Powell en Trump krijgen ruzie als de rente niet verder omlaag gaat

Feyenoord scoorde 3 keer tegen Manchester City, PSV stond 5 minuten voor het einde met 0:2 achter maar won de wedstrijd met 3:2 en de Amerikaanse inflatie is weer gestegen.

De PCE-inflatie, een ander inflatiebeestje dan de welbekende CPI-index, bleek in oktober 2,3% hoger te hebben gelegen dan een jaar eerder. In september bedroeg de inflatie 2,1%.

De kerninflatie, inflatie zonder energie- en voedselprijzen, liep op naar bijna 3% op jaarbasis. PCE-inflatiemaatstaf is de favoriete maatstaf voor geldontwaarding van de Fed. Kijken we terug naar de inflatiecijfers uit de VS sinds het begin van dit jaar, dan lijkt de daling van inflatie gestopt te zijn.

Meer vraag

Maar dat verbaast me helemaal niet. In de afgelopen maanden bleven we namelijk uit de VS vernemen dat de huishoudelijke consumptie er uitstekend bij ligt. Dat is mooi nieuws maar het betekent wel dat de vraag naar goederen en diensten aan de andere kant van de oceaan harder toeneemt dan het aanbod.

In zo’n omgeving is het niet te verwachten dat de inflatie lager wordt. Dat feit en in het verlengde daarvan dat de inflatie in de VS nog steeds te hoog is én niet meer daalt, bevestigt wat ik in 2022, toen de Fed begon met renteverhogingen om inflatie aan te pakken, vreesde.

Dat was dat de bank niet ver genoeg zal willen of durven gaan om de oorlog tegen inflatie daadwerkelijk te winnen. In die tijd gaven de interne modellen van de Fed al aan dat de bank de rente naar zo’n 7% moest opkrikken om inflatie de nek om te draaien. Powell en de zijnen kwamen echter niet verder dan 5,25%.

Ophopende schulden

Het oogde imposant, de rente in circa één jaar van 0% naar iets meer dan 5% te brengen, maar toen de bank op dat niveau stopte, was mijn betoog dat de Fed niet ver genoeg was gegaan en dat inflatie een probleem zal blijven. Waarom de Fed niet ver genoeg is gegaan met de renteverhogingen, is overigens geen mysterie.

Althans niet voor – en vergeef me deze zelfpromotie – de lezers van ‘Keerpunt 1971’. In dat boek gaf ik aan dat het economisch model van de wereld sinds 1971 (sinds dat jaar is onbeperkt geld bijdrukken mogelijk) neerkwam op almaar meer schulden ophopen.

Als je dat 50 jaar lang met verve doet, dan wordt de schuld vanzelf te hoog. Zo hoog dat je, zoals sinds 2022, de veel te hoge inflatie niet succesvol durft te bestrijden. Immers, had de Fed de rente wél opgetrokken naar 7%, dan riskeerde de bank een financiële crisis en chaos in de VS en misschien wel wereldwijd.

Stoppen met verlagen

Kijk ik zo naar 2025, dan zou het me niet verbazen als inflatie een probleem blijft én de Fed op ramkoers komt te staan met het Witte Huis en president Trump. Uit de notulen van de laatste vergadering bleek dat er leden van het rentecomité zijn die stellen dat de bank wellicht moet stoppen met het verlagen van de rente als inflatie niet blijft dalen.

Het ziet er, zoals gezegd, naar uit dat inflatiedaling gestopt is. Als de nieuwe president in de VS ook nog de invoertarieven daadwerkelijk verhoogt, dan kan dat zomaar voor nog meer opwaartse druk op inflatie leiden (waarom dat alleen met medewerking van de Fed kan, bewaar ik voor een andere keer).

Meer spanningen

En dat heeft alles in zich om tot fikse ruzie tussen Trump en Powell te leiden. Immers, nu nog doet de Fed eigenlijk wat Trump wil, namelijk rente verlagen. Maar als de bank daarmee in 2025 stopt, dan zijn spanningen tussen de twee haast onvermijdelijk.

Spanningen tussen het Witte Huis en de Fed zullen niet onopgemerkt blijven op de financiële markten, dunkt me. Zeker omdat diezelfde financiële markten nog steeds een behoorlijk aantal renteverlagingen verwachten van Powell in de komende maanden en kwartalen.