Op jacht naar onderwaardering in EU Lage verwachtingen scheppen een vruchtbaar jachtterrein voor Europese ondergewaardeerde bedrijven, aldus Franklin Templeton. 25 september 2015 15:45 • Door Joost Ramaer Laatst bivakkeerde Norman Boersma in een hotel in Tokio, samen met andere professionele beleggers. "Kijk," riep een van hen op zekere avond enthousiast. "Een laadstation voor Tesla’s!" Boersma glimlacht als hij de anecdote vertelt. "Eén laadstation, in heel Tokio!" "In 2000 werden beleggers ook al geobsedeerd door een zeer beperkt aantal aandelen, zoals Cisco en AOL. Hetzelfde gebeurt nu met Tesla, Alibaba, Apple en Facebook." Bij Tesla stijgen de verliezen zo mogelijk nog harder dan de beurskoers. Dat is, zacht gezegd, geen typische belegging voor Franklin Templeton. Boersma werkt al 25 jaar voor deze Amerikaanse fondsenreus, die wereldwijd 845 miljard dollar voor klanten beheert. Momenteel is hij Chief Investment Officer van de Templeton Global Equity Group. "Ik ben geboren en getogen in de VS, maar mijn vader was Nederlander. Fries, om precies te zijn," verklaart hij zijn Hollandse achternaam. Stijlvast Beleg liever in Europese dan in Amerikaanse aandelen, adviseert Boersma zijn klanten momenteel. Europese aandelen bieden volgens hem nog een geweldig perspectief op groei van omzet en winst. "Lage verwachtingen scheppen een vruchtbaar jachtterrein voor ondergewaardeerde bedrijven." Value investing is de stijl van Franklin Templeton. "Al sinds 1954," zegt Boersma, "en sindsdien is er niets wezenlijks veranderd." Simpel gezegd: koop de aandelen die nog kunnen groeien en houd die net zo lang vast totdat je die groei hebt gerealiseerd – minstens drie tot vijf jaar. "Ongelukkigerwijs deed value het slecht de laatste paar jaar. Dat was heel ongebruikelijk. Het is bijna altijd een outperformer." Voor Franklin Templeton is dat geen reden om de strategie te verlaten die het concern al zestig jaar lang doet groeien en bloeien. Pionieren met beleggingsfondsen Boersma’s vlaggenschip is het Templeton Global Fund (wereldwijde largecapaandelen), dat anderhalf miljard dollar beheert. Hij heeft de fusie nog meegemaakt, in 1992, tussen Franklin, gespecialiseerd in obligatiefondsen, en Templeton, gespecialiseerd in wereldwijde aandelenfondsen. Franklin werd in 1947 opgericht door Rupert Johnson – geen familie van de Johnsons die rivaal Fidelity stichtten en tot op de dag van vandaag eigenaar zijn. Rupert noemde zijn onderneming naar Benjamin Franklin, omdat deze founding father van de Verenigde Staten van Amerika pleitbezorger was van deugdzaam sparen en beleggen. Grondlegger van de andere tak was Sir John Templeton. Deze in de VS geboren Brit was een van de pioniers van het laagdrempelige, wereldwijd actieve beleggingsfonds. "Wat ons bedrijf typeert," zegt Boersma, "is dat het alle overgenomen merken in hun waarde laat. Ieder merk is een eigen silo binnen het concern, met een grote beleidsvrijheid. Op centraal niveau delen zij slechts zaken als marketing en accounting." Dankzij deze benadering is de belegger niet afhankelijke van één trucje. Als het ene niet lukt, kan hij iets anders proberen. Moeilijke markten "Wij gaan bij voorkeur op zoek in moeilijke markten," zegt Boersma. "De Braziliaanse bijvoorbeeld. In dollars gemeten is die met 70% gekrompen."Tijd om te kopen voor een Templeton-ridder. Hoe zei koning John het ook alweer? "Voor hen die deugdelijk zijn voorbereid, is een bear market in aandelen geen calamiteit, maar een buitenkans." Boersma benadrukt dat een groeiend aantal EM-equivalenten van topaandelen als Apple (Samsung) en Toyota (Hyundai) zich steeds beter kan meten met zijn grote voorbeelden. "Wij zien dat veel eerder dan de meeste rivalen." Dat levert niet per se de beste rendementen op. Sinds 2005 presteerde het Templeton Global Fund, gemeten in euro’s, in slechts drie jaren beter dan zijn benchmark, de MSCI All Country World-index: in 2013, 2012 en 2006. De laatste twintig jaar boekte het fonds een rendement (in dollars) van 274% cumulatief en 6,8% geannualiseerd, tegen 390 en 8,27% voor de benchmark (in euro’s). Joost Ramaer is freelance journalist en schrijver van het boek De Geldpers – De teloorgang van het mediaconcern PCM (Prometheus, 2009). Over beleggen schreef hij eerder een wekelijkse column in NRC Handelsblad (2011-2013). De informatie in deze column is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Deel via:
Assetallocatie 28 mrt De succesvolle terugkeer van de 60/40-portefeuille Ewout van Schaick heeft samen met de rest van het multi-asset-oplossingen-team van Goldman Sachs AM grote verwachtingen van portefeuilles die bestaan uit 60% aandelen en 40% obligaties. Zowel voor aandelen als obligaties zijn de vooruitzichten zonnig. Mochten markten desondanks corrigeren, dan biedt de 60/40-portefeuille de spreidingsvoordelen om de klap te verzachten.
Assetallocatie 27 mrt Cash is meer king dan ooit In Europa kan een belegger dit jaar met een mix van cash en kortlopende leningen bruto tussen de 3% en 4% verdienen. Waarom dan nog risico's nemen met obligaties en aandelen, zo vraagt Alain Richier van Ostrum Asset Management zich af.
Assetallocatie 25 mrt Rabobank surft mee op recordgolf Rabobank heeft geen last van hoogtevrees. Aandelen blijven favoriet boven obligaties. De bank ziet zich gesteund door de hoge winstgroei en de historie: records komen immers zelden alleen.
Assetallocatie 21 mrt Geef uw portefeuille een boost! Yvo van der Pol, hoofd Benelux & Nordics bij PGIM Investments, is bijzonder gecharmeerd van de meer risicovolle obligaties, aandelen met sterke groeimogelijkheden en datacenters.
Assetallocatie 21 mrt U zoekt een sterk presterend mixfonds? Het is volgens Thomas de Fauw van Morningstar essentieel voor beleggers om de strategie, het proces en de beloften van fondsmanagers van mixfondsen te doorgronden.
Assetallocatie 20 mrt “Dit is een positief verhaal” Karen Ward, hoofd beleggingsstrategie EMEA bij JP Morgan AM, ziet dit jaar zonnig in, voor de Europese economie en voor Europese aandelen in het bijzonder. Ook China zou wel eens positief kunnen verrassen. Komen deze optimistische verwachtingen niet uit, dan houden obligaties en private beleggingen het portefeuillescheepje wel recht.