Blij met hogere inflatie? Helemaal niet! Afgelopen maand bedroeg de inflatie in Nederland 2,8%, en daar is Edin Mujagic helemaal niet blij mee. "Oplopende inflatie is namelijk helemaal niet goed voor werknemers, bedrijven en ook beleggers." 26 april 2019 08:00 • Door Edin Mujagic 2,8%, zo hard zijn de prijzen van goederen en diensten in Nederland afgelopen maand gestegen. In de zomer van 2016 bedroeg de inflatie nog 0%. Nederlandse economen sliepen toen zeer slecht. Levensgevaarlijk, dat gebrek aan inflatie, zo was de heersende gedachte. De inflatie moest snel omhoog. Naar 2%, klonk het vaak. Nee, naar 5% of zelfs 10%, aldus een enkeling. Het is april 2019 en inmiddels stijgen de prijzen dus met bijna 3%. Weg slapeloze nachten van een flink aantal van mijn vakgenoten. Zij halen opgelucht adem. Niet ik. Ik slaap juist rustig van lage inflatie. Hoge inflatie is levensgevaarlijk voor een economie. Hyperinflatie Waarom ik zo’n hekel heb aan inflatie? Deels omdat ik ben opgegroeid in voormalig Joegoslavië, en aan den lijve ondervonden heb wat hoge inflatie met een economie én een maatschappij doet. Daar was sprake van écht hoge inflatie (zelfs hyperinflatie). Uiteraard heel wat anders dan hier. Joegoslavische inflatietoestanden verwacht ik zeker niet. Een beetje zorgen maak ik me wel. De Joegoslaven waren toentertijd ook niet uit op hoge inflatie. Zij dachten dat ongedekt geld drukken, op grote schaal en voor een lange periode, dé oplossing was voor hun economische problemen. Ik hoor in de eurozone exact dezelfde geluiden. Daarnaast heb ik een hekel aan inflatie, omdat het een verborgen belasting is. Het is de enige belasting die zonder een wet aan te nemen kan worden ingevoerd. En het is ook meteen een verkeerde belasting. Het raakt de spaarder en de gepensioneerde hard, terwijl zij met hoge schulden, zoals overheden met een roekeloos beleid, juist worden beloond. "Inflatie is de enige belasting die zonder een wet aan te nemen kan worden ingevoerd" Slecht voor de middenklasse Inflatie is ook nadelig voor werknemers. U werkt hard, harder dan vorig jaar, maar u profiteert er niet van, want de beloning, een hoger loon, wordt volledig tenietgedaan door hogere inflatie. Het is een soort extra IB-schijf die ongezien bovenop alle schijven komt. En dat is met name slecht voor de middenklasse. Een sterke middenklasse is de lijm die een maatschappij bij elkaar houdt: deze groep zorgt voor politieke, economische en maatschappelijke stabiliteit. Als de middenklasse verzwakt, voedt dat instabiliteit. Door de stijgende inflatie merkt de middenklasse maar weinig van extra looninkomsten. Die worden voor een groot deel – of zelfs helemaal – opgesoupeerd door inflatie. Omzetten en winsten omlaag Ik heb ook een hekel aan inflatie omdat ik een groot voorstander ben van duurzame economische groei. Inflatie is dé manier om onze door schulden gedreven economieën drijvende te houden. Economische groei die drijft op steeds hogere schulden, is niet bepaald duurzaam te noemen. een schuld gedreven economie, u kunt het ook Ponzi-economie noemen, werkt alleen als er structurele inflatie is. Die verlaagt namelijk de schuldenlast net voldoende om die Ponzi-economie aan de gang te houden. De rekening daarvoor komt bij de middenklasse terecht, met, zoals net genoemd, allerlei nare gevolgen. Als belegger zou ik ook met een schuin oog naar een stijgende inflatie kijken. Als de prijzen harder stijgen en de lonen dat niet kunnen bijbenen, dan daalt de koopkracht en in het kielzog daarvan daalt na enige tijd de vraag naar goederen en diensten. Anders gezegd, bedrijven zien hun omzetten straks dalen, net als de winsten. Loon-prijsspiraal Als de lonen de stijgende prijzen wél kunnen bijbenen, betekent dat hogere productiekosten voor bedrijven. Immers, als de lonen de prijsstijgingen volgen, zullen loonkosten klimmen. Berekenen bedrijven die door naar de consument, dan levert dat extra inflatie op, dat dan weer leidt tot hogere looneisen enz.. Almaar stijgende inflatie leidt vervolgens ertoe dat werkenden rekening gaan houden met steeds hogere inflatie en dus steeds hogere looneisen stellen. Die dan weer juist tot snellere prijsstijgingen leiden. Iets wat, om maar wat te noemen, de rentes opstuwt, waardoor veel geplande investeringen van bedrijven verliesgevend worden en dus afgesteld worden. Berekenen de bedrijven die hogere loonkosten niet door, dan gaat dat vrij snel ten koste van de winst. Stijgende inflatie betekent dat de centrale banken hun rentes moeten verhogen. Als ze dat doen, reageren bijvoorbeeld de aandelenmarkten als door een wesp gestoken. De laatste maanden van vorig jaar, zijn een goed voorbeeld daarvan. Toen de markt dacht dat de belofte van de Fed om de officiële rente te blijven opkrikken geen bluf was, doken de koersen omlaag. Voorkomen is beter Laten de centrale banken een renteverhoging na, dan vieren aandelenmarkten juist feest. Het eerste kwartaal van dit jaar is een voorbeeld daarvan. De andere kant van de medaille is echter dat de obligatiemarkt in toenemende mate nerveus wordt en op termijn de lange rentes omhoog kunnen schieten. Als een centrale bank niet ingrijpt terwijl de inflatie stijgt, dan kunnen de verwachtingen over geldontwaarding in de toekomst wel eens hoger worden. Daar anticipeert de kapitaalmarkt op door de rentes aan te jagen als compensatie voor die verwachte hogere inflatie. Monetaire historie leert dat het probleem van stijgende inflatie op te lossen is. Diezelfde historie leert ons echter ook dat de kosten van dat genezen zeer hoog zijn. Voorkomen is, ook in dit geval, veel beter dan genezen. Edin Mujagic is hoofdeconoom van OHV Vermogensbeheer en is gespecialiseerd in (de gevolgen van) het beleid van de centrale banken. Hij heeft verschillende boeken op zijn naam staan, waaronder "Geldmoord: hoe de centrale banken ons geld vernietigen" en "Boeiend en geboeid: een monetaire geschiedenis van Nederland sinds 1814/1816". Hij studeerde monetaire economie aan de Universiteit van Tilburg. Hij schrijft op persoonlijke titel. De informatie in deze column is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Deel via:
Impactbeleggen 30 jan JSS Green Planet Fund: Kansrijk beleggen in een groene toekomst Beleggen in de toekomst is volgens S. Safra Sarasin beleggen in de groene transitie. Lees meer over het JSS Sustainable Equity Green Planet Fund, dat in de laatste drie jaar niet alleen hard is gegroeid maar ook sterk heeft gepresteerd.
ESG 17 jan ESG is dood, lang leve ESG 2.0! Matt Christensen, hoofd duurzaam en impact beleggen bij Allianz Global Investors, schetst de vijf belangrijkste duurzaamheidsthema's van 2024. Politieke verdeeldheid dreigt het grootste struikelblok te worden.
ESG 01 nov Biodiversiteitsverlies, het megarisico dat slechts enkelen zien Het verlies van biodiversiteit is volgens De Nederlandsche Bank (DNB) een groot risico voor de financiële stabiliteit. Cardano heeft een methode ontwikkeld om dit verlies te meten en zo de beleggingsrisico’s in kaart te brengen. IEXProfs sprak met Dennis van der Putten, Chief Sustainability Officer bij Cardano.
Impactbeleggen 24 jul “Impactbeleggen is pionieren” Als hoofd Private Markets & LDI leidt Rik Klerkx de inspanningen van Cardano om voor z’n klanten, veelal middelgrote pensioenfondsen, een positieve impact en een gezond rendement te boeken. “Hun duidelijke wens is om meer te doen met impactbeleggingen. Wij komen hen tegemoet met maatoplossingen.”
Impactbeleggen 28 jun PE en impactbeleggen vormen een goede combi Private equity heeft volgens Achmea IM veel te bieden aan beleggers die naast een mooi rendement een positieve bijdrage willen leveren aan een betere wereld.
Impactbeleggen 26 jun ”De financiële sector heeft een rol te spelen” Hadewych Kuiper van Triodos Investment Management over de betekenis en het belang van impactbeleggen. “Het is een hardnekkige mythe dat impactbeleggen ten koste zou gaan van rendement.” Dit is de eerste aflevering van een serie interviews over de zin van impactbeleggen.