegenheid, stabiele prijzen en matige langetermijnrentes. Wat matig is en wanneer de werkgelegenheid maximaal is, staat er niet bij en dat mag de Fed dus zelf bepalen. Dat is de discretionaire ruimte die de bank heeft. Voor het in de gaten houden van de werkgelegenheid en inflatie, is geen scherm nodig. Voor de rentes ook niet. Powellput bestaat dus De Fed heeft geen taak langetermijnrentes op elk gegeven moment op een bepaald niveau te houden, maar het moet ze op middellange termijn bezien. De wet waar de Fed mee te maken heeft, schrijft niet voor dat de bank aandelenkoersen of andere prijzen op een bepaald niveau moet houden of steun moet verlenen eraan. Blijkbaar trekt de bank zich daar weinig van aan en doen ze het toch. Econoom B kan nu niet anders dan zeggen dat Powellput wel degelijk een feit is. Edin Mujagic is hoofdeconoom van OHV Vermogensbeheer en is gespecialiseerd in (de gevolgen van) het beleid van de centrale banken. Hij heeft verschillende boeken op zijn naam staan, waaronder "Geldmoord: hoe de centrale banken ons geld vernietigen" en "Boeiend en geboeid: een monetaire geschiedenis van Nederland sinds 1814/1816". Hij studeerde monetaire economie aan de Universiteit van Tilburg. Hij schrijft op persoonlijke titel. De informatie in deze column is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Deel via:
Assetallocatie 08:00 De succesvolle terugkeer van de 60/40-portefeuille Ewout van Schaick heeft samen met de rest van het multi-asset-oplossingen-team van Goldman Sachs AM grote verwachtingen van portefeuilles die bestaan uit 60% aandelen en 40% obligaties. Zowel voor aandelen als obligaties zijn de vooruitzichten zonnig. Mochten markten desondanks corrigeren, dan biedt de 60/40-portefeuille de spreidingsvoordelen om de klap te verzachten.
Assetallocatie 27 mrt Cash is meer king dan ooit In Europa kan een belegger dit jaar met een mix van cash en kortlopende leningen bruto tussen de 3% en 4% verdienen. Waarom dan nog risico's nemen met obligaties en aandelen, zo vraagt Alain Richier van Ostrum Asset Management zich af.
Assetallocatie 25 mrt Rabobank surft mee op recordgolf Rabobank heeft geen last van hoogtevrees. Aandelen blijven favoriet boven obligaties. De bank ziet zich gesteund door de hoge winstgroei en de historie: records komen immers zelden alleen.
Assetallocatie 21 mrt Geef uw portefeuille een boost! Yvo van der Pol, hoofd Benelux & Nordics bij PGIM Investments, is bijzonder gecharmeerd van de meer risicovolle obligaties, aandelen met sterke groeimogelijkheden en datacenters.
Assetallocatie 21 mrt U zoekt een sterk presterend mixfonds? Het is volgens Thomas de Fauw van Morningstar essentieel voor beleggers om de strategie, het proces en de beloften van fondsmanagers van mixfondsen te doorgronden.
Assetallocatie 20 mrt “Dit is een positief verhaal” Karen Ward, hoofd beleggingsstrategie EMEA bij JP Morgan AM, ziet dit jaar zonnig in, voor de Europese economie en voor Europese aandelen in het bijzonder. Ook China zou wel eens positief kunnen verrassen. Komen deze optimistische verwachtingen niet uit, dan houden obligaties en private beleggingen het portefeuillescheepje wel recht.