Belegger vies van advies De Nederlandse belegger vraagt niet snel om advies, zo bleek uit Schrodersonderzoek. Maar is dat wel zo en waarom dan niet? 11 oktober 2016 10:30 • Door Marcel Tak Voor het zevende jaar op rij heeft vermogensbeheerder Schroders onderzoek laten uitvoeren naar het gedrag van Nederlandse beleggers. De uitkomsten haalden vorige week de pers, mede door de toelichting op de resultaten Schroders managing director voor de Benelux, Michel Vermeulen. De belangrijkste conclusie uit het onderzoek is dat de Nederlandse belegger steeds minder gebruik maakt van een adviseur. Niet alleen in absolute percentages, ook in relatie tot het buitenland koopt de Nederlandse belegger zijn aandelen en obligatie liever zelfstandig. Er is een aantal verklaringen voor deze uitkomsten, volgens Vermeulen. Ten eerste hebben de banken hun beleid gewijzigd en zijn de kleinere vermogens steeds minder welkom. Ten tweede hebben Nederlandse beleggers een groot vertrouwen in zichzelf als belegger. Vermogensbeheer voor iedereen Tot slot speelt een belangrijke rol dat beleggers nu moeten betalen voor beleggingsadvies. Dat doen zij liever niet, wat de daling in het gebruik van advies kan verklaren. Op de door Vermeulen gegeven verklaringen valt het één en ander af te dingen. Dat banken de vermogensgrens opschroeven voor advies wordt deels, of geheel, gecompenseerd door het aanbieden van vermogensadvies en beheer dat juist gericht is op kleinere vermogens. U hoeft geen miljonair te zijn om terecht te kunnen bij Van Lanschot (Evi) of Robeco (One) om (een deel van) uw vermogen te laten beheren. En recent kwam UBS met het bericht zich te richten op de arme belegger. Ik kan mij niet voorstellen dat er veel beleggers zijn die in het recente verleden gebruik maakten van advies, en nu ineens door het gewijzigde bankbeleid zelfstandig de financiële markten op gaan. Uiterst bescheiden De tweede door Vermeulen gegeven verklaring voor de relatieve afkeer van advies, namelijk het grote zelfvertrouwen van de belegger, wordt in hetzelfde onderzoek onderuit gehaald. Ten eerste geven de beleggers aan dat zij veel meer dan vorig jaar zich zorgen maken over de toekomst. Daar klinkt weinig (zelf)vertrouwen in uit. Maar nog belangrijker is het antwoord op de vraag hoe de Nederlandse belegger over zijn eigen kennisniveau denkt. Slechts 38% meent een bovengemiddelde kennisniveau te hebben. Dat is veel lager dan het percentage dat geldt voor alle Europese (44%) beleggers en steekt helemaal schril af bij het percentage zelfverzekerden van alle beleggers wereldwijd (51%). De Nederlandse belegger is derhalve juist uiterst bescheiden over zijn eigen kennis van financiële zaken, waarmee de verklaring van het (te) grote zelfvertrouwen als oorzaak voor het mijden van advies geen stand kan houden. Toegevoegde waarde Het derde argument, beleggers willen geen kosten voor advies betalen, is interessant. Sinds enkele jaren moet expliciet een rekening worden betaald voor advies en mag het niet in de prijs van financiële producten zijn verwerkt. Ik teken daarbij in de eerste plaats aan dat beleggers in het verleden natuurlijk, zij het indirect, ook gewoon voor de kosten opdraaiden. Die kosten waren misschien nog wel hoger dan tegenwoordig, nu de kosten expliciet in rekening worden gebracht. Als de kosten inderdaad een grote rol spelen, is de vraag aan de orde waarom beleggers niet bereid zijn de kosten voor advies te betalen. Die vraag komt helaas in het onderzoek niet naar voren. Zien beleggers niet de toegevoegde waarde van adviseurs, dan wel van beheerders? Slechte keuze Wat verwachten beleggers eigenlijk van adviseurs en in welke mate voldoen zij daar wel of niet aan. Dat zou interessante informatie zijn als de conclusie zo duidelijk is dat Nederlandse beleggers het niet zien zitten wat betreft beleggingsadvies. Helaas komt er geen antwoord op die vragen. Dat antwoord zou mogelijk zijn dat, meer dan de kosten, het gebrek aan zicht op toegevoegde waarde de oorzaak van de verminderde belangstelling voor adviseurs is. In het rapport wordt voorts (impliciet) gesteld dat de keuze van Nederlandse beleggers geen gebruik te maken van adviseurs, een slechte is. Dat bewijst het onderzoek als volgt. De instroom in beleggingsfondsen is groter bij stijgende koersen (van de MSCI World index) en lager is bij dalende koersen. Daaruit zou de conclusie volgen dat beleggers slechte beleggingsresultaten behalen. Vragen naar rendement Dat lijkt mij een wankele basis voor een dergelijke conclusie. Ten eerste zegt de inflow in beleggingsfondsen niet alles, omdat in hetzelfde onderzoek staat aangegeven dat individuele aandelen populairder zijn geworden ten opzichte van fondsen. De in- en uitstroom van individuele aandelen is echter niet gemeten. Wat was er nu eenvoudiger geweest aan de deelnemers van het onderzoek naar hun rendementen te vragen? Dan zou onderscheid gemaakt kunnen worden naar beleggers die wel, en zij die niet gebruik maken van een adviseur. Dat zou pas een mooi inzicht geven in de toegevoegde waarde van het inhuren van advies. Tot slot geeft het rapport aan dat het verminderde gebruik van een adviseur tot onverantwoord gedrag van beleggers leidt. Een boude stelling die nergens in het onderzoek wordt geadstrueerd. Overdreven conclusie Integendeel, beleggers geven aan meer risico's te zien en vervolgens blijkt dat spaargeld populairder wordt. Dat is toch geen onverantwoord gedrag? Beleggingsfondsen zakken als aandeel van de beleggingsportefeuille ten gunste van individuele aandelen. Schroders vindt dat in tegenspraak met het toenemende zorgen van beleggers en schaart dit eveneens onder onverantwoord gedrag. Die conclusie lijkt mij overdreven. De keuze voor individuele aandelen ten koste van beleggingsfondsen is op voorhand niet als zodanig te typeren. Een ander voorbeeld va onverantwoord gedrag is dat zelfstandige beleggers meer beslissen op basis van het onderbuikgevoel. Ook dat zie ik in de uitkomsten van het onderzoek niet terug. Vreemd is de waarneming in het rapport dat onverantwoord beleggingsgedrag blijkt uit het feit dat advies niet wordt ingeschakeld. Gratis advies Dat is wel de ultieme kip en ei-redenering. "Zelfstandig beleggen leidt tot onverantwoord gedrag omdat geen advies wordt ingewonnen..." Ik vind het onderzoek van Schroders zeker de moeite waard. Er komen interessante gegevens naar voren, die de sector aan het denken moet zetten. Jammer alleen dat er een paar gemiste kansen zijn door een aantal vergeten vragen. Jammer ook dat op sommige punten mijns inzien onvolledige of zelfs onjuiste conclusies worden getrokken. Volgend jaar is het achtste onderzoek. Dan worden deze omissies vast en zeker gerepareerd. Tenminste, als Schroders mijn gratis advies opvolgt... Marcel Tak is zelfstandig beleggingsadviseur en oprichter/beheerder van het Bufferfund. De informatie in deze column is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Deel via:
J. Safra Sarasin Sustainable Asset Management 18 apr "Reshoring biedt mooie kansen voor groene beleggers" Volgens fondsmanager Daniel Lurch van het JSS Sustainable Equity Green Planet fonds van J. Safra Sarasin profiteren met name de duurzaamste bedrijven van de huidige herschikking van de wereldwijde productieketen. Welke dat zijn?
Impactbeleggen 11 apr “Het is fijn om goed te doen” Ook buiten Nederland is impactbeleggen ontdekt. Het Schotse Baillie Gifford bijvoorbeeld lanceerde in 2017 het Positive Change Fund. Vlak voor Pasen was Rosie Rankin, medeverantwoordelijk voor dit fonds, over in Amsterdam voor de tweedaagse Impact Europe Summit in de Beurs van Berlage. Rob Stallinga sprak met haar.
Impactbeleggen 03 apr "Impactbeleggers staan aan de goede kant van de geschiedenis" Hadewych Kuiper, directeur beleggingen bij Triodos IM, is niet onder de indruk van alle berichten dat duurzaam beleggen het beste heeft gehad. "Zo ziet tegenwerking van vooruitgang eruit."
Impactbeleggen 30 jan JSS Green Planet Fund: Kansrijk beleggen in een groene toekomst Beleggen in de toekomst is volgens S. Safra Sarasin beleggen in de groene transitie. Lees meer over het JSS Sustainable Equity Green Planet Fund, dat in de laatste drie jaar niet alleen hard is gegroeid maar ook sterk heeft gepresteerd.
ESG 17 jan ESG is dood, lang leve ESG 2.0! Matt Christensen, hoofd duurzaam en impact beleggen bij Allianz Global Investors, schetst de vijf belangrijkste duurzaamheidsthema's van 2024. Politieke verdeeldheid dreigt het grootste struikelblok te worden.
ESG 01 nov Biodiversiteitsverlies, het megarisico dat slechts enkelen zien Het verlies van biodiversiteit is volgens De Nederlandsche Bank (DNB) een groot risico voor de financiële stabiliteit. Cardano heeft een methode ontwikkeld om dit verlies te meten en zo de beleggingsrisico’s in kaart te brengen. IEXProfs sprak met Dennis van der Putten, Chief Sustainability Officer bij Cardano.