The End of Dividend III Ja, er zijn opportunistische dividendbeleggers die bij nieuwe taperingdreiging uitstappen. Maar de Grote Rotatie helpt. 20 november 2013 12:00 • Door Wouter Weijand Wat doet dat taperen met dividendbeleggen, vroeg u zich af? Bijgaand treft u de performance van onze dividend-index aan, vergeleken met de bredere MSCI World index. Ik liet de grafiek expres beginnen per 1 mei, dus voor het taperingsrumoer en doorlopen tot eind vorig maand, nadat de tapering weer wat voor ons uitgeschoven werd. De bron is Bloomberg. Duidelijk is te zien, hoe dividendaandelen eerst slechter en later beter presteren. Per saldo maakte het niet, maar er was wel een gevoeligheid voor rentevrees te bespeuren. Wordt die ook bij de volgende rentebeweging of angst daarvoor zichtbaar? Ik denk van wel, er lijkt een soort Pavlov-reactie denkbaar, al zal deze mogelijk minder groot zijn dan de vorige keer in mei, want nu is de markt er al iets op voorbereid. Wat waren dit voorjaar de grootste slachtoffers? Dat was daar, waar we ook de grootste inflows hadden gezien de afgelopen jaren: aandelen en obligaties uit opkomende markten. Natuurlijk had QE daar een en ander mee te maken, want de search for yield werd zo veel internationaler en historische waarderingsmaatstaven en liquiditeitsissues werden een tijd lang te gemakkelijk aan de kant geschoven. Maar nu noteren EM aandelen nog geen 10x de winst en is hun discount ten opzichte van aandelen uit ontwikkelde markten, die 14x de winst noteren, royaal meer dan de historisch gemiddelde 25%. Nog een schokje kun je niet uitsluiten, maar het zal grotendeels al in koersen verwerkt moeten zijn. Geldt dat ook voor dividendaandelen? Zijn we goedkoop, zijn we duur? Laten we eens naar onze waarderings-karakteristieken kijken: Lees ook: The End of Dividend The End of Dividend II Waarderingsniveau’s zijn weer terug naar normaal, niet goedkoop meer, maar met dividendrendementen rond de 4% zijn we nog ver verwijderd van de 2007 niveaus van ruim 3%, terwijl die extreme 6% yield uit maart 2009 ook al lang geleden lijkt. Nog altijd zijn dividendaandelen minder duur dan die uit de MSCI index, maar goed, die wordt natuurlijk gedomineerd door een aantal large cap groeiers met hoge multiples, vooral in de internet/IT sector en daar is de pay-out ratio ook een stuk lager, zoals de tabel goed laat zien. Earnings yieldOm waarderingsniveau’s, ook in vergelijking tot obligaties, in een wat zuiverder perspectief te plaatsen, kies ik de earnings yield-benadering: voor onze dividendbenchmark ligt die rond de 7%, terwijl die voor 10 jaar staatsleningen rond de 2% schommelt. Daar zit nogal wat ruimte tussen. Die ruimte gaat kleiner worden. Enerzijds doordat rentes wellicht zullen stijgen, anders doordat beleggers uit obligaties richting aandelen zullen worden geduwd en ook deze onderlinge waarderingsverschillen geleidelijk kleiner zullen worden. De Great Rotation dus, en die is nog maar nauwelijks begonnen. Let wel, lange tijd, in jaren tachtig, lagen de earnings yield van beide asset classes op een zelfde niveau. Kun je niettemin geld verliezen op dividendaandelen? Jazeker kan dat, maakt u zich vooral geen zorgen. Alle typen aandelen hebben die potentie in zich en dividendaandelen zijn daarop geen uitzondering. Het is goed mogelijk dat dividendaandelen een soort 'crowded trade' zijn, net als EM-bonds en EM-aandelen dat een tijdlang waren. De opportunistenHet kost dan langer om de non-core, opportunistische dividendbelegger, weg te jagen. Wat bedoel ik daarmee? Ik schreef al eens eerder in een column, dit voorjaar dacht ik, dat er een groep opportunistische aandelenbeleggers is ontstaan, die hiervoor eigenlijk het liefst alleen in obligaties wilden beleggen of in zaken, die echt als low vol geboekt staan. Zo zijn er in de VS bij menige private bank allerlei inkomensprofielen opgezet of fondsen, die primair in obligaties beleggen, maar die wel een stuk (10-20%) in ‘stabiele’ aandelen mogen beleggen. Dat zijn natuurlijk geen echte aandelenbeleggers. Ze kochten eerst massaal REIT’s en Master Limited Partnerships (MLP’s) en andere soortgelijke inkomesvehikels, maar echt dedicated aandelenbeleggers zijn het niet. Het zijn opportunistische beleggers, die daar net zo goed en vlot weer uit kunnen vluchten mocht het tij keren. Want echt voor de lange termijn aandelen aanhouden, nee, daar is niet iedereen voor in de wieg gelegd. Hoe groot die groep van non-core dividendbeleggers is, weet ik niet, maar ik zou verwachten dat bij een volgende taperingsdiscussie of zelfs echte rentestijging, hier nog een exodus kan plaatsvinden. Ik troost me dan met de gedachte dat de Great Rotation pas net onderweg is en er genoeg onderbelegde investeerders zullen zijn, die hun kansen willen benutten. Maar het is waar: niet alle dividendbeleggers zijn even toegewijd, dus ook bij een volgende rentestijging moeten we met een beetje schrikreactie rekening houden. Wat te doen?Wat moeten we daaraan doen? Welke strategie helpt om al teveel pijn te voorkomen? Vermijd allereerst die zogenaamde ‘low vol’ sectoren: vaak zijn het bovendien verkapte value traps (utilities), maar soms zijn ze gewoon even te duur, zoals sommige staples. Toch heeft ook hier al langer een correctie plaatsgevonden: tobacco’s zijn al langere tijd goedkoop en farmacie is dat nog steeds, om maar een voorbeeld te noemen. Simpel is het dus niet, maar dat was het nooit. Blijvend positief zijn natuurlijk de dividendgroeiers: cyclicals en industrials doen het meestal beter in een fase van monetaire verkrapping, dat zag je al eerder dit jaar. Wellicht is dat bij de volgende verkrapping ook zo. Misschien, om een wat overdreven somber beeld te vermijden, is het goed om u af te vragen, waarom we met onze dividendstijl zelfs de bredere MSCI index en onze vrienden van Kempen dit jaar tot dusver (ruim) verslagen hebben...? Een smart beta-benadering, met veel meer Japan (vanwege die onderwaardering/dividend tilt) dan de concullega’s en ook een valuatahedge kan veel verschil maken. Kortom, het is vaak niet zomaar het dividendbeleggen sec, dat het verschil maakt: het is het dividendbeleggen +, dat het verschil kan maken. Lees ook: The End of Dividend The End of Dividend II Wouter Weijand is chief investment officer (CIO) bij vermogensbeheerder Providence Capital in Bussum. Hij schrijft columns op persoonlijke titel. De informatie in zijn columns is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies. Deel via:
Assetallocatie 22 apr Janus Henderson kiest voor cyclisch Europa Janus Henderson Investors kiest voor smallcaps en Europese aandelen. Volgens de Brits-Amerikaanse vermogensbeheerder houden beleggers te weinig rekening met een groeivertraging in de VS veroorzaakt door een langer hoog blijvende rente.
Opinie 18 apr Yes! Wereldwijde groei versnelt In 2023 presteerde de Amerikaanse economie beter dan de meeste andere regio's in de wereld. Ook in 2024 gaat het de VS voor de wind, waarbij Grace Peters van J.P. Morgan Private Bank verwacht dat de economische groei in de rest van de wereld nu ook in een hogere versnelling gaat.
Assetallocatie 18 apr Van Lanschot Kempen koopt niet langer Japanse aandelen Van Lanschot Kempen is afgestapt van zijn overwogen-positie in Japanse aandelen. De bedrijfswinsten ontwikkelen zich nog steeds goed, maar de waarderingen beginnen flink op te lopen.
Assetallocatie 17 apr Cashberg langs de lijn gaat nergens naartoe Gerben Lagerwaard van State Street Global Advisors gelooft er niets van dat de gigantische hoeveelheid geld die nu in geldmarktfondsen is geparkeerd binnen afzienbare tijd naar de aandelenmarkt wordt gealloceerd.
Assetallocatie 16 apr "Impact aanval van Iran op financiële markten is beperkt" "De directe actie van Iran tegen Israël dit weekend heeft geleid tot de vrees voor verdere escalatie, maar bij afwezigheid van een volledige crisis in de regio - wat niet ons basisscenario is - denken we dat de impact op de financiële markten beperkt zal blijven." Dat schrijft Greg Hirt van Allianz Global Investors.
Assetallocatie 16 apr Amundi positiever over komende 10 jaar, negatiever over 25 jaar Amundi AM is sceptischer geworden over snelle maatregelen tegen het opwarmen van de aarde. De eerste 10 jaar is dat nog gunstig voor beleggers. Daarna wordt de rekening betaald.