Franse economische richtingenstrijd De Franse verkiezingen weerspiegelen een bredere strijd tussen twee economische stromingen: het liberalisme en mercantilisme. 23 februari 2017 15:51 • Door Jorge Groen De Franse verkiezingen zijn een afspiegeling van een bredere strijd tussen twee economische stromingen: het liberalisme en mercantilisme. Met nog geen 1% groei vorig jaar en 25% werkloosheid staat de Franse economie er niet florissant voor. Dan is er nog de overdaad aan regulering, bureaucratie en belastingen. De diagnose is helder, zegt Didier Saint-Georges, lid van het investeringscomité van het Franse beleggingshuis Carmignac: patiënt Marianne heeft flink te lijden gehad onder meerdere regeringen die de uitgaven niet onder controle hadden en een private sector die het vertrouwen kwijt is in de overheid. “De laatste vijf jaar is sprake van een conflict tussen de private sector en regering over het te voeren beleid. Daardoor zijn de bedrijfsinvesteringen zwak, en blijft de groei en productiviteit achter ten opzichte van Duitsland. De eerste economie van Europa laat betere economische prestaties zien. Die economische divergentie zet het voortbestaan van de Europese Unie op het spel.” Nepnieuws In een tijdperk waar de opiniepeilingen onbedoeld nepnieuws verspreiden en politieke verrassingen eerder regel dan uitzondering zijn een geen enkele Franse presidentskaniddat vrij is van schandalen is het te prematuur om te stellen dat de beslissende tweede ronde van de Franse presidentsverkiezingen op zeven mei zal gaan tussen de populistische Marine Le Pen en de politieke outsider en voormalig minister van Economie Emmanuel Macron, maar de meest recente opiniepeilingen wijzen wel in die richting. Het economisch beleid dat beide politici voorstaan verhoudt zich als water tot vuur. Le Pen wil de euro afschaffen, en uit de Europese Unie stappen. Voormalig zakenbankier Macron van de nieuwe politieke beweging En Marche staat voor hervormingen, maar wil niet van de euro af of los van de Europese eenheidsstaat. Dan is er ook nog de centrumrechtse door schandalen geplaagde François Fillon, die Thatcherisme voorstaat en de Franse economie wil dereguleren. Hoewel veel politiek analisten verwachten dat Marine Le Pen doordringt tot de tweede ronde op zeven mei achten weinigen haar in staat om de verkiezingen te winnen. Dat maakt de kans op het in werking stellen van artikel 50 en/of een Frexit niet groot. Wel is in dat geval sprake van een significant marktrisico, erkent ook Saint-Georges. “Als de kans op een Frexit 20% of 30% is dan moeten de risico’s worden gemanaged. Vergeet niet: de kans dat Trump president zou worden, werd ook op slechts 30% geschat.” Geen winnaar aanwijzen Een winnaar wil Saint-Georges niet aanwijzen. Hij is geen politiek analist, zijn taak is het om ongeacht de uitkomst risico’s en volatiliteit in de beleggingsportefeuille’s zo onder controle te brengen dat ze meer opwaarts dan neerwaarts potentieel hebben. Blind voor de Franse politiek is hij niet. “De uitkomst van de Franse verkiezingen zal zijn weerslag hebben op de economie doordat het om zulke extreme kandidaten gaat.” De econoom ziet in de verkiezingen een economische richtingenstrijd ,die zich niet tot de Franse landsgrenzen beperkt: het liberalisme en de vrijhandel waarvan meerdere landen profiteren versus het mercantilisme en protectionisme waarvan een land baat heeft. De mercantilisten hebben het economische beleid in West-Europa van het begin van de 16e eeuw tot eind 18e eeuw gedomineerd.. Daarna hebben de liberalen het stokje overgenomen. “Mercantilisme vraagt om een sterke staat die de zichzelf verrijkt middels handel en de binnenlandse activiteit beschermt. Dat is precies wat Trump met zijn protectionistische maatregelen voorstaat. Als het werkt, ik zeg met nadruk als, maakt het de Amerikaanse economie sterker ten koste van andere landen. Het is een zero sum game, die goed is voor de Verenigde Staten, maar niet voor de mondiale groei en tot grote spanningen kan leiden, zoals ook in de 17e eeuw het geval was, en waardoor het mercantilisme op den duur uit de gratie raakte.” Jorge Groen is freelance journalist. Eerder werkte hij voor het Financieele Dagblad en RTL Z en hij is oud-hoofdredacteur van IEXProfs, IEXGeld en Nederlands Pensioen- en Beleggingsnieuws (NPN). Deel via:
Assetallocatie 28 mrt De succesvolle terugkeer van de 60/40-portefeuille Ewout van Schaick heeft samen met de rest van het multi-asset-oplossingen-team van Goldman Sachs AM grote verwachtingen van portefeuilles die bestaan uit 60% aandelen en 40% obligaties. Zowel voor aandelen als obligaties zijn de vooruitzichten zonnig. Mochten markten desondanks corrigeren, dan biedt de 60/40-portefeuille de spreidingsvoordelen om de klap te verzachten.
Assetallocatie 27 mrt Cash is meer king dan ooit In Europa kan een belegger dit jaar met een mix van cash en kortlopende leningen bruto tussen de 3% en 4% verdienen. Waarom dan nog risico's nemen met obligaties en aandelen, zo vraagt Alain Richier van Ostrum Asset Management zich af.
Assetallocatie 25 mrt Rabobank surft mee op recordgolf Rabobank heeft geen last van hoogtevrees. Aandelen blijven favoriet boven obligaties. De bank ziet zich gesteund door de hoge winstgroei en de historie: records komen immers zelden alleen.
Assetallocatie 21 mrt Geef uw portefeuille een boost! Yvo van der Pol, hoofd Benelux & Nordics bij PGIM Investments, is bijzonder gecharmeerd van de meer risicovolle obligaties, aandelen met sterke groeimogelijkheden en datacenters.
Assetallocatie 21 mrt U zoekt een sterk presterend mixfonds? Het is volgens Thomas de Fauw van Morningstar essentieel voor beleggers om de strategie, het proces en de beloften van fondsmanagers van mixfondsen te doorgronden.
Assetallocatie 20 mrt “Dit is een positief verhaal” Karen Ward, hoofd beleggingsstrategie EMEA bij JP Morgan AM, ziet dit jaar zonnig in, voor de Europese economie en voor Europese aandelen in het bijzonder. Ook China zou wel eens positief kunnen verrassen. Komen deze optimistische verwachtingen niet uit, dan houden obligaties en private beleggingen het portefeuillescheepje wel recht.