In de ban van de rente Rente-ontwikkelingen bepalen met hun continue geflirt met recessie al drie kwartalen de dans van de financiële markt. De Fed en andere centrale banken bewegen mee en zijn niet langer leidend. Wie wil weten hoe het afloopt, houdt de rentes in de gaten, betoogt Mary Pieterse-Bloem. 11 juni 2019 08:30 • Door Mary Pieterse-Bloem Obligaties en rentes worden vaak als saai weggezet. Maar de vastrentende markten zijn allesbehalve saai geweest. Laat ik de rente-rock ’n roll die we in obligatiemarkten hebben gezien even op een rijtje zetten. Allereerst was er een sterke daling van de ingeprijsde beleidsrente in de VS in het laatste kwartaal van vorig jaar. Hiermee is eigenlijk de hele beweging in gang gezet. Toen de Fed in december nog op het spoor zat om de beleidsrente nog twee keer te verhogen in 2019, gaf de obligatiemarkt een sterk signaal af dat dit geen goed idee is. Verdere renteverhogingen werden uitgeprijsd. Dit, en de daling van aandelenkoersen, deed het beleid van de Fed ombuigen. Nu, enkele maanden later, geeft diezelfde obligatiemarkt aan dat de Fed de beleidsrente moet verlagen, het liefste al komende september en mogelijk nog eerder. De obligatiemarkt draaide en de Fed draait keurig mee. Omgekeerde rentecurve De rentecurve in de VS tussen de 3-maands en de 10-jaars looptijd keerde om. Dit gebeurt als de lange rente lager noteert dan de korte rente, en wordt door beleggers gezien als voorbode voor een recessie. De eerste omkering vond plaats rond de jaarwisseling, maar dat was toen van korte duur. In april, toen de onderhandelingen tussen Trump and Xi over een handelsakkoord stokte, dook de Amerikaanse 10-jaars rente wel heel resoluut onder de 3-maands rente. Deze staat daar nu ver onder. Aandelenkoersen, die begin dit jaar behoorlijke herstelden, werden aanvankelijk verder omhoog gezweept door de ruimere financiële condities. Aandelenbeleggers keken wel argwanend naar het recessie-signaal van de obligatiemarkt, maar negeerden dit grotendeels. Dat was niet langer het geval toen Trump en Xi elkaar in mei met verdergaande handelstarieven bestookten. Dit politiek falen en de escalatie die erop volgde, duwden de lange rentes nog verder naar beneden. Ook in Europa hingen de lange rentes omlaag. De Duitse lange rente, die al heel laag stond, werd negatief. Het land heeft bovengemiddeld veel last van handelsbelemmeringen. De ECB laat nu geluiden horen om het monetaire beleid verder te laten vieren. Terugkeer QE? Met de groeivertraging in het vooruitzicht van obligatiemarkten en de handelsoorlog die deze richting een recessie duwt, daalde ook de ingeprijsde inflatie in obligatiekoersen. De inflatie break-evens en ook de 5-jaars voorwaartse inflatie swap-rentes zijn behoorlijk ingezakt. Centrale banken, die weer naar die koersen kijken om inflatieverwachtingen te pijlen, krijgen alle ruimte van obligatiemarkten om hun monetaire beleid te verruimen. Tot slot bleven de rentes van obligaties van kredietwaardige bedrijven redelijk vlak liggen, met name in Europa. De stijging van de risicopremie is bijna geheel te verklaren door het wegzakken van de basisrente. De reden van de lage volatiliteit van risicopremies is dat obligatiemarkten verwachten dat de ECB eerder voor een heropening van hun kwantitatieve verruimingsprogramma zal kiezen, dan het nog verder negatief maken van de beleidsrente. In dat geval gaat de ECB opnieuw bedrijfsobligaties opkopen. "Centrale banken krijgen alle ruimte van obligatiemarkten om hun monetaire beleid te verruimen" Provocerende obligatiemarkten Als we de muziek even stopzetten, kunnen we zien waar deze dans naartoe gaat. Ik verwacht het volgende. Financiële markten zijn niet blij met de handelsstrijd die de VS met China en met andere landen aangaat, omdat dit het verschil kan maken tussen een groeivertraging en een recessie. Obligatiemarkten provoceren de Fed en de ECB om te handelen. Met lage rentes en lage inflatieverwachtingen, een omgekeerde rentecurve in de VS en vlakke koersen van bedrijfsobligaties in Europa, roepen zij luid en duidelijk naar centrale banken: We want more! "Obligatiemarkten provoceren de Fed en de ECB om te handelen" In de laatste paar weken hebben de obligatiemarkten de kans dat de Fed de beleidsrente al in juli (!!!) gaat verlagen, verhoogd van 10% tot nu 83%. Met elke negatieve tweet van Trump gaat deze kans verder omhoog. Slim spel Het is duidelijk dat obligatiemarkten weinig goeds verwachten van de G20 op 28 juni, waar Trump en Xi elkaar in de coulissen zullen ontmoeten. Dus staat de rente onder druk: ofwel doordat zij verwachten dat het macro-economische plaatje verslechtert, ofwel omdat zij verwachten dat centrale banken gaan verruimen. Aandelenkoersen worden op deze maat van verwachtingen heen en weer geslingerd tussen zwakkere groei en lagere rentes. "Aandelenkoersen worden heen en weer geslingerd tussen zwakkere groei en lagere rentes" Obligatiemarkten zullen volledig op het verkeerde been staan als de G20-ontmoeting wel eindigt met een wapenstilstand. In dat geval zullen de rentes opveren. Maar is het te verwachten dat Trump snel tot een vergelijk komt? Ik acht die kans klein. Liever wil hij dat de Fed eerst nog even de rente verlaagt. Want als hij het daarna alsnog op een handelsakkoordje met XI gooit, dan krijgen de Amerikaanse economie en de aandelenmarkt van twee kanten een flinke opmaat mee. Dat verhoogt meteen zijn kansen op een herverkiezing in 2020. Ik houd het niet voor onmogelijk dat Trump de obligatiemarkt gebruikt om een snelle renteverlaging van de Fed te bewerkstelligen. Als dat zo is, dan blijven we voorlopig nog even in de ban van de rente. Mary Pieterse-Bloem is lid van het ABN Amro Beleggingscomité en Bijzonder Hoogleraar Financiële Markten aan de Erasmus School of Economics. Zij schrijft deze column op persoonlijke titel. De informatie in haar artikelen is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Deel via:
Assetallocatie 28 mrt De succesvolle terugkeer van de 60/40-portefeuille Ewout van Schaick heeft samen met de rest van het multi-asset-oplossingen-team van Goldman Sachs AM grote verwachtingen van portefeuilles die bestaan uit 60% aandelen en 40% obligaties. Zowel voor aandelen als obligaties zijn de vooruitzichten zonnig. Mochten markten desondanks corrigeren, dan biedt de 60/40-portefeuille de spreidingsvoordelen om de klap te verzachten.
Assetallocatie 27 mrt Cash is meer king dan ooit In Europa kan een belegger dit jaar met een mix van cash en kortlopende leningen bruto tussen de 3% en 4% verdienen. Waarom dan nog risico's nemen met obligaties en aandelen, zo vraagt Alain Richier van Ostrum Asset Management zich af.
Assetallocatie 25 mrt Rabobank surft mee op recordgolf Rabobank heeft geen last van hoogtevrees. Aandelen blijven favoriet boven obligaties. De bank ziet zich gesteund door de hoge winstgroei en de historie: records komen immers zelden alleen.
Assetallocatie 21 mrt Geef uw portefeuille een boost! Yvo van der Pol, hoofd Benelux & Nordics bij PGIM Investments, is bijzonder gecharmeerd van de meer risicovolle obligaties, aandelen met sterke groeimogelijkheden en datacenters.
Assetallocatie 21 mrt U zoekt een sterk presterend mixfonds? Het is volgens Thomas de Fauw van Morningstar essentieel voor beleggers om de strategie, het proces en de beloften van fondsmanagers van mixfondsen te doorgronden.
Assetallocatie 20 mrt “Dit is een positief verhaal” Karen Ward, hoofd beleggingsstrategie EMEA bij JP Morgan AM, ziet dit jaar zonnig in, voor de Europese economie en voor Europese aandelen in het bijzonder. Ook China zou wel eens positief kunnen verrassen. Komen deze optimistische verwachtingen niet uit, dan houden obligaties en private beleggingen het portefeuillescheepje wel recht.