Dansen op de maan Eén ding stond vast, 2014 zou een aandelenjaar worden. Maar hoe staan de obligatiebeleggers er een kwartaal later voor? 14 april 2014 16:30 • Door Peter van Kleef Zeg oplopende rente, zeg valutaperikelen in opkomende markten, zeg financiële repressie, zeg oververhitte highyieldmarkt, en dan is de sfeer rond obligatiebeleggen wel geschetst. Het stond als een paal boven water, 2014 zou een aandelenjaar worden en de Grote Rotatie uit obligaties naar aandelen zou meer en meer vorm krijgen. Want obligaties? De yield op Treasuries en Bunds was, na inflatiecorrectie verwaarloosbaar, en emerging markets debt had te maken met zware tegenwind omdat de Amerikaanse centrale bank de steunaankopen terugschroeft. Het was het dilemma, maar dan de vastrentende variant, waar Het Goede Doel lang geleden al over zong. “Waar kan ik heen, ik kan niet naar DuitslandKan niet naar Duitsland, daar zijn ze zo streng Waar kan ik heen, ik kan niet naar Chili Kan niet naar Chili, daar doen ze zo eng” Maar zoals zo vaak lijkt de realiteit behoorlijk af te wijken van de geschilderde toekomstbeelden. Grote Rotatie? In de eerste twee maanden van dit jaar was daar geen spoor van te bekennen. Sterker nog, er was in de VS een instroom van ruim 17 miljard in obligatie- ETF’s terwijl er voor 16 miljard dollar uit aandelen-ETF’s werd onttrokken. Het gaat te ver om te stellen dat alle problemen voor vastrentende beleggers als sneeuw voor de zon zijn verdwenen, maar de hemel is nog niet op hun hoofd gevallen, zoals door velen gevreesd werd. Kijk verder dan EuropaEerst maar eens dichtbij huis, in Europa. Gregoire Pesques is één van de beheerders van het wereldwijde fixed income-team van Amundi, en met wereldwijd is ook meteen genoemd waar Amundi vindt dat beleggers naar toe moeten: een bredere blik dan alleen maar de eurozone. Pesques, verantwoordelijk voor credits: “Het unieke van de obligatiewereld is dat de indices worden samengesteld op basis van de valuta waarin obligaties worden uitgegeven, in tegenstelling tot aandelen waar de vestigingsplaats van een bedrijf bepalend is.” Euro-obligaties zijn goed voor zo’n 50% van de markt van bedrijfsobligaties. Pesques wijst erop dat de credits in dollars, Britse ponden en euro’s gemiddeld dezelfde kredietrating hebben (A-), dezelfde volatiliteit, dezelfde maturity. Een wereldwijde benadering zorgt voor meer namen, meer liquiditeit en juist bij liquiditeit voorziet Pesques problemen, mogelijk al later dit jaar. “Als de rente stijgt, worden de carry trades teruggedraaid. We zitten nu in de laatste fase van de rally. Die kan nog drie maanden duren. Of zes, of negen. Met een wereldwijde aanpak kun je switchen naar andere regio’s en voorkomen dat je gevangen komt te zitten in een crowded trade.” Nadelen van wereldwijd beleggen in credits – dat tot verbazing van Pesques nauwelijks wordt gedaan – ziet de Fransman niet. Voordelen des te meer. “Soms geeft een bedrijf obligaties uit in meerdere valuta met dezelfde voorwaarden. Dan kun je altijd de meest gunstige uitkiezen, als je niet aan de euro-variant gebonden bent.” Bij de huidige lage yields helpen alle beetjes. Alle assetclasses Niet alleen spreiden wereldwijd, maar ook spreiden over de verschillende soorten obligaties is van belang, benadrukt Hans van Zwol, beheerder van ING First Class Obligatiefonds, een fonds dat precies dát doet. Van Zwol denkt wel dat beleggers er goed aan doen staatsobligaties voor een flink deel in te ruilen voor credits. “Veel beleggers hebben grote belangen in de veiligste staatsobligaties. Die veiligheid wordt dan echter vooral ontleend aan het beperkte kredietrisico. Als de rente op gaat lopen als gevolg van economische groei, dan raakt dat deze obligaties het hardst. Daarom is diversificatie naar andere obligatiesoorten belangrijk.” Van Zwol denkt overigens niet dat de lange rentes op bunds en treasuries hard oplopen. Als het economisch herstel doorzet, ziet de fondsbeheerder vooral kansen in obligatiesoorten die het al een tijdje goed doen. “Dan liggen er nog steeds kansen voor bedrijfsobligaties, highyield, EMD HC en assetbacked securities, maar zeker ook voor staatsobligaties van landen als Spanje en Italië.” Over emerging markets debt is Van Zwol iets minder enthousiast, maar selectieve kansen zijn ook daar nog te vinden. “Wij denken dat er nog steeds wel waarde zit in een voorzichtige allocatie naar EM-obligaties. In Europa zijn vooral de voormalige probleemlanden, zoals Italië en Spanje aantrekkelijk. Omdat wij verwachten dat de rentestijging in de ontwikkelde markten niet al te ver uiteen gaat lopen, is de regionale verdeling naar onze mening minder belangrijk dan het aanbrengen van spreiding over verschillende obligatiecategoriën.” Volop redenen Brad Crombie, global head of fixed income bij Aberdeen, sluit zich aan bij stelling van Pesques om verder te kijken dan Europa lang is. Ja, hij snapt dat valutarisico vaak een reden is om binnen de euro-regio te beleggen, maar het valutarisico kan prima gehedged worden. En ja, beleggers voelen zich vertrouwder met bekende namen en kennis van de wetgeving in de eigen regio,maar de home bias is misschien nog wel het meest toe te schrijven aan het achterhaalde productaanbod, met een enorme nadruk op ontwikkelde markten. “Maar waarom zou een belegger zich tot de thuismarkt beperken”, vraagt Crombie, “terwijl er buiten die markt hogere yields te halen zijn? Zeker nu het met de lage rente lastig is om een vergoeding te krijgen die boven het inflatieniveau ligt, is de extra yield in andere markten van belang – nog afgezien van de extra diversificatie. Wat in het verleden werkte, hoeft in de toekomst niet ook te werken.” Sowieso ziet Crombie nog voldoende potentieel in de bondmarkt voor beleggers die van gebaande paden af durven te wijken. Een Grote Rotatie naar aandelen ziet hij niet. “De enige Grote Rotatie die ik zie vindt plaats binnen obligaties.” De cijfers ondersteunen die visie. In februari piekte de instroom naar credits, volgens cijfers van BoaA Merrill Lynch. Crombie ziet redenen genoeg waarom obligaties nog steeds een belangrijke rol in de portefeuille spelen. Natuurlijk is dat diversificatie – een 100% aandelenportefeuille is nu eenmaal te volatiel voor veel (grote) beleggers. Bovendien is in elk standaard risicomodel een plek voor obligaties weggelegd. Wel moeten beleggers (en adviseurs) op zoek naar andere obligaties, nu het laaghangende fruit geplukt is. “De vraag naar inkomen is min of meer stabiel, beleggers schuiven op van veilige staatsobligaties naar bijvoorbeeld highyield of een langere maturity.” Tot slot zorgt ook de demografische ontwikkelingen voor stutwerk onder de obligatiemarkt. De vergrijzende bevolking in het westen zorgt voor een stabiele aanwas van obligatiebeleggers, die hun pensioen niet aan de aandelenmarkt toevertrouwen, ziet Crombie. Kortom, ja, het speelveld heeft er de afgelopen dertig jaar wel eens beter bij gelegen voor obligatiebeleggers, maar ze hoeven nog niet uit te wijken naar Pluto. Of dansen op de maan. Wie deze moeilijke markt succesvol weet te bespelen krijgt misschien zelfs wel een plaats tussen de sterren toebedeeld. “Is er leven op Pluto? Kun je dansen op de maan? Is er een plaats tussen de sterren?Waar ik heen kan gaan?” Dit artikel is eerder verschenen in IEXProfs magazine nr 1, 2014. Peter van Kleef was tot en met 2014 hoofdredacteur van IEXProfs. De informatie in deze column is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Deel via:
Assetallocatie 28 mrt De succesvolle terugkeer van de 60/40-portefeuille Ewout van Schaick heeft samen met de rest van het multi-asset-oplossingen-team van Goldman Sachs AM grote verwachtingen van portefeuilles die bestaan uit 60% aandelen en 40% obligaties. Zowel voor aandelen als obligaties zijn de vooruitzichten zonnig. Mochten markten desondanks corrigeren, dan biedt de 60/40-portefeuille de spreidingsvoordelen om de klap te verzachten.
Assetallocatie 27 mrt Cash is meer king dan ooit In Europa kan een belegger dit jaar met een mix van cash en kortlopende leningen bruto tussen de 3% en 4% verdienen. Waarom dan nog risico's nemen met obligaties en aandelen, zo vraagt Alain Richier van Ostrum Asset Management zich af.
Assetallocatie 25 mrt Rabobank surft mee op recordgolf Rabobank heeft geen last van hoogtevrees. Aandelen blijven favoriet boven obligaties. De bank ziet zich gesteund door de hoge winstgroei en de historie: records komen immers zelden alleen.
Assetallocatie 21 mrt Geef uw portefeuille een boost! Yvo van der Pol, hoofd Benelux & Nordics bij PGIM Investments, is bijzonder gecharmeerd van de meer risicovolle obligaties, aandelen met sterke groeimogelijkheden en datacenters.
Assetallocatie 21 mrt U zoekt een sterk presterend mixfonds? Het is volgens Thomas de Fauw van Morningstar essentieel voor beleggers om de strategie, het proces en de beloften van fondsmanagers van mixfondsen te doorgronden.
Assetallocatie 20 mrt “Dit is een positief verhaal” Karen Ward, hoofd beleggingsstrategie EMEA bij JP Morgan AM, ziet dit jaar zonnig in, voor de Europese economie en voor Europese aandelen in het bijzonder. Ook China zou wel eens positief kunnen verrassen. Komen deze optimistische verwachtingen niet uit, dan houden obligaties en private beleggingen het portefeuillescheepje wel recht.