AFM-beleid krijgt dictatoriale trekjes Het AFM-beleid is gericht op cultuurverandering en verboden. Dat is nou net niet de wijze waarop een toezichthouder zou moeten optreden, aldus Marcel Tak. 7 mei 2019 09:45 • Door IEXProfs Redactie Onlangs nam de AFM een drastisch besluit. Binaire opties werden verboden terwijl Contracts for Difference (CfD) aan banden werden gelegd. De toezichthouder is trots op dit besluit, zo maak ik op uit een toelichting van Steven Hu, toezichthouder Lenen, Sparen en Retailbeleggen bij AFM. In een bericht op de website, getiteld “Met beleggen heeft het niets te maken”, geeft Hu aan dat AFM een leidende rol heeft gespeeld bij het opleggen van het verbod en de beperkingen. Permanent ingevoerd Voorts staat in het artikel dat de AFM als enige toezichthouder de maatregelen permanent heeft ingevoerd, terwijl de andere Europese toezichthouders de nieuwe regels op tijdelijke basis hebben vastgesteld. De uitsmijter in het artikel volgt in de laatste zinnen, waarin Hu begrijpt dat de markt zich afvraagt of de AFM nog meer producten gaat verbieden. Zijn antwoord: “We blijven de ontwikkelingen rondom deze en andere producten kritisch volgen, want zoals iedere rechtgeaarde Spidermanfan weet: with great power comes great responsibility.” Meer vooruitblikkend Dit belooft niet veel goeds voor de financiële sector en de consument in het bijzonder. Het verbod en de dreiging dat ook voor andere producten in te voeren, zijn daar voorbeelden van. Maar ook op andere gebieden eigent de AFM zich een beleid toe dat mijns inziens ver buiten de toezichthoudende taken uitgaat. Neem bijvoorbeeld de blog van Céline Christensen, manager gedrag en cultuur bij de AFM. Christensen geeft aan dat AFM, naast het handhavend optreden, ook het aanpakken van de oorzaken van problemen belangrijk vindt. Letterlijk geeft de toezichthouder aan dat het de ambitie is om toezicht meer vooruitblikkend te maken. Ondernemingen inspireren? “Toezicht is meer dan het handhaven met formele regels.” “(Sommige ondernemingen) waren blij dat de AFM verbinding zocht en beter ging kijken naar de oorsprong van problemen in plaats van te straffen.” AFM zal zich niet “op de hele cultuur van de onderneming of sector storten. We richten ons op onderdelen ervan en maken die concreet om problemen te identificeren.” Ik geef nog een laatste quote en dan stop ik ermee: “Zo willen we ondernemingen inspireren én faciliteren om een cultuur te creëren waarin zij het klantbelang centraal stellen.” Verkeerde benadering De benadering van de AFM vind ik verkeerd, maar is symptomatisch voor onze tijd. De toezichthouder verwijdert zich steeds meer van het handhaven van vooraf duidelijk geformuleerde regels. Het beleid is gericht op cultuurverandering en verboden. Dat is nou net niet de wijze waarop een toezichthouder zou moeten optreden. De AFM heeft een zeer grote macht die formeel wel, maar in de praktijk nauwelijks democratisch gelegitimeerd is. Daarom is het slecht dat de toezichthouder zich meer richt op verboden en cultuurverandering. Het beleid krijgt daardoor dictatoriale trekjes. Die machtige positie van de AFM wordt nog versterkt omdat de financiële sector al zo’n beroerd imago heeft, wat overigens, dat moet gezegd, mede aan het eigen gedrag van de sector in het verleden te danken is. Grotere afstand Maar daardoor is er vanuit de politiek nauwelijks motivatie het voor de sector (en de consumenten) op te nemen. Ik zie eenzelfde soort ontwikkeling bij pensioenfondsen, die ook steeds meer een eigen beleid voeren. In dit geval namens deelnemers die daar nauwelijks invloed op hebben. Er wordt geklaagd over de steeds grotere afstand tussen politiek en burger. Eén van de oorzaken is dat instituties zoals AFM of de pensioenfondsen zich steeds meer macht toe-eigenen en de politici zichzelf op afstand houden. Een ander punt, waar ik zelf mogelijk mee te maken krijg, zijn de zware drempels die AFM opwerpt voor nieuwe toetreders in de markt, zoals beleggingsfondsen, vermogensbeheerders en adviseurs. Makkelijk toezicht De eisen worden steeds zwaarder en vanuit de sector hoor ik geregeld dat het aanvragen van een vergunning een moeilijk, tijdrovend en kostbaar proces is. Natuurlijk is het goed dat de ondernemingen goed en degelijk in elkaar zitten, maar het lijkt er op dat het beleid te ver doorschiet. Op deze manier slaagt AFM erin de concurrentie in de sector te beperken. Hoe minder bedrijven er actief zijn, hoe gemakkelijker het toezicht. Zou dat de achtergrond van het beleid van de toezichthouder zijn? De vermeende flinke barrières die AFM opwerpt voor nieuwe toetreders ken ik overigens alleen van horen zeggen. Als ik zelf met de AFM te maken krijg bij het mogelijk aanvragen van een vergunning, hoop ik mijn waarneming te kunnen bijstellen. En zal ik dat natuurlijk ook melden. Paternalistisch gedrag Een laatste punt waarmee AFM naar mijn idee zeker de mist mee ingaat, is het verbod voor Nederlandse brokers om aan buitenlandse beurzen genoteerde beleggingsproducten aan te bieden. Alleen als de brochure in het Nederlands is opgesteld, is de verkoop van deze producten toegestaan. Dit is Europees beleid, maar AFM heeft de mogelijkheid om bijvoorbeeld producten met in het Engels opgestelde brochures wel toe te laten. De toezichthouder maakt geen gebruik van die mogelijkheid en stelt zich zo uiterst paternalistisch op. Het gevolg is dat Nederlandse beleggers geen gebruik meer kunnen maken van zeer interessante en goedkope Amerikaanse ETF’s of in Duitsland genoteerde gestructureerde notes. Het is onbegrijpelijk dat de politiek een dergelijke houding van AFM accepteert. Schone taak Gelukkig is er nu een initiatief voor een petitie met de stelling dat Amerikaanse ETF’s weer beschikbaar moeten komen voor EU-burgers. Een sympathieke actie die ik van harte onderschrijf. Jammer dat uitsluitende Amerikaanse ETF’s worden genoemd en niet de minstens zo interessante Duitse markt met gestructureerde notes. Hopelijk krijgt deze petitie veel ondertekenaars en draagt het bij tot de wederopening van de Amerikaanse (en Duitse) markten in deze producten. Misschien dat het vertrek van AFM-voorzitter Merel van Vroonhoven een aanzet tot een beter beleid kan betekenen. Want is het misschien noodzakelijk het tij bij AFM te keren door een drastische cultuurverandering? De nieuwe man/vrouw bij AFM wacht een schone taak. De Redactie van IEXProfs bestaat uit verschillende journalisten. De informatie in dit artikel is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies, of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. . Deel via:
Assetallocatie 28 mrt De succesvolle terugkeer van de 60/40-portefeuille Ewout van Schaick heeft samen met de rest van het multi-asset-oplossingen-team van Goldman Sachs AM grote verwachtingen van portefeuilles die bestaan uit 60% aandelen en 40% obligaties. Zowel voor aandelen als obligaties zijn de vooruitzichten zonnig. Mochten markten desondanks corrigeren, dan biedt de 60/40-portefeuille de spreidingsvoordelen om de klap te verzachten.
Assetallocatie 27 mrt Cash is meer king dan ooit In Europa kan een belegger dit jaar met een mix van cash en kortlopende leningen bruto tussen de 3% en 4% verdienen. Waarom dan nog risico's nemen met obligaties en aandelen, zo vraagt Alain Richier van Ostrum Asset Management zich af.
Assetallocatie 25 mrt Rabobank surft mee op recordgolf Rabobank heeft geen last van hoogtevrees. Aandelen blijven favoriet boven obligaties. De bank ziet zich gesteund door de hoge winstgroei en de historie: records komen immers zelden alleen.
Assetallocatie 21 mrt Geef uw portefeuille een boost! Yvo van der Pol, hoofd Benelux & Nordics bij PGIM Investments, is bijzonder gecharmeerd van de meer risicovolle obligaties, aandelen met sterke groeimogelijkheden en datacenters.
Assetallocatie 21 mrt U zoekt een sterk presterend mixfonds? Het is volgens Thomas de Fauw van Morningstar essentieel voor beleggers om de strategie, het proces en de beloften van fondsmanagers van mixfondsen te doorgronden.
Assetallocatie 20 mrt “Dit is een positief verhaal” Karen Ward, hoofd beleggingsstrategie EMEA bij JP Morgan AM, ziet dit jaar zonnig in, voor de Europese economie en voor Europese aandelen in het bijzonder. Ook China zou wel eens positief kunnen verrassen. Komen deze optimistische verwachtingen niet uit, dan houden obligaties en private beleggingen het portefeuillescheepje wel recht.