De liquiditeitsillusie van de markt Alle beleggers kunnen niet tegelijkertijd door een smalle uitgang. Bankregulering verschuift het risico naar elders, aldus Bill Gross. 2 juli 2015 09:30 • Door IEXProfs Redactie Zorgen in de financiële markten cirkelen rond het gebrek aan liquiditeit en het effect dat dit kan hebben op de toekomstige marktprijzen. In 2008-2009 beleefden de markten ook een liquiditeits-implosie. Beleggers die met geleend geld op de markt actief waren moesten snel hun schulden afbouwen. Die schokgolf bedreigde zelfs de meest veilige en liquide havens. Bill Gross, het gezicht van Janus Capital, bezint zich in zijn Investment Outlook op de bedreigingen voor de liquiditeit in de markt. De zwakte die zich tijdens de laatste financiële crisis openbaarde gingen de Fed en andere centrale banken te lijf met extra liquiditeitsinjecties. Als opkomende partijen fungeerden zij redder in nood. De vraag rijst of centrale banken in de toekomst nog op zo’n manier de assetprijzen kunnen stabiliseren. Regulering wordt aangescherpt. Toezichthouders kijken welke partijen strategisch van belang zijn, oftewel een bedreiging kunnen vormen voor de marktstabiliteit. Daaronder vallen diverse banken, verzekeraars en vermogensbeheerders zoals Pimco. Beleggingsfondsen, hedgefondsen en ETF’s vormen een wezenlijk deel van het schaduwbankensysteem, waarvoor geen eisen voor reserves gelden, of minimale cash hoeveelheden. Zij bepalen grotendeels de markt, stelt Gross. Een stormloop onder beleggers voor liquiditeit treft dan een markt die aan zichzelf moet zien te verkopen, terwijl de Fed beperkt is in zijn mogelijkheden om steun te verlenen. Risico verschuift De Dodd Frank-wetgeving heeft banken minder risicovol gemaakt, maar het risico is verschoven naar elders in het systeem. De turnover in investment grade obligaties is sinds 2005 gedaald met 35% en in high yield met 55%. Deze markten zijn minder gereguleerd en minder liquide dan traditionele banken. Niet ’too big too fail’ maar wel te belangrijk om te negeren,vindt Bill Gross. Het risico, ook wel de liquiditeitsillusie genoemd, is dat alle beleggers niet tegelijkertijd door een smalle uitgang kunnen. Schaduwbanken vereisen tegenpartijen, die op hun beurt steeds meer marge eisen als de prijzen dalen. Private equity-partijen en hedgefondsen hebben nog ingebouwde noodvoorzieningen om een plotselinge exit te verhinderen. Beleggingsfondsen en ETF’s hebben dat niet. Dat een ETF de uitstroom kan dekken met onderliggende obligaties of aandelen, verhoogt alleen de mogelijke nachtmerrie van gedesillusioneerde en onwetende beleggers, die massaal de handdoek in de ring gooien als ze duizenden individuele stukken aangeboden krijgen. Het is de prijs die het verschil maakt en prijzen gaan gewoonlijk omlaag, niet omhoog, bij een liquiditeitsprobleem. Bankrun bij schaduwbanken Beleggers zijn gewend geraakt aan stijgende prijzen, maar nog niet op de proef gesteld tijdens een langdurige periode van prijsdalingen. De beleidsmakers zijn aan handen en voeten gebonden. In zo’n situatie wordt liquiditeit echt op de proef gesteld, meent Gross. Wat kan volgens Bill Gross een ’bankrun’ bij de schaduwbanken veroorzaken? Een fout van een centrale bank die leidt tot lagere obligatieprijzen en een sterkere dollar Griekenland en het herstructureren van de schulden, wat leidt tot extra zorgen over de periferie van Europa In China is de kredietverlening harder gegroeid dan in elke andere grote economie ooit, een duidelijk waarschuwingsteken Crisis in de opkomende markten Geopolitieke risico’s - teveel of te gevoelig om op te noemen Een kleine verandering in een met schulden gebaseerd financieel systeem kan grote gevolgen hebben voor de status quo Hoe kan men zich ertegen indekken? Gross raadt aan om een gepaste hoeveelheid cash aan te houden, zodat paniekverkopen onnodig zijn. De Redactie van IEXProfs bestaat uit verschillende journalisten. De informatie in dit artikel is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies, of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. . Deel via:
Assetallocatie 28 mrt De succesvolle terugkeer van de 60/40-portefeuille Ewout van Schaick heeft samen met de rest van het multi-asset-oplossingen-team van Goldman Sachs AM grote verwachtingen van portefeuilles die bestaan uit 60% aandelen en 40% obligaties. Zowel voor aandelen als obligaties zijn de vooruitzichten zonnig. Mochten markten desondanks corrigeren, dan biedt de 60/40-portefeuille de spreidingsvoordelen om de klap te verzachten.
Assetallocatie 27 mrt Cash is meer king dan ooit In Europa kan een belegger dit jaar met een mix van cash en kortlopende leningen bruto tussen de 3% en 4% verdienen. Waarom dan nog risico's nemen met obligaties en aandelen, zo vraagt Alain Richier van Ostrum Asset Management zich af.
Assetallocatie 25 mrt Rabobank surft mee op recordgolf Rabobank heeft geen last van hoogtevrees. Aandelen blijven favoriet boven obligaties. De bank ziet zich gesteund door de hoge winstgroei en de historie: records komen immers zelden alleen.
Assetallocatie 21 mrt Geef uw portefeuille een boost! Yvo van der Pol, hoofd Benelux & Nordics bij PGIM Investments, is bijzonder gecharmeerd van de meer risicovolle obligaties, aandelen met sterke groeimogelijkheden en datacenters.
Assetallocatie 21 mrt U zoekt een sterk presterend mixfonds? Het is volgens Thomas de Fauw van Morningstar essentieel voor beleggers om de strategie, het proces en de beloften van fondsmanagers van mixfondsen te doorgronden.
Assetallocatie 20 mrt “Dit is een positief verhaal” Karen Ward, hoofd beleggingsstrategie EMEA bij JP Morgan AM, ziet dit jaar zonnig in, voor de Europese economie en voor Europese aandelen in het bijzonder. Ook China zou wel eens positief kunnen verrassen. Komen deze optimistische verwachtingen niet uit, dan houden obligaties en private beleggingen het portefeuillescheepje wel recht.