De ontmaskering van een disruptor De afgeblazen beursgang van WeWork bewijst volgens columnist Mary Pieterse-Bloem dat de aandelenmarkt gelukkig nog altijd beschikt over voldoende zelfreinigend vermogen. Maar het toont volgens haar ook aan dat het einde van de bullmarkt nadert. 2 oktober 2019 08:30 • Door Mary Pieterse-Bloem WeWork probeerde zich in het rijtje van succesvolle disruptors te plaatsen. De prospectus voor de beursgang, die maandag is afgeblazen, was opgedragen aan “de energie van We” en zette het bedrijf neer als toegewijd aan maximale wereldwijde impact. “Onze missie is het verheffen van het bewustzijn van de wereld.” Toe maar. Voeg daar een charismatische CEO aan toe, een filmster uit Hollywood die er zijn eigen geld insteekt, plus een mega-investeerder die aan beursgangen van disruptors goud geld heeft verdient en het verhaal is rond. Eerdere disruptors, zoals Apple en Amazon, hebben inderdaad enorme koerswinsten opgeleverd voor aandeelhouders die daar vroeg instapten. Deze bedrijven maken inmiddels door hun schaal en marktdominantie ook enorme winsten. Basis van beloften Dat is bij de disruptors die later naar de beurs zijn gekomen helaas nog niet het geval. Die maken veelal bij beursgang nog verlies. Dat vraagt een bijna blind vertrouwen van investeerders in toekomstig succes. Dit jaar waren het Uber, Lyft, Pinterest, BeyondMeat en Peloton de disruptors die de weg naar de beurs vonden. De hoge aanvangskoersen hebben echter lang niet in alle gevallen standgehouden. Dat geeft dus een beeld van gemengd succes. Wel lukte het ze een beursgang te voltooien, vaak meer op basis van beloofde winsten dan op basis van gerealiseerde winsten. Dat succes was kennelijk voor WeWork aanleiding genoeg om zich in dit rijtje te willen scharen. Ordinair verhuurbedrijf In plaats daarvan werd WeWork het verhaal van een disruptor die geen disruptor is. WeWork huurt namelijk van kantoorverhuurders en verhuurt de ruimte door. Dat zijn vaak wel kleine startups, maar dat maakt het business model nog niet disruptief. WeWork werd daarom al snel ontmaskerd als een gewoon vastgoed-verhuurbedrijf, dat ook als zodanig gewaardeerd moet worden. De koers-winstverhouding van een vastgoedbedrijf is echter veel lager dan die waarmee WeWork in eerste instantie naar de beurs wilde komen. "WeWork is het verhaal van een disruptor die geen disruptor is" Het businessmodel van WeWork van kort lenen en lang verhuren lijkt kwetsbaar voor een volgende conjunctuurdaling, die er onvermijdelijk aan zit te komen. En het businessmodel is ook makkelijk te kopiëren. Slechte governance Het verhaal wordt verder ontzenuwd als aandelenbeleggers door de opgeklopte hype van de prospectus heen prikken en analisten kritische vragen stellen. Die vragen richtten zich op de governance van het bedrijf en specifiek op het gedrag van oprichter en CEO Adam Neumann (zie foto). Het verhuren van kantoorruimte uit privébezit aan WeWork en de onderhandse verkoop van een grote pluk van zijn aandelen bieden geen basis voor vertrouwen bij beleggers. Ook mega-investeerder Softbank, die onder aanvoering van oprichter Masayoshi Son naar verluidt al voor elf miljard dollar in WeWork zit, begon lont te ruiken. Druk op Neumann resulteerde vorige week in zijn aftreden. Deze week werd de beursgang uitgesteld. Realisme zegeviert Het WeWork-debacle toont aan dat er nog voldoende zelfreinigend vermogen in de aandelenmarkt zit. Natuurlijk is het ook een signaal dat we aan het einde van de bullmarkt raken, want een deel van de markt ging in eerste instantie wel met de (WeWork)hype mee. Maar uiteindelijk heeft het realisme over WeWork’s businessmodel gezegevierd en dat is een gezond teken. Mary Pieterse-Bloem is lid van het ABN Amro Beleggingscomité en Bijzonder Hoogleraar Financiële Markten aan de Erasmus School of Economics. Zij schrijft deze column op persoonlijke titel. De informatie in haar artikelen is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Deel via:
Assetallocatie 28 mrt De succesvolle terugkeer van de 60/40-portefeuille Ewout van Schaick heeft samen met de rest van het multi-asset-oplossingen-team van Goldman Sachs AM grote verwachtingen van portefeuilles die bestaan uit 60% aandelen en 40% obligaties. Zowel voor aandelen als obligaties zijn de vooruitzichten zonnig. Mochten markten desondanks corrigeren, dan biedt de 60/40-portefeuille de spreidingsvoordelen om de klap te verzachten.
Assetallocatie 27 mrt Cash is meer king dan ooit In Europa kan een belegger dit jaar met een mix van cash en kortlopende leningen bruto tussen de 3% en 4% verdienen. Waarom dan nog risico's nemen met obligaties en aandelen, zo vraagt Alain Richier van Ostrum Asset Management zich af.
Assetallocatie 25 mrt Rabobank surft mee op recordgolf Rabobank heeft geen last van hoogtevrees. Aandelen blijven favoriet boven obligaties. De bank ziet zich gesteund door de hoge winstgroei en de historie: records komen immers zelden alleen.
Assetallocatie 21 mrt Geef uw portefeuille een boost! Yvo van der Pol, hoofd Benelux & Nordics bij PGIM Investments, is bijzonder gecharmeerd van de meer risicovolle obligaties, aandelen met sterke groeimogelijkheden en datacenters.
Assetallocatie 21 mrt U zoekt een sterk presterend mixfonds? Het is volgens Thomas de Fauw van Morningstar essentieel voor beleggers om de strategie, het proces en de beloften van fondsmanagers van mixfondsen te doorgronden.
Assetallocatie 20 mrt “Dit is een positief verhaal” Karen Ward, hoofd beleggingsstrategie EMEA bij JP Morgan AM, ziet dit jaar zonnig in, voor de Europese economie en voor Europese aandelen in het bijzonder. Ook China zou wel eens positief kunnen verrassen. Komen deze optimistische verwachtingen niet uit, dan houden obligaties en private beleggingen het portefeuillescheepje wel recht.