Obligaties frontier markets verrijken portefeuille

Internationale beleggers laten ze vaak links liggen. Ze hebben meestal lage kredietwaarderingen, een zwakke infrastructuur en sociale problemen. Toch gaat het bij de frontier markets om grote bevolkingsrijke landen als Pakistan, Kenia, Ghana en Oekraïne waar wel degelijk kansen liggen volgens Robert Burgess portfoliomanager bij Capital Group.

De definitie van frontier markets kan verschillen. Niet alle samenstellers van indices zoals MSCI, S&P, JP Morgan en FTSE hebben dezelfde landen opgenomen. Het komt voor dat een land bij aandelen als emerging wordt gezien en bij obligaties als frontier (of andersom). Het hangt af van indicatoren zoals de omvang van de economie, liquiditeit van de effectenmarkten en restricties op de mobiliteit van kapitaal.

Landen kunnen ook terugvallen vanuit de EM-categorie naar frontier. Egypte en Nigeria waren bijvoorbeeld tot voor kort nog opgenomen in de belangrijke EM-obligatie-indices van JP Morgan, maar zijn nu teruggevallen naar frontier. Turkije zit er nog wel in, maar is al een tijdje een twijfelgeval.

Veel dollarleningen

Een groot verschil met emerging markets is dat er in frontier markets nauwelijks obligaties worden uitgegeven in lokale valuta. Daarvoor vinden beleggers de risico’s van valutadevaluaties te groot.

In de tijd van negatieve rentes in de eurozone en VS was dat overigens wel anders. Toen was de “hunt for yield” zo groot dat beleggers het valutarisico van frontier markets soms op de koop toenamen.

Hoog risico, meer rente

Het mogen duidelijk zijn, de risico’s van frontier markets zijn gemiddeld groter dan bij obligaties uit meer solide landen, maar daar staan hoge rentevergoedingen tegenover.

Sinds 2022 zijn de rentetarieven ook veel meer gestegen dan in ontwikkelde landen als de VS en eurozone. Turkije, Ghana, Egypte, Pakistan en Nigeria zijn goede voorbeelden met rentepercentages in de dubbele cijfers.

Beperkte correlatie 

Een ander voordeel is dat de correlatie tussen frontier markets en ontwikkelde markten kleiner is dan bij emerging markets. Dat komt ten eerste doordat er relatief weinig buitenlandse beleggers actief zijn in frontier markets. Een beurscrisis in bijvoorbeeld de VS heeft daardoor minder impact. Er zijn immers minder internationale beleggers die dan willen vluchten naar safe havens.

Daarnaast spelen indexfondsen en ETF’s voor frontier markets slechts een bescheiden rol en ze hebben weinig exportproducten die meebewegen met de wereldhandel.

Rente

De reden waarom Burgess positief is over de toekomst heeft veel te maken met de renteontwikkeling. Veel frontier markets hebben zoals gezegd een hoge rente, maar de inflatie is vaak nog hoger. Dat is natuurlijk niet goed voor beleggers. Burgess ziet echter de inflatie snel naar beneden komen.

In sommige gevallen heeft dat te maken met een ander politiek beleid. Een goed voorbeeld is Turkije dat een tijd geen interesse leek te hebben om de inflatie aan banden te leggen. Maar sinds verkiezingen een jaar geleden is dat veranderd. Een onorthodox monetair beleid is ingewisseld voor een meer normaal beleid. Hetzelfde geldt min of meer voor Nigeria en Egypte.

Vliegwiel

Burgess denkt dat als de rente daalt in ontwikkelde markten, frontier markets daar extra voordeel uit kunnen trekken. Een selectief beleggingsbeleid is van groot belang, omdat de onderlinge verschillen groot zijn. Maar er zijn genoeg landen die de juiste beleidsstappen zetten.

Frontier markets hebben bovendien de laatste jaren grote financiële reserves aangelegd, wat wanbetalingen minder waarschijnlijk maakt.