De Fed als Jekyll-en-Hyde-instelling De Fed gaat de rente volgend jaar misschien maar een keer verhogen, maar verwacht ook stoere havikentaal. De centrale bank zal twee gezichten hebben, aldus Edin Mujagic. 28 december 2018 08:00 • Door Edin Mujagic Er komen geen drie renteverhogingen in de VS in 2019, maar twee. Maar waar ik eerder hooguit over twee schreef, neig ik ernaar zelfs rekening te houden met maar één renteverhoging volgend jaar. Het zou mij niet verbazen als de Fed de komende maanden een soort Jekyll-en-Hyde-instelling wordt. Ik bedoel daarmee dat de bank de rente minder vaak verhoogt dan eerder aangegeven, maar dat, zeker in de eerste helft van 2019, een aantal Fed-leden zich linguïstisch juist stoer opstellen en hinten op verdere monetaire verkrapping. Tijdens de persconferentie vorige week wees Jerome Powell hierop, zij het heel subtiel. Hij zei namelijk dat we er rekening mee moeten houden dat de meningen binnen het rentecomité van tijd tot tijd meer zullen verschillen. Ik vermoed dat hij het volgende ermee bedoelde. Roulerend bestuur Het rentecomité van de Fed bestaat uit de leden van het bestuur van de bank in Washington en twaalf voorzitters van regionale centrale banken verspreid door het land. Op het moment gaat het om een groep van zeventien personen. Ze mogen allemaal meepraten, maar daadwerkelijk beslissen wat met de rente te doen het voorrecht van een subgroep, op het moment, tien mensen. Behalve de leden van het Fed-bestuur hebben namelijk elk jaar vijf van de twaalf presidenten stemrecht. De baas van het Fedfiliaal New York mag altijd meestemmen. Wie andere vier zijn, is geregeld in een roulatieschema. Per 1 januari van elk jaar rouleren ze. Haviken, duiven en mussen Op het moment hebben de regionale monetaire opperhoofden uit San Francisco, Atlanta, Richmond en Cleveland die vier genoemde stemmen die de regionale presidenten moeten delen. Op 1 januari 2019 geven ze dat recht aan hun collega’s uit Chicago, Boston, St. Louis en Kansas City. En dat is niet zomaar een overhandiging. De markt onderscheidt drie soorten centrale bankiers: de haviken, de duiven en de rest, die ik maar de mussen noem. Haviken zijn diegenen die maar wat graag de rente willen verhogen en die alleen willen verlagen als het écht niet anders kan en dat dan ook het liefst zo min mogelijk doen. Duiven zijn hun collega’s, die altijd wel een reden kunnen verzinnen om de rente te kortwieken en zo laag mogelijk te houden. Wie niet tot een van deze twee vogelsoorten behoort, wordt heel saai neutraal genoemd. Haviken in de meerderheid De mus onder de centrale bankiers dus. Van de vier regionale presidenten die dit jaar het stemrecht hadden, is er één havik en zijn er drie mussen. Van de vier die hun plaats innemen per 1 januari 2019 zijn er echter drie haviken, waarvan één superhavik, en slechts één duif. Anders gezegd: de samenstelling van het rentecomité van de Fed vanaf het begin van 2019 wordt zodanig dat veel leden elk interview of toespraak zullen aangrijpen om te zeggen dat de bank vooral door moet gaan met het normaliseren van het beleid, dus de rente verhogen. Ik verwacht ook stoere taal door de aanhoudende lawine aan kritiek en vele aanvallen van de Amerikaanse president Donald Trump aan het adres van de Fed. Dokter Jekyll De laatste tijd leek hij zelfs de voorzitter van de bank te willen ontslaan (iets wat trouwens makkelijker gezegd is dan gedaan, zoals Trump inmiddels ongetwijfeld weet). De natuurlijke reactie van een zichzelf respecterend centrale bankier als politici hem iets opdragen te doen, is hinten dat hij/zij precies het tegenovergestelde zal leveren. Waar de Fed in de hoedanigheid van Dr. Jekyll de rente in werkelijkheid minder vaak zal verhogen dan de bank nu belooft te doen, kan die ondertussen in de hoedanigheid van Mr. Hyde juist wel eens stoere taal over verdere normalisering van het monetaire beleid uitslaan. Dat kan de volatiliteit op financiële markten in een groot deel van 2019 hoog houden. Uiteindelijk verwacht ik dat de economische werkelijkheid al die vogels zal dwingen dezelfde kant op te vliegen; minder renteverhogingen in 2019, geen verhogingen na de zomer van 2019 en richting het einde van dat jaar de markten voorbereiden op nieuwe renteverlagingen in 2020. Monetair hout 2019 kan wel eens het jaar zijn waarin de centrale bank het het moeilijkst zal hebben met het uitstippelen van de monetaire koers. Afgelopen jaren was het een makkie. Als centrale bankier van welke vogelsoort dan ook, wist je dat de rente alleen maar één kant op kon, namelijk omlaag. Maar wat nu? Verhoog de rente en stel meer stappen in het vooruitzicht en je riskeert financiële instabiliteit zo niet een recessie én ruzie met het Witte Huis. Zeg dat je de rente niet meer/vaker zult verhogen en je riskeert een enorme zeepbel, te hoge inflatie op middellange termijn en het lijkt alsof je het schoothondje van de president bent. Dat in zo’n omgeving de comitéleden van mening zullen verschillen, is te verwachten. Maar dat heeft dus ook sterk te maken met uit welk monetair hout de regionale centrale bankiers gesneden zijn. Edin Mujagic is hoofdeconoom van OHV Vermogensbeheer en is gespecialiseerd in (de gevolgen van) het beleid van de centrale banken. Hij heeft verschillende boeken op zijn naam staan, waaronder "Geldmoord: hoe de centrale banken ons geld vernietigen" en "Boeiend en geboeid: een monetaire geschiedenis van Nederland sinds 1814/1816". Hij studeerde monetaire economie aan de Universiteit van Tilburg. Hij schrijft op persoonlijke titel. De informatie in deze column is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Deel via:
Assetallocatie 22 apr Janus Henderson kiest voor cyclisch Europa Janus Henderson Investors kiest voor smallcaps en Europese aandelen. Volgens de Brits-Amerikaanse vermogensbeheerder houden beleggers te weinig rekening met een groeivertraging in de VS veroorzaakt door een langer hoog blijvende rente.
Opinie 18 apr Yes! Wereldwijde groei versnelt In 2023 presteerde de Amerikaanse economie beter dan de meeste andere regio's in de wereld. Ook in 2024 gaat het de VS voor de wind, waarbij Grace Peters van J.P. Morgan Private Bank verwacht dat de economische groei in de rest van de wereld nu ook in een hogere versnelling gaat.
Assetallocatie 18 apr Van Lanschot Kempen koopt niet langer Japanse aandelen Van Lanschot Kempen is afgestapt van zijn overwogen-positie in Japanse aandelen. De bedrijfswinsten ontwikkelen zich nog steeds goed, maar de waarderingen beginnen flink op te lopen.
Assetallocatie 17 apr Cashberg langs de lijn gaat nergens naartoe Gerben Lagerwaard van State Street Global Advisors gelooft er niets van dat de gigantische hoeveelheid geld die nu in geldmarktfondsen is geparkeerd binnen afzienbare tijd naar de aandelenmarkt wordt gealloceerd.
Assetallocatie 16 apr "Impact aanval van Iran op financiële markten is beperkt" "De directe actie van Iran tegen Israël dit weekend heeft geleid tot de vrees voor verdere escalatie, maar bij afwezigheid van een volledige crisis in de regio - wat niet ons basisscenario is - denken we dat de impact op de financiële markten beperkt zal blijven." Dat schrijft Greg Hirt van Allianz Global Investors.
Assetallocatie 16 apr Amundi positiever over komende 10 jaar, negatiever over 25 jaar Amundi AM is sceptischer geworden over snelle maatregelen tegen het opwarmen van de aarde. De eerste 10 jaar is dat nog gunstig voor beleggers. Daarna wordt de rekening betaald.