De Fed houdt geduld tot de herfst Ik ben niet verbaasd als de Fed na de herfst van dit jaar zijn geduld verliest en sterker begint te hinten op renteverlagingen, om dat vervolgens ook te doen, aldus Edin Mujagic. 24 mei 2019 10:00 • Door Edin Mujagic De Federal Reserve zal voorlopig geduld betrachten bij de overwegingen wat te doen met de officiële rente op middellange termijn, zo blijkt uit de notulen van de laatste vergadering van het rentecomité, die woensdagavond zijn gepubliceerd. Dat 'voorlopig' betekent in ieder geval tot de herfst van dit jaar. Raphael Bostic, president van de regionale centrale bank in de Amerikaanse stad Atlanta, zei onlangs dat een rentewijziging zeker niet voor september te verwachten is. Dé vraag is welke kant op de officiële rente zal gaan, nadat die periode van respijt voorbij is. Uit de notulen blijkt dat het geduld gebaseerd is op de verwachting dat de inflatiedaling tijdelijk zal zijn en de economische groei hoog zal blijven. Escalerende oorlog Een van de redenen hiervoor was licht afnemende handelsspanningen tussen de VS en China. Vergeet echter niet dat toen het rentecomité vergaderde, het leek alsof een akkoord tussen de twee grootmachten een kwestie van tijd was. Sindsdien is de handelsoorlog behoorlijk geëscaleerd en lijkt een akkoord sinds het begin van deze oorlog niet verder weg dan nu. Ik denk dat de Amerikaanse economische groei in 2020 behoorlijk zal afkoelen, zo niet negatief zal worden. Daarom zal de eerstvolgende rentewijziging een verlaging zijn. Ingrijpen of niets doen Ik raakte daar alleen maar meer van overtuigd toen ik in de Fed-notulen las dat de comitéleden ook geduld zullen betrachten als de economische situatie verbetert. Er is geen sprake van symmetrie in het geheel. Ontwikkelen de economie en inflatie zich slechter dan verwacht, dan zal de Fed ingrijpen. Maar als de situatie op beide fronten verbetert, doet de bank niets met de rente. De verwachting dat de rente eerder omlaag dan omhoog zal gaan, stoelt ook op het volgende: Het rentecomité van de Fed bestaat uit leden van het dagelijks bestuur uit Washington en twaalf presidenten van de regionale centrale banken. Haviken versus de duiven Elk jaar hebben vijf van hen stemrecht. De baas van de New York Fed mag altijd meestemmen. Wie de andere vier stemrechten hebben, is vastgelegd in een schema. Op dit moment hebben tien leden in dat rentecomité stemrecht omdat het dagelijks bestuur uit vijf leden bestaat. Wie van de regionale presidenten mag stemmen, verandert elk jaar op 1 januari. Centrale bankiers worden doorgaans ingedeeld in twee groepen: haviken en duiven. Duiven zien altijd wel een reden de rente te verlagen dan wel laag te houden, terwijl haviken altijd wel te porren zijn voor een renteverhoging. Van de vier regionale presidenten, buiten de baas van de New York Fed die altijd mag stemmen, zijn er twee die gezien worden als haviken. Rente gaat omlaag Eentje is een duif en een valt ergens tussenin, een monetaire mus zeg maar. Op 1 januari 2020 maken zij plaats voor vier nieuwe regionale presidenten. Van die vier zijn er drie duiven (waarvan een superduif) en een havik. Aangezien de vijf leden van het dagelijks bestuur ook duiven zijn, net als de baas van de New York Fed, zal het rentecomité volgend jaar acht duiven, een havik en een mus tellen. Gezien de samenstelling van het rentecomité, zou het mij niet verbazen als zij volgend jaar een sterke neiging naar ruimer beleid zouden hebben, zéker als de economische groei afneemt. Ik ben niet verbaasd als de Fed na de herfst van dit jaar langzaamaan zijn geduld verliest en sterker begint te hinten op renteverlagingen, om dat vervolgens ook tot uitvoer te brengen. Edin Mujagic is hoofdeconoom van OHV Vermogensbeheer en is gespecialiseerd in (de gevolgen van) het beleid van de centrale banken. Hij heeft verschillende boeken op zijn naam staan, waaronder "Geldmoord: hoe de centrale banken ons geld vernietigen" en "Boeiend en geboeid: een monetaire geschiedenis van Nederland sinds 1814/1816". Hij studeerde monetaire economie aan de Universiteit van Tilburg. Hij schrijft op persoonlijke titel. De informatie in deze column is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Deel via:
Assetallocatie 28 mrt De succesvolle terugkeer van de 60/40-portefeuille Ewout van Schaick heeft samen met de rest van het multi-asset-oplossingen-team van Goldman Sachs AM grote verwachtingen van portefeuilles die bestaan uit 60% aandelen en 40% obligaties. Zowel voor aandelen als obligaties zijn de vooruitzichten zonnig. Mochten markten desondanks corrigeren, dan biedt de 60/40-portefeuille de spreidingsvoordelen om de klap te verzachten.
Assetallocatie 27 mrt Cash is meer king dan ooit In Europa kan een belegger dit jaar met een mix van cash en kortlopende leningen bruto tussen de 3% en 4% verdienen. Waarom dan nog risico's nemen met obligaties en aandelen, zo vraagt Alain Richier van Ostrum Asset Management zich af.
Assetallocatie 25 mrt Rabobank surft mee op recordgolf Rabobank heeft geen last van hoogtevrees. Aandelen blijven favoriet boven obligaties. De bank ziet zich gesteund door de hoge winstgroei en de historie: records komen immers zelden alleen.
Assetallocatie 21 mrt Geef uw portefeuille een boost! Yvo van der Pol, hoofd Benelux & Nordics bij PGIM Investments, is bijzonder gecharmeerd van de meer risicovolle obligaties, aandelen met sterke groeimogelijkheden en datacenters.
Assetallocatie 21 mrt U zoekt een sterk presterend mixfonds? Het is volgens Thomas de Fauw van Morningstar essentieel voor beleggers om de strategie, het proces en de beloften van fondsmanagers van mixfondsen te doorgronden.
Assetallocatie 20 mrt “Dit is een positief verhaal” Karen Ward, hoofd beleggingsstrategie EMEA bij JP Morgan AM, ziet dit jaar zonnig in, voor de Europese economie en voor Europese aandelen in het bijzonder. Ook China zou wel eens positief kunnen verrassen. Komen deze optimistische verwachtingen niet uit, dan houden obligaties en private beleggingen het portefeuillescheepje wel recht.