Lente in Europa, maar ECB houdt vast aan recessie-rentebeleid De ECB ziet dat het economisch lente is in Europa, maar wijkt niet af van hun recessie-rentebeleid. Dat komt door de schulden van Frankrijk, Spanje en Italië. 15 december 2017 10:00 • Door Edin Mujagic De verwachte economische groei voor 2018 en 2019 was al lekker hoog, maar nu blijkt het allemaal nog veel mooier te kunnen. Ook de inflatie pakt hoger uit dan eerder voorspeld. V an Lahti in het noorden tot Lissabon in het zuiden zijn de mensen veel beter gemutst en zien ze, voor het eerst sinds een lange tijd, de toekomst zonniger in. Het ondernemersvertrouwen is ook fors gestegen de laatste tijd, fabrieken spuwen meer producten dan vorig jaar, de werkloosheid zakt rap, kortom in de eurozone mag dan volgens de kalender wel winter ingereden zijn, qua economisch klimaat is het juist een heerlijke lente. Recessierente De Europese Centrale Bank (ECB) ziet dat alles gebeuren en juicht het toe, maar houdt de rente steevast op het niveau dat ik eerder associeer met een economie in permanente recessie en somberheid alom. Het bestuur van de ECB jubelde gisteren over de economische prestaties van de muntunie, maar besloot de rente op 0% te houden. Ja, dat andere deel van het ongekend ruime monetaire beleid, het opkopen van staats- en bedrijfsobligaties, wordt gehalveerd per 1 januari. Maar de bank liet het niet na de onderstrepen dat ze klaar staan die halvering ongedaan te maken mocht de economische situatie erom vragen. De ECB onderbouwt zijn tergend langzame ontmanteling van het crisisbeleid nu er geen sprake meer is van een crisis met een verwijzing naar de inflatie. De bank streeft naar een jaarlijkse inflatie van onder, maar dicht bij 2%. De voorspellingen van eigen economen geven aan dat de inflatie in 2018 en 2019 behoorlijk daaronder blijft en in 2020 op 1,7% zal uitkomen. Deflatiegevaar is voorbij En dat allemaal is niet hoog genoeg voor de bank uit Frankfurt. Toch is de situatie op het inflatiefront heel anders dan toen de bank alle monetaire kanonnen uitrolde. Deflatiegevaar is voorbij, zegt de ECB zelf, nota bene. Toch blijft de rente zoals het naar uitziet tot 2020 op 0% staan. De echte reden om het beleid nog jarenlang in crisismodus te houden terwijl de crisis voorbij is, is, vermoed ik, dat zelfs een aankondiging van renteverhogingen in het euroland allerlei negatieve bij-effecten kan veroorzaken. Zo zouden de overheden bijvoorbeeld bij stijgende rentes geconfronteerd worden met tientallen miljarden aan extra rentelasten omdat hun schulden aanmerkelijk hoger zijn dan aan de vooravond van de crisis. Teveel extra rentelasten Een simpele berekening, waarbij we de gemiddelde rente die die landen betaalden over hun schuld in 2007 loslaten op de nieuwe staatsschuld, laat zien dat landen zoals Frankrijk, Spanje en Italië te maken zouden krijgen met extra rentelasten van tussen 20 en 50 miljard euro. Per jaar. Elk jaar weer. En dat is onder de aanname dat de staatsschuld van die landen vanaf nu met geen cent oploopt. De financiële problemen die Griekenland heeft, zouden er niets bij zijn. En dan heb ik het nog niet gehad over financiële problemen die huishoudens en bedrijven zouden krijgen bij stijgende rentes. Huishoudens hebben de afgelopen jaren leningen opgenomen tegen een variabele rente omdat die zo lekker laag was. Zou die rente echter stijgen, komen veel huishoudens vrij snel in potentieel grote financiële problemen. Met alle gevolgen van dien voor de banken die ze dat geld geleend hebben en die er toch al niet florissant voor staan. Dubbel feest op de beurs En met alle gevolgen ook uiteraard voor de economische groei. Het is dan ook alles behalve verbazingwekkend dat het bestuur van de ECB zich gedraagt alsof de crisis nog steeds gaande is of elk moment weer kan losbarsten. Voor de financiële markten betekent deze schizofrenie van de ECB dat geld rijkelijk blijft vloeien naar de obligatie- en aandelenmarkten, wat voor beleggers betekent dat ze dubbelfeest kunnen vieren: enerzijds omdat de economische situatie verder verbetert, wat goed nieuws is voor met name de aandelen. Anderzijds omdat de centrale bank geld lenen gratis blijft houden, wat ook al goed is voor de aandelenmarkt al was het maar omdat steeds meer spaarders inzien dat het een illusie is te verwachten dat de spaarrente in de nabije toekomst zal stijgen. Dan maar beleggen. Nee, als de Europese aandelenbeleggers de persoon van het jaar zouden moeten kiezen, dan zou Mario Draghi toch echt met grote afstand tot winnaar moeten worden uitgeroepen. Draghi een kaartje sturen met de aankomende feestdagen zou op zijn plaats zijn. Edin Mujagic is hoofdeconoom van OHV Vermogensbeheer en is gespecialiseerd in (de gevolgen van) het beleid van de centrale banken. Hij heeft verschillende boeken op zijn naam staan, waaronder "Geldmoord: hoe de centrale banken ons geld vernietigen" en "Boeiend en geboeid: een monetaire geschiedenis van Nederland sinds 1814/1816". Hij studeerde monetaire economie aan de Universiteit van Tilburg. Hij schrijft op persoonlijke titel. De informatie in deze column is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Deel via:
J. Safra Sarasin Sustainable Asset Management 18 apr "Reshoring biedt mooie kansen voor groene beleggers" Volgens fondsmanager Daniel Lurch van het JSS Sustainable Equity Green Planet fonds van J. Safra Sarasin profiteren met name de duurzaamste bedrijven van de huidige herschikking van de wereldwijde productieketen. Welke dat zijn?
Impactbeleggen 11 apr “Het is fijn om goed te doen” Ook buiten Nederland is impactbeleggen ontdekt. Het Schotse Baillie Gifford bijvoorbeeld lanceerde in 2017 het Positive Change Fund. Vlak voor Pasen was Rosie Rankin, medeverantwoordelijk voor dit fonds, over in Amsterdam voor de tweedaagse Impact Europe Summit in de Beurs van Berlage. Rob Stallinga sprak met haar.
Impactbeleggen 03 apr "Impactbeleggers staan aan de goede kant van de geschiedenis" Hadewych Kuiper, directeur beleggingen bij Triodos IM, is niet onder de indruk van alle berichten dat duurzaam beleggen het beste heeft gehad. "Zo ziet tegenwerking van vooruitgang eruit."
Impactbeleggen 30 jan JSS Green Planet Fund: Kansrijk beleggen in een groene toekomst Beleggen in de toekomst is volgens S. Safra Sarasin beleggen in de groene transitie. Lees meer over het JSS Sustainable Equity Green Planet Fund, dat in de laatste drie jaar niet alleen hard is gegroeid maar ook sterk heeft gepresteerd.
ESG 17 jan ESG is dood, lang leve ESG 2.0! Matt Christensen, hoofd duurzaam en impact beleggen bij Allianz Global Investors, schetst de vijf belangrijkste duurzaamheidsthema's van 2024. Politieke verdeeldheid dreigt het grootste struikelblok te worden.
ESG 01 nov Biodiversiteitsverlies, het megarisico dat slechts enkelen zien Het verlies van biodiversiteit is volgens De Nederlandsche Bank (DNB) een groot risico voor de financiële stabiliteit. Cardano heeft een methode ontwikkeld om dit verlies te meten en zo de beleggingsrisico’s in kaart te brengen. IEXProfs sprak met Dennis van der Putten, Chief Sustainability Officer bij Cardano.