De tien beste dividendfondsen

In de afgelopen tien jaar is het beleggen in dividend-aandelenfondsen aanzienlijk populairder geworden. De totale omvang van deze assetclass verviervoudigde in deze periode naar een omvang van ruim 150 miljard euro. De lage rente lijkt een bepalende factor voor de vraag naar dividend aandelenfondsen.

Het genereren van 5% inkomsten uit een beleggingsportefeuille was rond het jaar 2000 nog mogelijk met tienjarige staatsleningen, tien jaar eerder was dat zelfs nog 8%, maar anno 2017 is het inkomen uit staatsobligaties vrijwel nihil.

Dividend is, vooral nu dus, voor beleggers die afhankelijk zijn van inkomensstromen uit hun beleggingen zeer belangrijk. Welke wereldwijde dividend aandelenfondsen hebben de afgelopen periode goede resultaten laten zien?

Selectiecriteria

AF Advisors heeft de beleggingsfondsen die beleggen in dividendaandelen aan strenge selectiecriteria onderworpen. Naast de gebruikelijke factoren als rendement, risico en kosten is tevens gekeken naar de cashflows, informatievoorziening en de consistentie van de prestaties van de fondsen.

De prestaties zijn over een periode van zowel drie als vijf jaar bekeken. AF Advisors maakt daarbij geen onderscheid tussen actief en passief beheerde fondsen of tussen beleggingsstijlen. Ondanks mogelijke verschillen in liquiditeit en kosten zijn beleggingsfondsen en ETF’s immers vergelijkbare alternatieven bij het samenstellen van een portefeuille. Daarnaast alloceren beleggers doorgaans naar assetclass en niet zozeer op basis van een beleggingsstijl.

Meer dividend in volwassen markten

Vanuit een bedrijfsperspectief hebben lage rentes een positieve invloed op de totale financieringskosten van bedrijven. Het wordt voor bedrijven goedkoper om financiering te verkrijgen en zodoende vaak aantrekkelijker om te investeren. Beide leiden ceteris paribus op langere termijn tot hogere vrije kasstromen en geven bedrijven meer ruimte tot het uitbetalen van overtollige kasstromen in de vorm van dividend.

De totale kasstroom die aan de belegger wordt uitgekeerd verschilt echter aanzienlijk per sector. Bedrijven uit volwassen sectoren besteden een groter deel van het beschikbare kapitaal aan dividendbetalingen. Ter illustratie, het dividendrendement van energiebedrijven en de telecom sector liggen respectievelijk op 5,1% en 4,2%.

Passief blijft achter

Daarentegen liggen de yields in de technologiesector en de gezondheidszorg, waar veel groeibedrijven opereren, onder de 2%. Actieve fondsmanagers hebben over de afgelopen vijf jaar waarde kunnen toevoegen bij het selecteren van bedrijven op het gebied van dividenduitkeringen. Alleen de nummers zeven en acht in de Top 10 van AF Advisors hebben als doel om het rendement van hun indices te repliceren.

Beide fondsen leggen bij het samenstellen van een portefeuille voornamelijk de nadruk op het volgen van een index, die onderliggend bedrijven selecteert op basis van het verwachte dividendrendement. Waar de actieve beleggingsfondsen naast het huidige dividendrendement tevens willen profiteren van toekomstige dividendgroei en eventuele koerswinsten.

Bron: Morningstar Direct, rendementen drie en vijf jaar zijn brutorendementen. 

UBS meeste rendement, ook hoogste risico

Een deel van de beleggingsfondsen heeft niet de veel gebruikte MSCI World, maar de MSCI All Country als referentie index. Naast het beleggen in bedrijven uit ontwikkelde markten wordt ongeveer 10% van deze index belegd in bedrijven uit opkomende markten. De extra allocatie naar opkomende markten kan resulteren in hogere rendementen, echter tegen hogere risico’s (en veelal met een lager dividendrendement).

Ondanks de hogere dividendrendementen hebben de sectoren energie en telecom beduidend slechter gepresteerd dan de gehele index. Daarentegen laten de groeibedrijven in de IT-sector en de gezondheidszorg veel betere resultaten zien. Het beste fonds, van het Zwitserse huis UBS, focust zich met een geconcentreerde portefeuille op bedrijven met (toekomstige) hoge dividenduitkeringen.

De fondsmanager heeft duidelijk keuzes gemaakt op het gebied van sectorallocatie en dit actieve beleid heeft geresulteerd in zeer goede rendementen, echter dit gaat wel gepaard met het hoogste risico. Het fonds laat vooral goede resultaten zien door het onderwegen van de minder presterende sectoren basismaterialen en energie en het overwegen van gezondheidszorg en telecom.

Kwantitatieve selectie

Hetzelfde beeld is zichtbaar bij de nummer twee, BNY Mellon Global Income. Het fonds behaalt met een vergelijkbare strategie goede resultaten. Robeco richt zich met de strategie op aandelen met een lagere verwachte volatiliteit en een goed opwaarts potentieel. De bedrijven worden met behulp van een kwantitatief model geselecteerd, dat aandelen rangschikt op basis van verschillende marktfactoren.

Het is interessant om te zien dat de rendementen over zowel de afgelopen drie als vijf jaar hoog zijn tegen het laagste risico van alle beleggingsfondsen in de ranglijst. De hogere allocaties naar defensieve consumptiegoederen en telecom en het onderwegen van energiebedrijven en basismaterialen hebben goed uitgepakt. Waar het overwegen van de financiële sector en de lagere allocaties naar IT een negatieve bijdrage hebben geleverd.

De middenmoot, bestaande uit de welbekende dividendfondsen Fidelity Global Dividend, DWS Top Dividende en JPM Global Dividend Fund, richt zich voornamelijk op bedrijven met duurzame dividendbetalingen, waarvan de verwachting is dat ze in de toekomst zullen stijgen. De yields van de drie fondsen zijn op dit moment lager dan het gemiddelde.

Traditionele dividendstrategie

Naast de inkomsten uit dividend hebben de fondsen tevens kunnen profiteren van het onderwegen van de slechter presterende sectoren energie en telecom. Daarnaast hebben de koersontwikkelingen van bedrijven in groeisectoren als cyclische consumptiegoederen en de gezondheidszorg een positieve bijdrage geleverd.

Echter, het onderwegen van technologische en industriële bedrijven heeft uiteindelijk rendement gekost. De laatste twee beleggingsfondsen in de Top 10 zijn van Nederlandse bodem en erg populair onder Nederlandse beleggers. Kempen hanteert een vrij traditionele dividendstrategie waarbij bedrijven een dividendrendement van minimaal 3,3% dienen te hebben.

Dit resulteert dan ook in de hoogste dividendrendement van alle fondsen. Door deze focus heeft Kempen een overweging gehad naar de slechter presterende sectoren energie en financials en een onderweging naar de betere presterende sectoren gezondheidszorg en IT. Ook het NN Hoog Dividend Aandelenfonds heeft als doel om in bedrijven te beleggen met hogere dividenduitkeringen dan de index. Daarnaast focust het fonds zich meer op bedrijven uit cyclische sectoren. 

De toekomst van dividendaandelen 

De afgelopen jaren hebben in het teken gestaan van herstel: de economische groei en de inflatie zijn weer aangetrokken en de aandelenbeurzen staan op recordniveaus. Het monetair beleid staat na een lange periode van renteverlagingen en stimulering de komende tijd in het teken van het afbouwen van steunmaatregelen door de ECB en de FED en het verhogen van de rente naar normale niveaus.

Welke invloed zullen deze marktomstandigheden hebben op de resultaten en de populariteit van dividendfondsen? Normaal gesproken pakken renteverhogingen nadelig uit voor bedrijven door oplopende financieringskosten. Bedrijven met hogere schulden die deze op korte termijn moeten herfinancieren zullen logischerwijs harder getroffen worden door hogere renteniveaus.

De hogere financieringskosten hebben een negatieve invloed op de vrije kasstroom van deze bedrijven. Vooral basisconsumptiegoederen en nutsbedrijven laten historisch gezien slechtere resultaten zien in een stijgende renteomgeving. Daarentegen profiteren banken en verzekeraars door de sterkere inkomsten juist van de hogere renteniveaus.

Dividendaandelen kunnen als de rente stijgt nog steeds waardevol zijn in een portefeuille, mits er duidelijke actieve keuzes worden gemaakt en geïnvesteerd wordt in bedrijven die de komende jaren stabiele resultaten laten zien met stijgende inkomsten en dividenduitkeringen.