Een renteverhoging, wat is dat? Het gaat helemaal niet zo slecht met de Amerikaanse economie, maar beleggers hoeven desondanks de komende jaren geen renteverhoging te vrezen. Het nultrentoceen is begonnen, aldus Edin Mujagic. 18 september 2020 10:30 • Door Edin Mujagic "Het gaat beter, maar niet goed. We weten dat het goed zal gaan, maar niet wanneer of hoe snel we op dat punt zullen komen. Wij vermoeden wel dat het vrij lang zal duren. Tot die tijd houden we de rente op 0%." Zo kijkt de Fed tegen de ontwikkelingen van de Amerikaanse economie aan. Na de diepe recessie in de eerste helft van het jaar, herstelt de economie. Omdat de krimp zo heftig was, zal het herstel in de tweede helft van het jaar ook behoorlijk zijn. Maar daarna wordt het lastiger voor de economie hard te blijven groeien. Dat maakt de onzekerheid voor de Fed groot. Wet is helder Maar veel onzekerheid of niet, de vraag waar beleggers, analisten en economen mee zitten, is wanneer een wijziging van het beleid van de bank te verwachten is? "Totdat de inflatie iets boven de 2% uitkomt gedurende een zekere periode," is het antwoord van de Fed. Het probleem met dat antwoord is alleen dat niemand weet hoeveel "iets" is en hoe lang "een zekere periode" precies duurt. De wet op de Amerikaanse centrale bank biedt uitkomst. Die wet is helder in zijn omschrijving van waar de bank voor moet zorgen; prijsstabiliteit en maximale werkgelegenheid. Weinig vertrouwen Van prijsstabiliteit is sprake als de jaarlijkse inflatie, gemiddeld genomen, 2% bedraagt. Maximale werkgelegenheid is bereikt als de werkloosheid zo’n 4% is. Op het moment is de inflatie aanmerkelijk lager en de werkloosheid behoorlijk hoger dan die doelen. Na de vergadering op woensdag 16 september is het duidelijk geworden dat het rentecomité van de Fed er weinig vertrouwen in heeft die doelen in de komende jaren te bereiken. De bank ziet de jaarlijkse inflatie dit jaar uitkomen op 1,5% en in 2023 uiteindelijk naar 2% klimmen. Dat is echter niet voldoende om de rente op te krikken, want het gemiddelde voor de periode 2020 – 2023 zou lager dan 2% zijn. Andere maatstaf Daarnaast heeft de Fed het over een andere inflatie dan de gewone Amerikaan ziet. De Fed kijkt naar de kerninflatie; inflatie zonder voedsel- en energieprijzen. De bank kijkt bovendien naar de kern van een inflatiemaatstaf die een andere is dat de maatstaf die in het nieuws gerapporteerd wordt. Het verschil is dat de door de Fed gebruikte maatstaf door de afwijkende samenstelling, doorgaans lager uitpakt. Dat betekent dat als de bank zegt meer dan 2% inflatie na te streven, dat al gauw een procent of 2,5 a 3 moet bedragen. Wanneer dan? De werkloosheid ziet de bank in 2023 op zo’n 4% uitkomen. Maar, de onzekerheid over die verwachting is enorm. Bovendien zei Jerome Powell dat de rente pas omhoog kan als de werkloosheid naar die 4% zakt én de inflatie te veel stijgt. Hoeveel "te veel" is? Dat zal afhangen van wat de drijfveren van de stijging zijn, van welk niveau de stijging komt en wat de gemiddelde geldontwaarding in de jaren ervoor is geweest. Kortom: niemand weet het, de Fed zelf ook niet. Zeker is dat de Fed eerst bewijs wil zien dat de economie herstelt en de coronaschade wordt goedgemaakt, voordat ze gaan nadenken over renteverhogingen. Op nul De Fed belooft dus de rente nog minstens enkele jaren op 0% te houden. En uit het relaas blijkt dat de kans dat het nog langer zal duren totdat wordt voldaan aan alle voorwaarden om de rente te verhogen. Het tijdperk van nulrentoceen, waar ik in september vorig jaar al over sprak, is echt begonnen. Edin Mujagic is hoofdeconoom van OHV Vermogensbeheer en is gespecialiseerd in (de gevolgen van) het beleid van de centrale banken. Hij heeft verschillende boeken op zijn naam staan, waaronder "Geldmoord: hoe de centrale banken ons geld vernietigen" en "Boeiend en geboeid: een monetaire geschiedenis van Nederland sinds 1814/1816". Hij studeerde monetaire economie aan de Universiteit van Tilburg. Hij schrijft op persoonlijke titel. De informatie in deze column is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Deel via:
Assetallocatie 08:00 De succesvolle terugkeer van de 60/40-portefeuille Ewout van Schaick heeft samen met de rest van het multi-asset-oplossingen-team van Goldman Sachs AM grote verwachtingen van portefeuilles die bestaan uit 60% aandelen en 40% obligaties. Zowel voor aandelen als obligaties zijn de vooruitzichten zonnig. Mochten markten desondanks corrigeren, dan biedt de 60/40-portefeuille de spreidingsvoordelen om de klap te verzachten.
Assetallocatie 27 mrt Cash is meer king dan ooit In Europa kan een belegger dit jaar met een mix van cash en kortlopende leningen bruto tussen de 3% en 4% verdienen. Waarom dan nog risico's nemen met obligaties en aandelen, zo vraagt Alain Richier van Ostrum Asset Management zich af.
Assetallocatie 25 mrt Rabobank surft mee op recordgolf Rabobank heeft geen last van hoogtevrees. Aandelen blijven favoriet boven obligaties. De bank ziet zich gesteund door de hoge winstgroei en de historie: records komen immers zelden alleen.
Assetallocatie 21 mrt Geef uw portefeuille een boost! Yvo van der Pol, hoofd Benelux & Nordics bij PGIM Investments, is bijzonder gecharmeerd van de meer risicovolle obligaties, aandelen met sterke groeimogelijkheden en datacenters.
Assetallocatie 21 mrt U zoekt een sterk presterend mixfonds? Het is volgens Thomas de Fauw van Morningstar essentieel voor beleggers om de strategie, het proces en de beloften van fondsmanagers van mixfondsen te doorgronden.
Assetallocatie 20 mrt “Dit is een positief verhaal” Karen Ward, hoofd beleggingsstrategie EMEA bij JP Morgan AM, ziet dit jaar zonnig in, voor de Europese economie en voor Europese aandelen in het bijzonder. Ook China zou wel eens positief kunnen verrassen. Komen deze optimistische verwachtingen niet uit, dan houden obligaties en private beleggingen het portefeuillescheepje wel recht.