Banken zitten in een identiteitscrisis ING trekt de loonsverhoging voor topman Ralph Hamers voorlopig terug. Banken zitten in een identiteitscrisis. Wanneer worden de banken weer gewone financiële instellingen die goede producten uitbrengen, vraagt Marcel Tak zich af. 13 maart 2018 10:20 • Door Marcel Tak We leven in een tijd dat we overal wat van vinden. Of het nu gaat over gender neutrale omroepberichten van NS, over de vraag of de WK allround schaatsen wel of niet in de open lucht moest worden gereden of over de grappen van Rene van der Gijp bij Voetbal Inside. Voor of tegen, is de vraag. Geen mening telt niet mee. Het is dus niet verwonderlijk dat de voorgenomen salarisverhoging van de baas van ING, Ralph Hamers, een flinke lentestorm van reacties teweeg bracht. Zo erg zelfs, dat de Raad van Commissarissen van ING het voorstel heeft ingetrokken. Verdient de ING topman met 1,9 mln per jaar een schijntje? Het salaris is volgens Jeroen van de Veer, voorzitter van de RvC, een Jupiler League beloning. Dat is een opvallende stelling. Ik denk dat menig speler in de vroegere eerste divisie alleen maar van een dergelijke beloning kan dromen. Als het RvC voorstel was doorgezet, zou Hamers zo’n drie miljoen per jaar gaan verdienen. Risicoloze actie Dat is volgens van der Veer een eredivisie tarief. Schande riep de politiek in koor. GroenLinks wil zelfs een spoedwet door de Tweede en Eerste Kamer drukken om dergelijk wangedrag, in de ogen van leider Jesse Klaver, in de toekomst onmogelijk te maken. De snelle actie van de GroenLinks voorman is risicoloos, want ook onder de bevolking is er weinig sympathie voor de voorgenomen en nu dus afgeblazen loonsverhoging van de ING CEO. Er zal onder de bevolking ongetwijfeld brede steun zijn voor maatregelen dit soort beloningen in de toekomst aan banden te leggen. Hoe kijk ik tegen deze affaire aan? Als het gaat om de positie van banken zijn we volgens mij volledig de weg kwijt. De actie van de Raad van Commissarissen van ING was onverantwoord. Maar wat mij betreft niet omdat de loonsverhoging niet zou mogen of op zichzelf onwenselijk is. ING is een private onderneming die zelf kan, mag en moet bepalen hoe zij het personeel, inclusief de directie, wil belonen. Allerlei sentimenten over staatssteun die ING in het verleden nodig had, zijn niet relevant. Steun was overdreven Ten eerste staat mij bij dat ING de staatssteun van destijds niet per se wenste, maar opgedrongen kreeg door het Ministerie van Financiën. Ten tweede was ING niet in een moeilijke situatie gekomen vanwege wanbeleid waarbij exorbitante risico’s werden genomen, maar door uitzonderlijke marktomstandigheden. De grote hypothecaire beleggingsportefeuille, de reden voor de staatssteun, bleek uiteindelijk weinig schade te hebben opgelopen. Ten derde heeft de overheid enorm verdiend aan de staatssteun, zeker aan die voor ING. Aan een bedrijf dat half failliet zou zijn, had de staat niet zoveel miljarden kunnen verdienen. Kortom, het wordt tijd ING niet steeds te achtervolgen met het verleden. Bovendien heeft de huidige directie geen enkele verantwoordelijkheid voor de positie van ING destijds. Dat verleden hoeft een hogere beloning voor Hamers helemaal niet in de weg te staan. Vaak wordt ook als argument tegen dit soort salarisverhoging gegeven dat banken eigenlijk semioverheidsinstellingen zijn. Voetballers verdienen pas veel Ze worden gered door de overheden (belastingbetaler) zodra het moeilijk wordt. Deze stelling is achterhaald. Juist door het nieuwe Europese systeem (resolutiemechanisme) voor banken in de problemen, is de kans dat de belastingbetaler moet opdraaien voor een eventueel faillissement, klein. Aandeelhouders en zeker ook alle obligatiehouders, draaien nu voor de kosten op. Dat is volkomen terecht, maar dat betekent dat banken nu ook als gewone ondernemingen gezien kunnen worden. Als we geen probleem hebben met de zestien miljoen euro per jaar voor de CEO van Wolters Kluwer, de negen miljoen euro voor de Heineken baas en zes miljoen euro voor de Ahold voorman, waarom dan wel met de drie miljoen voor ING-chef Hamers? Kennelijk kan alleen bij dit soort beloningen de juiste man of vrouw op de juiste plek worden gevonden. Als we dat flauwekul vinden, en menen dat ook de beste mensen voor minder bij de bank willen werken, waarom vinden we dat dan niet ten aanzien van bovengenoemde bedrijven. Of van voetballers, die pas echt krankzinnige bedragen verdienen. Rabo als goededoelenorganisatie Zou over deze salarissen geen spoedwet moeten worden aangenomen? Ik heb geen problemen met de aanvankelijk voorgenomen salarisverhoging, maar dat neemt niet weg dat de actie van de RvC toch onverantwoord was. Om de eenvoudige reden dat het de reputatie van ING enorm schaadt. Want hoe onterecht de kritiek ook is, hij is er wel. En ze konden weten dat de maatschappij nog lang niet klaar is met de banken en de publieke opinie de salarisverhoging niet zou pikken. Het is duidelijk dat banken in een identiteitcrisis verkeren. Dat zie ik bijvoorbeeld ook terug op een heel ander gebied, namelijk de wijze waarop Rabobank zich profileert. Deze bank zet zich steeds meer neer als een soort maatschappelijke goededoelenorganisatie, die het beste met ons voorheeft. Eerst beloofde de bank in een reclamecampagne ons al het wereld voedselprobleem op te lossen. Nu is de bank begaan met ons lot dat als we ouder worden we te weinig pensioen hebben. Extra bonus We moeten dat volgens Rabobank snel gaan regelen en het maakt de bank niet eens uit als we dat met een concurrerende bank doen. Tjonge, de tranen schieten mij in de ogen. Wanneer worden de banken weer gewone financiële instellingen die goede producten uitbrengen? Die taak veronachtzamen zij namelijk steeds meer. ING, Rabobank en ook ABN Amro, dat al zijn eigen salarisstormpje achter de rug heeft, zijn nauwelijks zichtbaar als het om interessante beleggingsproducten gaat. Indien ING daar aan gaat werken, mag Hamers van mij er nog wel een extra bonus bij. Marcel Tak is zelfstandig beleggingsadviseur en oprichter/beheerder van het Bufferfund. De informatie in deze column is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Deel via:
Assetallocatie 28 mrt De succesvolle terugkeer van de 60/40-portefeuille Ewout van Schaick heeft samen met de rest van het multi-asset-oplossingen-team van Goldman Sachs AM grote verwachtingen van portefeuilles die bestaan uit 60% aandelen en 40% obligaties. Zowel voor aandelen als obligaties zijn de vooruitzichten zonnig. Mochten markten desondanks corrigeren, dan biedt de 60/40-portefeuille de spreidingsvoordelen om de klap te verzachten.
Assetallocatie 27 mrt Cash is meer king dan ooit In Europa kan een belegger dit jaar met een mix van cash en kortlopende leningen bruto tussen de 3% en 4% verdienen. Waarom dan nog risico's nemen met obligaties en aandelen, zo vraagt Alain Richier van Ostrum Asset Management zich af.
Assetallocatie 25 mrt Rabobank surft mee op recordgolf Rabobank heeft geen last van hoogtevrees. Aandelen blijven favoriet boven obligaties. De bank ziet zich gesteund door de hoge winstgroei en de historie: records komen immers zelden alleen.
Assetallocatie 21 mrt Geef uw portefeuille een boost! Yvo van der Pol, hoofd Benelux & Nordics bij PGIM Investments, is bijzonder gecharmeerd van de meer risicovolle obligaties, aandelen met sterke groeimogelijkheden en datacenters.
Assetallocatie 21 mrt U zoekt een sterk presterend mixfonds? Het is volgens Thomas de Fauw van Morningstar essentieel voor beleggers om de strategie, het proces en de beloften van fondsmanagers van mixfondsen te doorgronden.
Assetallocatie 20 mrt “Dit is een positief verhaal” Karen Ward, hoofd beleggingsstrategie EMEA bij JP Morgan AM, ziet dit jaar zonnig in, voor de Europese economie en voor Europese aandelen in het bijzonder. Ook China zou wel eens positief kunnen verrassen. Komen deze optimistische verwachtingen niet uit, dan houden obligaties en private beleggingen het portefeuillescheepje wel recht.