Vermogensbeheer als systeemrisco Zijn grote vermogensbeheerders en ETF-aanbieders een risico voor het hele financiële systeem? 4 augustus 2014 16:50 • Door IEXProfs Redactie Als zowel Barron's als The Economist erover beginnen mag je het gerust een punt van aandacht noemen: het systeemrisico binnen de vermogensbeheersector. Toezichthouders worden zich steeds meer bewust van de risico's binnen het wereldwijde asset management, dat nu een omvang van zo'n 87 biljoen dollar heeft. Dat is ongeveer driekwart van de omvang van de banken in de wereld. Een partij als Blackrock - de grootste vermogensbeheerder ter wereld - is in zijn eentje al goed voor 4,4 biljoen dollar. Financiële crises komen niet vaak uit dezelfde hoek. In de jaren negentig waren het Azië en Rusland, in de 21e eeuw vooral de banken en de vastgoedsector. Een goede toezichthouder moet vooral beducht zijn op de plek waar de vólgende crisis zich kan voordoen en de blikken richten zich nu op de uit de kluiten gewassen vermogensbeheersector. De gevaren schuilen met name in de mogelijke gevolgen van een plotselinge val van de markt. Zijn sommige partijen niet simpelweg te groot om te worden meegetrokken in in een allesverzengende verkoopgolf? De Financial Stability Board (FSB) kwam in januari al met het idee om sommige instellingen of fondsen aan te menrken als "systemically important financial institutions" (SIFI's). Kuddekarakter Volgens The Economist is het systeemrisico van asset managers niet zo dreigend als dat van de bankensector in de aanloop naar de kredietcrisis. De afwezigheid van leverage is een belangrijk element, evenals het feit dat de ondergang van een fondsenhuis geen gevolgen heeft voor eindbeleggers - zij blijven gewoon eigenaar van het belegde vermogen in die fondsen. Wat wel een reëel gevaar kan opleveren is hoe de industrie reageert op een wereldwijde sell-off. Zowel Barron's als The Economist wijzen daarbij op de snelle groei van de ETF-sector. Beleggen in indexproducten neemt een grote vlucht. Prima, maar het betekent wel dat het kuddekarakter van beleggingen alleen maar toeneemt. Zolang markten liquide zijn is dat geen probleem, maar niet alle markten zijn even liquide. De obligatiemarkt, zegt The Economist, is van nature versplinterd. Waar een bedrijf maar één type aandeel kan hebben, kunnen er vele verschillende obligatieseries uitstaan. Dat maakt dat de gevolgen een plotselinge selloff in obligaties moeilijk zijn in te schatten Asset managers do not like to underperform their peers, so they would scramble to be the first to sell. Prices could plunge, forcing the corporate-bond market to close, as it did for emerging-market issuers in the summer of 2013 when the “taper tantrum” over the prospective withdrawal of American monetary stimulus was in full swing. The economy would suffer as a result. Veilige kant van de straat Barron's maakt ook een punt van mogelijke liquidity traps. Het blad citeert ETF-specialist Rick Ferri, die zich zorgen maakt over de toenemende compelxiteit van het ETF-aanbod. Van recht-toe-recht-aan-trackers op grote aandelenindices is de ETF-industrie steeds meer opgeschoven naar minder liquide sectoren en strategieën. Ferri's main concern: those illiquid asset classes and ever-more complex strategies, such as those focused on emerging markets, junk bonds, bank loans, and lower-rated municipal-bond indexes. His worry is that heavy ETF redemptions could smash one of these sectors, crushing investor confidence and causing declines that metastasize to other financial sectors. Barron's adviseert beleggers om aan de veilige kant van de straat te blijven en alleen te beleggen in ETF's op brede, liquide indices. The Economist mijmert harop over het instellen van bijvoorbeeld redemption gates op minder liquide obligatieproducten. Een veeg teken: als The Economist vrije marktwerking wil inperken is het doorgaans wel menens. "Maar het risico van het instellen van gates of boetes bij verkoop is dat ze het risico van een run op de uitgang eerder vergroten dan verkleinen, wanneer beleggers een veilig heenkomen gaan zoeken voordat die regels worden doorgevoerd." De Redactie van IEXProfs bestaat uit verschillende journalisten. De informatie in dit artikel is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies, of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. . Deel via:
Assetallocatie 08:00 De succesvolle terugkeer van de 60/40-portefeuille Ewout van Schaick van het multi-asset-oplossingen-team van Goldman Sachs AM heeft grote verwachtingen van portefeuilles die bestaan uit 60% aandelen en 40% obligaties. Zowel voor aandelen als obligaties zijn de vooruitzichten zonnig. Mochten markten desondanks corrigeren, dan biedt de 60/40-portefeuille de spreidingsvoordelen om de klap te verzachten.
Assetallocatie 27 mrt Cash is meer king dan ooit In Europa kan een belegger dit jaar met een mix van cash en kortlopende leningen bruto tussen de 3% en 4% verdienen. Waarom dan nog risico's nemen met obligaties en aandelen, zo vraagt Alain Richier van Ostrum Asset Management zich af.
Assetallocatie 25 mrt Rabobank surft mee op recordgolf Rabobank heeft geen last van hoogtevrees. Aandelen blijven favoriet boven obligaties. De bank ziet zich gesteund door de hoge winstgroei en de historie: records komen immers zelden alleen.
Assetallocatie 21 mrt Geef uw portefeuille een boost! Yvo van der Pol, hoofd Benelux & Nordics bij PGIM Investments, is bijzonder gecharmeerd van de meer risicovolle obligaties, aandelen met sterke groeimogelijkheden en datacenters.
Assetallocatie 21 mrt U zoekt een sterk presterend mixfonds? Het is volgens Thomas de Fauw van Morningstar essentieel voor beleggers om de strategie, het proces en de beloften van fondsmanagers van mixfondsen te doorgronden.
Assetallocatie 20 mrt “Dit is een positief verhaal” Karen Ward, hoofd beleggingsstrategie EMEA bij JP Morgan AM, ziet dit jaar zonnig in, voor de Europese economie en voor Europese aandelen in het bijzonder. Ook China zou wel eens positief kunnen verrassen. Komen deze optimistische verwachtingen niet uit, dan houden obligaties en private beleggingen het portefeuillescheepje wel recht.